Αεικίνητος και παιχνιδιάρης, εξαιρετικός χιουμορίστας και τρυφερός, αλλά και... αγύριστο κεφάλι, ο σκύλος της φυλής Miniature Bull Terrier είναι «η χαρά της ζωής». Ας τον γνωρίσουμε!
Ο σκύλος της φυλής Miniature Bull Terrier διακρίνεται για το σχήμα του κεφαλιού του, και τον χαρακτηρίζουν, το μεγάλο πείσμα και η ισχυρογνωμοσύνη του, όπως και η αφοσίωση στον άνθρωπό του.
Προσωπικότητα/Χαρακτήρας/Περιποίηση/Φροντίδα
«Η φυλή Miniature Bull Terrier συχνά χαρακτηρίζεται ως «κλόουν» των σκύλων, κι όχι άδικα.
Είναι σκυλιά χαρούμενα, ενεργητικά και με απίστευτη αίσθηση του χιούμορ.
Πάντοτε δραστήρια, γεμάτα θέληση για εξερεύνηση και ζωή.
Είναι στοργικά και αφοσιωμένα στον ιδιοκτήτη, έτοιμα για παιχνίδι ανά πάσα στιγμή, και χρειάζονται τακτική σωματική άσκηση», περιγράφει η εκτροφέας Miniature Bull Terrier & American Staffordshire Terrier, Αργυρώ Βάλβη.
Ένα Miniature Bull Terrier, όπως λέει η εκτροφέας, θέλει να νιώθει ότι μας διασκεδάζει, και ότι είναι το επίκεντρο. Επιπρόσθετα, έχει μια τάση να θέλει να ανακατεύεται σε οποιαδήποτε δουλειά, ή ασχολία μας.
«Δυνατά χαρακτηριστικά των Miniature Bull Terrier είναι η ξεροκεφαλιά και το πείσμα τους, που, όμως, ξεπερνιούνται αν τους κινήσετε ευχάριστα το ενδιαφέρον. Στον αντίποδα, αν βαριούνται, γίνονται καταστροφικά.
Αν είστε άνθρωποι δραστήριοι, με αίσθηση του χιούμορ και με υπομονή και επιμονή, αυτή η φυλή είναι η κατάλληλη για εσάς.
Τα πάνε πολύ καλά με παιδιά, λίγο μεγαλύτερης ηλικίας (στα μικρότερης ηλικίας μπορεί να γίνουν άγαρμπα), και αν κοινωνικοποιηθούν από μικρή ηλικία, με τα περισσότερα ζώα.
Δεν χρειάζονται ιδιαίτερη περιποίηση, πέρα από ένα καλό βούρτσισμα, μια δύο φορές την εβδομάδα, ώστε να απομακρυνθούν οι νεκρές τρίχες.
Μέσον όρο ζωής έχουν τα 11-14 έτη», αναφέρει η κα Βάλβη.
Υγεία
Γενικότερα, τα Μπουλ Τεριέ Μινιατούρα, όπως λέει η εκτροφέας, είναι δραστήρια και παιχνιδιάρικα σκυλάκια, που απολαμβάνουν μια καλή υγεία.
Ωστόσο, υπάρχουν κάποια προβλήματα υγείας που συνδέονται συχνότερα με αυτή τη ράτσα.
Ειδικότερα:
● Primary Lens Luxation (PLL) : Τα κλινικά συμπτώματα περιλαμβάνουν κοκκίνισμα των ματιών, γλαύκωμα (αυξημένη πίεση στα μάτια) και απώλεια όρασης, η οποία μπορεί να διαγνωσθεί από την ηλικία των 20 μηνών.
Ολοκληρωτική ρήξη φακού, τυπικά, συμβαίνει στην ηλικία των 3-8 ετών.
● Lethal Acrodermatitis (LAD): Είναι μια σοβαρή ασθένεια του δέρματος, η οποία χαρακτηρίζεται από σοβαρή καθυστέρηση της ανάπτυξης, ανοσολογική ανεπάρκεια και χαρακτηριστικές δερματικές βλάβες.
Η ασθένεια, συχνά, συνοδεύεται από διάρροια και πνευμονία.
Οι σκύλοι που έχουν προσβληθεί από LAD, παρουσιάζουν σημάδια αραίωσης του χρώματος του τριχώματος σε μελαγχρωματικές περιοχές του δέρματος.
Τα κλινικά σημεία της LAD εμφανίζονται μετά την πρώτη εβδομάδα από τη γέννηση των κουταβιών.
Τα κουτάβια που είναι επιρρεπή στη μετάλλαξη, μεγαλώνουν πιο αργά, είναι πιο αδύναμα και λιγότερο δραστήρια. Σε ηλικία ενός έτους, το βάρος, αλλά και το μέγεθός τους, είναι το μισό ενός υγιούς σκύλου.
Τα προσβεβλημένα σκυλιά, συνήθως, πεθαίνουν πριν φτάσουν τα δύο χρόνια, και αυτό λόγω μόλυνσης (σε περίπτωση βρογχοπνευμονίας), ή υποβάλλονται σε ευθανασία λόγω σοβαρών και επώδυνων βλαβών στα πόδια.
● Laryngeal Paralysis (LP): Είναι, κατά κύριο λόγο, αποτέλεσμα προοδευτικής ανεπάρκειας των μυών του λάρυγγα.
Τα σκυλιά με παράλυση του λάρυγγα είναι θορυβώδη όταν εισπνέουν – ιδιαίτερα όταν λαχανιάζουν.
● Κώφωση: Όπως και σε κάθε άλλη φυλή, η κώφωση μπορεί να ανιχνευθεί με εξέταση BAER, όταν το Miniature Bull Terrier είναι ακόμη κουτάβι.
Πιο συχνά εμφανίζεται σε λευκά κουτάβια, αλλά μπορεί να παρουσιαστεί και σε κουτάβια οποιουδήποτε χρώματος.
● Πολυκυστική νεφρική νόσος (PKD): Το PKD ενδέχεται να επηρεάσει, τόσο τα Bull Terrier, όσο και τα Miniature Bull Terrier.
Είναι κληρονομικό και τα συμπτώματα του μπορεί να αρχίσουν να εμφανίζονται σε νεαρή ηλικία.
Επί της ουσίας, πρόκειται για τον σχηματισμό κύστεων στους νεφρούς.
Η έγκυρη διάγνωση είναι σημαντική για τη θεραπεία.
● Καρδιολογικές ασθένειες: Για να αποφύγουμε καρδιολογικές ασθένειες, συνιστάται οι γεννήτορες να έχουν υποβληθεί σε εξέταση DOPPLER σε εξειδικευμένο κτηνίατρο.
Πρέπει να διευκρινισθεί ότι για τις ασθένειες Primary Lens Luxation(PLL), Lethal Acrodermatitis (LAD), Laryngeal Paralysis (LP) και πολυκυστική νεφρική νόσος (PKD), συνιστάται, οι γεννήτορες προς αναπαραγωγή να έχουν κάνει την εξέταση DNA, ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος να νοσήσουν οι απόγονοί τους.
Πρότυπο Φυλής Miniature Bull Terrier
Γενική εμφάνιση: Ο σκύλος Miniature Bull Terrier διαθέτει δυνατή κατασκευή, μυώδες σώμα, καλά ισορροπημένο. Έχει ενέργεια, την οποία συνδυάζει με μια έντονη, αποφασιστική και έξυπνη έκφραση.
Ένα μοναδικό χαρακτηριστικό του είναι το ριχτό πρόσωπο και σε σχήμα αυγού κεφάλι. Το αρσενικό θα πρέπει να φαίνεται αρρενωπό, και η σκύλα θηλυκό.
Συμπεριφορά – χαρακτήρας: Θαρραλέος, έξυπνος, με μια διάθεση για αγάπη και διασκέδαση. Παρόλη την ιδιοσυγκρασία, επιδέχεται πειθαρχία. Αν και είναι επίμονο, είναι ιδιαίτερα καλό με τους ανθρώπους.
Κεφάλι: Μακρύ, ισχυρό, βαθύ ως την άκρη του ρύγχους, αλλά όχι τραχύ.
Παρατηρώντας το από μπροστά, μοιάζει με σχήμα αυγού, γεμάτο, χωρίς κοιλότητες ή εγκοπές.
Το προφίλ θα πρέπει να είναι, από την κορυφή του κρανίου έως την άκρη της μύτης, ομαλά καμπυλωτό προς τα κάτω.
Τα χείλη είναι καθαρά και σφιχτά.
Κρανίο: Το πάνω μέρος του κρανίου θα πρέπει να είναι σχεδόν επίπεδο από αυτί σε αυτί.
Μύτη: Πρέπει να είναι μαύρη και να κάμπτεται προς τα κάτω στην άκρη της. Τα ρουθούνια είναι καλά ανεπτυγμένα.
Σαγόνια/δόντια: Το κάτω σαγόνι είναι βαθύ και ισχυρό. Τα δόντια είναι καθαρά, γερά, με σωστό μέγεθος, συμμετρικά, με κανονικό και πλήρες δάγκωμα ψαλιδιού.
Τα πάνω δόντια επικαλύπτουν κοντά τα κάτω, και οι σιαγόνες πρέπει να είναι σωστά βαλμένες.
Μάτια: Στενά και τριγωνικά, είναι τοποθετημένα λοξά, και είναι μαύρα, ή όσο το δυνατόν σκούρο καφέ, ώστε να φαίνονται σχεδόν μαύρα, και με μια λάμψη.
Η απόσταση που έχουν από την άκρη της μύτης, είναι αισθητά μεγαλύτερη από εκείνη που έχουν από την κορυφή του κρανίου.
Μπλε, ή εν μέρει μπλε, μάτια, είναι ανεπιθύμητα.
Αυτιά: Μικρά, λεπτά και τοποθετημένα κοντά μεταξύ τους. Ο σκύλος πρέπει να είναι σε θέση να τα κρατά στητά όρθια, όταν κοιτάνε προς τα πάνω.
Λαιμός: Έντονα μυώδης, μακρύς, τοξωτός, που εκλεπτύνει από τους ώμους προς το κεφάλι, και χωρίς χαλαρό δέρμα.
Σώμα: Αρκετά στρογγυλεμένο, με εμφανή ελαστικότητα των πλευρών και αρκετό βάθος μεταξύ του ακρωμίου και του στέρνου, έτσι ώστε το στέρνο να είναι πιο κοντά στο έδαφος από ό,τι η κοιλιά.
Ράχη: Η ράχη πίσω από το σημείο των ακρωμίων να σχηματίζει ελαφρώς κύρτωση πάνω από τα λαγόνια, και είναι κοντή και δυνατή.
Λαγόνια: Ευρεία και έντονα μυώδη.
Κάτω γραμμή και κοιλιά: Η κάτω γραμμή από το στέρνο μέχρι την κοιλιά σχηματίζει μια προς τα πάνω καμπύλη.
Ουρά: Κοντή, βαλμένη χαμηλά και με οριζόντιο κράτημα. Χοντρή στη ρίζα, και λεπταίνει ομαλά προς το τελείωμα.
Σε ώριμους σκύλους, το μήκος των μπροστινών ποδιών πρέπει να είναι, περίπου, ίσο με το βάθος του στήθους.
Τα μπροστινά πόδια πρέπει να είναι δυνατά και με ποιότητα στα κόκαλα.
Το μετακάρπιο πρέπει να είναι ευθύ. Τα εμπρόσθια πέλματα είναι στρογγυλά και συμπαγή, με ωραία τοξωτά δάχτυλα.
Ώμος: Δυνατός, μυώδης, χωρίς, όμως, να είναι βαρύς. Οι ωμοπλάτες πρέπει να είναι φαρδιές και επίπεδες, αλλά και τοποθετημένες με μια χτυπητή κλίση προς τα πίσω, από την άκρη της ωμοπλάτης προς τη επάνω άκρη, σχηματίζοντας σχεδόν μια ορθή γωνία με το πάνω μέρος του ποδιού.
Αγκώνας: Δεν πρέπει να στρέφεται, ούτε προς τα μέσα, ούτε προς τα έξω, και να είναι δυνατός.
Οπίσθια άκρα: Τα πίσω πόδια είναι παράλληλα, όταν τα κοιτάμε από πίσω. Ο μηρός είναι μυώδης και η άρθρωση του γόνατου είναι καλά λυγισμένη. Οι ταρσοί έχουν πολύ καλές γωνιώσεις, και το μετατάρσιο είναι κοντό και δυνατό.
Τα πέλματα είναι στρογγυλά, συμπαγή, με ωραία τοξωτά δάχτυλα.
Κίνηση: Όταν κινείται, φαίνεται γεροδεμένο, περπατά με ελεύθερους, άνετους βηματισμούς, και με καμαρωτό αέρα.
Κατά τον τροχασμό, η κίνηση πρέπει να είναι παράλληλη -μπρος και πίσω- και να συγκλίνει μόνο προς το κέντρο – σε μεγάλες ταχύτητες. Τα μπροστινά πόδια να απλώνονται πολύ έξω, και τα πίσω να κινούνται ελεύθερα στον γοφό, με ωραία κάμψη στο γόνατο και στον ταρσό, δίνοντας μεγάλη ώθηση.
Τρίχα: Κοντή, επίπεδη, τραχιά στην αφή και με εξαιρετική γυαλάδα. Το χειμώνα είναι πιθανό να εμφανίζεται ένα μαλακό υπόστρωμα. Το δέρμα είναι σφιχτό στο σώμα.
Χρώμα: Για τα λευκά, καθαρό τρίχωμα. Ο χρωματισμός του δέρματος και τα σημάδια στο κεφάλι δεν αποτελούν σφάλμα.
Για τα έγχρωμα, το χρώμα πρέπει να κυριαρχεί, και να προτιμάται το ραβδωτό.
Μαύρο ραβδωτό, κόκκινο, ξανθό και τρίχρωμα, είναι εξ ίσου αποδεκτά.
Τα μαύρα στίγματα στο λευκό τρίχωμα είναι ανεπιθύμητα.
Μπλε και χρώμα συκωτιού, δεν είναι επιθυμητά.
Μέγεθος: Το ύψος δεν πρέπει να ξεπερνά τα 35,5 εκατοστά. Δεν υπάρχουν όρια για το βάρος, αλλά πρέπει να υπάρχει αναλογία ύψους με βάρος, ώστε ο σκύλος να φαίνεται ισορροπημένος και στιβαρός.
Όσον αφορά την ιστορία της φυλής, η κα Βάλβη, μας την παρουσιάζει συνοπτικά.
«Ο σκύλος Miniature Bull Terrier κατάγεται από την Αγγλία.
Κατά τον 19ο αιώνα διασταύρωσαν το Bulldog, της εποχής εκείνης, με διάφορα Τεριέ. Έτσι, δημιούργησαν έναν νέο σκύλο, που τον ονόμασαν Bull and Terrier.
Το 1850 ο James Hinks -έμπορος στο επάγγελμα- αποφάσισε να δημιουργήσει μια φυλή πιο κομψή, που να απευθύνεται στην υψηλή κοινωνία.
Αρχικά, διασταυρώνει το Bull and Terrier με το Λευκό Τεριέρ της εποχής, και στη συνέχεια, για το «πάντρεμα», χρησιμοποιεί και σκύλους Δαλματίας, Πόιντερ κ.ά, προκειμένου να «γεννηθεί» ένα καλαίσθητο σκυλί: με μακρύτερο ρύγχος και λευκό χρώμα, έτσι ώστε να έχει την αποδοχή της υψηλής κοινωνίας της τότε εποχής.
Οι διασταυρώσεις αυτές είχαν ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τρία μεγέθη σκύλων Bull Terrier.
Υπήρξαν, λοιπόν, τρεις τύποι Bull Terrier: α) standard, β) miniature και γ) toy (μέχρι 7 κιλά).
Επειδή τα toy παρουσίαζαν χαρακτηριστικά νανισμού (στρογγυλά κεφάλια και πεταχτά μάτια), έπαψαν να τα εκτρέφουν, και απέμεινα τα άλλα δύο μεγέθη.
Παρόλο που τα miniature δεν ήταν αναγνωρισμένα, μέχρι το 1938, ως διαφορετική φυλή από τα Bull Terrier, δεν τα προτιμούσαν -εκτός από κάποιους εκτροφείς– και άρχισαν να εκλείπουν.
Την ίδια χρονιά, όμως, λάτρεις της φυλής, με επικεφαλής τον Συνταγματάρχη Richard Glynn, ιδρύουν το Miniature Bull Terrier Club και αιτούνται την αναγνώριση της φυλής, ως ξεχωριστής, στο Kennel Club.
Την αναγνωρίζει έναν χρόνο αργότερα (1939).
Το 1991 αναγνωρίστηκε από το AKC (American Kennel Club), και το 2011 από την FCI (Fédération Cynologique Internationale)».
 |
| Η εκτροφέας Miniature Bull Terrier & American Staffordshire Terrier, Αργυρώ Βάλβη |
Η κα Αργυρώ Βάλβη είναι εκτροφέας Miniature Bull Terrier & American Staffordshire Terrier. Και όπως λέει η ίδια: «Ασχολούμαι με σκύλους όλη μου τη ζωή. Το 2009 άρχισα να ενασχολούμαι με τη φυλή American Staffordshire Terriers και το 2020, μετά από αρκετό καιρό έρευνας στη φυλή, απέκτησα τα πρώτα μου Miniature Bull Terriers από χώρες του εξωτερικού με μεγάλη παράδοση στη φυλή. Το 2013 απέκτησα επίσημα την επωνυμία του εκτροφείου μου FCI «Proudto be Greek», από την Παγκόσμια Κυνολογική Ομοσπονδία(FCI). Είμαι μέλος του Κυνολογικού Ομίλου Ελλάδας και του Συλλόγου Ερασιτεχνών Εκτροφέων Ελλάδας. Έχω παρακολουθήσει σεμινάρια εκτροφής από τον Αμερικάνικο Κυνολογικό Όμιλο(AKC) και απέκτησα με επιτυχία τις αντίστοιχες πιστοποιήσεις. Πραγματοποιώ μελετημένες γέννες με σκοπό τη διατήρηση και βελτίωση της φυλής».
Πηγή: ygeiamou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου