Η καταγωγή του δεν είναι απόλυτα εξακριβωμένη, καθώς το μόνο που γνωρίζουμε είναι το ότι η φυλή έφτασε στην Αγγλία από την Ανατολική ακτή του Καναδά – Νέα Γη και πιο συγκεκριμένα από τα νησιά του Saint John.
- Τα σκυλιά-ψαράδες
Τα σκυλιά χρησιμοποιούνταν στις αρχές του 18ου αιώνα από τους Ευρωπαίους μετανάστες ψαράδες που αλίευαν στα κρύα νερά της Νέας Γη,ως βοηθοί αφού που είχαν την ικανότητα να επαναφέρουν τα ψάρια που είχαν πέσει από τις βάρκες αλλά κυρίως για να τραβούν στην ακτή τα δίκτυα των ψαράδων. Το κοντό και παντός καιρού διπλό τρίχωμα του Λάμπραντορ ήταν ιδανικό για να αναλαμβάνει τέτοιες εργασίες στην ξηρά αλλά και στο νερό υπό αυτές τις παγωμένες θερμοκρασίες.
- Η μεταφορά τους στην Ευρώπη και η διάσωση της φυλής
Οι ψαράδες μετέφεραν μερικά από τα καλύτερα αυτά σκυλιά στην Αγγλία για να πωληθούν στα λιμάνια του Ντόρσετ. Τα νέα της καταπληκτικής ικανότητας τους για επαναφορά διαδόθηκαν γρήγορα, και πλούσιοι γαιοκτήμονες αποφάσισαν να τα δοκιμάσουν στο κυνήγι. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα το Λάμπραντορ είχε καθιερωθεί σαν εξαιρετικό retriever (σκύλος επαναφοράς) τόσο στο νερό όσο και την ξηρά, και σαν εξαιρετικά ευφυής και πράος χαρακτήρας.
Αυτοί οι πρώτοι εισαγωγείς έκαναν εξαιρετική δουλειά, διατηρώντας τις γραμμές αίματος καθαρές και θεσπίζοντας ένα στάνταρντ φυλής που ελάχιστα έχει αλλάξει μέχρι σήμερα. Οι κυριότεροι από αυτούς τους ανθρώπους ήταν ο συνταγματάρχης Peter Hawker, ο Δούκας του Buccleuch, οι Earls Malmesbury και Ηome και πολλοί άλλοι που έθεσαν τις στέρεες βάσεις στην φυλή. Παρόλο που η καταγωγή του Λάμπραντορ είναι από τον Καναδά, η φυλή οφείλει την ύπαρξη και εδραίωση της σε αυτούς τους γαιοκτήμονες του 19ου αιώνα που αναγνώρισαν τις εκπληκτικές ικανότητες των Λαμπραντόρ στο κυνήγι και στην επαναφορά.
Το Labrador retriever club της Αγγλίας επιχείρησε το 1916 να θεσπίσει το στάνταρ της φυλής. Μέχρι τότε επιτρέπονταν οι διασταυρώσεις μεταξύ των ριτρίβερ και τα κουτάβια από τις γέννες εγγράφονταν στην φυλή στην οποία έμοιαζαν περισσότερο. Η επιτροπή αυτή θέσπισε το στάνταρ της φυλής που αναγνωρίστηκε από τον Αγγλικό Κυνοφιλικό Όμιλο και που παρέμεινε αναλλοίωτο μέχρι το 1950.
Πηγή: Pet Friends
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου