Ο σκύλος επιζητά διαρκώς την προσοχή του κηδεμόνα του. Μάλιστα, προτιμά ακόμη και την αρνητική προσοχή από την αδιαφορία του. Τι είναι η «αρνητική προσοχή» και πως συνδέεται με «προβληματικές συμπεριφορές» του τετράποδου φίλου μας.
Αντίθετα, όπως λέει η κυρία Κοζανίτου, αν αποφασίσουμε να απομακρυνθούμε σιωπηλά, χωρίς έντονες κινήσεις, του δείχνουμε πως με αυτή τη συμπεριφορά δεν μπορεί να κερδίσει αυτό που θέλει.Και σε βάθος χρόνου καταλαβαίνει ότι, κάθε φορά που λειτουργεί έτσι, χάνει κάτι που για εκείνον είναι σημαντικό. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και στη βόλτα.
Ο πιο αναποτελεσματικός -και απαράδεκτος- τρόπος για να διορθώσουμε μία μη επιθυμητή πράξη του σκύλου μας, είναι να τον επιπλήξουμε. Έχετε αναλογιστεί ποτέ, εάν ο σκύλος σας προτιμά το… «κατσάδιασμα», από την αδιαφορία σας; Και ότι την «προβληματική συμπεριφορά» του, άθελά σας, του την ενισχύετε;
«Ο κατάλογος με τις ‘προβληματικές συμπεριφορές’ ενός σκύλου είναι ατελείωτος. Πολλοί κηδεμόνες παραπονιούνται επειδή ο σκύλος τους μασουλάει τα πάντα, γαβγίζει σε όλους και όλα, δαγκώνει τα χέρια και τα πόδια τους, αρπάζει μπατζάκια, είναι επιθετικός, κυνηγάει αυτοκίνητα και μηχανάκια, κάνει συνέχεια ζημιές, δεν τους ακούει και αντιδρά άσχημα όταν τον μαλώνουν, έχει εμμονές, τρώει τις ακαθαρσίες του κ.λπ. Τα ερωτήματα, στα οποία πρέπει να απαντήσουμε, είναι: πρώτον, τι προκαλεί αυτές τις συμπεριφορές και, δεύτερον, αν διορθώνονται», επισημαίνει η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων, Ρενάτα Γρυπάρη.
Όσον αφορά το πρώτο σκέλος, εξηγεί η κυρία Γρυπάρη, θα λέγαμε ότι μια προβληματική συμπεριφορά, σε γενικές γραμμές, εκδηλώνεται, είτε γιατί η ψυχολογία του σκύλου έχει δεχθεί κάποιο σοβαρό πλήγμα, είτε γιατί κάποιες ανάγκες του παραμένουν ανικανοποίητες. Γιατί αποτελεί μια παγιωμένη συμπεριφορά, ή γιατί, πολύ απλά, είναι θέμα γονιδίων.
«Ό,τι από τα παραπάνω και να ισχύει, ένα είναι σίγουρο: μπορούμε να διορθώσουμε οποιαδήποτε ‘προβληματική συμπεριφορά’ παρουσιάσει ο σκύλος μας, σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής του. Για να διορθώσουμε, όμως, μια τέτοια συμπεριφορά, θα πρέπει να αναλογιστούμε πρώτα, μήπως το πρόβλημα το ενισχύουμε εμείς οι ίδιοι», τονίζει.
Με ποιον τρόπο ενισχύουμε αυτήν τη συμπεριφορά;
Συνηθίζουμε, όπως εξηγεί η κυρία Γρυπάρη, να μην ασχολούμαστε με τον σκύλο μας όταν κάνει κάτι καλό -καμία επιβράβευση, αδιαφορία-, αλλά μόνον όταν κάνει κάτι ενοχλητικό – διόρθωση.
«Στη δεύτερη περίπτωση, εκδηλώνουμε τη λεγόμενη ‘αρνητική προσοχή‘. Δηλαδή, ασχολούμαστε με τον σκύλο μας με αρνητικό τρόπο (μάλωμα). Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ένας σκύλος επιζητά την προσοχή μας κάθε στιγμή. Αρα, είναι απολύτως λογικό να προτιμά την αρνητική προσοχή (μάλωμα), από την αδιαφορία. Αυτό, λοιπόν, που κάνουμε τις περισσότερες φορές (έστω και ακούσια), είναι να ενισχύουμε τις αρνητικές συμπεριφορές του σκύλου μας με την αρνητική προσοχή μας», εξηγεί η και δίνει ένα παράδειγμα.
Λέει ότι, μαλώνουμε τον σκύλο μας όταν μας δαγκώνει για παιχνίδι, αλλά αδιαφορούμε όταν παίζει με τα παιχνίδια του. Το πιο πιθανό είναι να προτιμά να δαγκώνει εμάς, γιατί τότε είναι που ασχολούμαστε μαζί του – έστω και για να τον μαλώσουμε.
Το ερώτημα, λοιπόν, που γεννιέται από αυτή την διαπίστωση, σύμφωνα με την ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων, είναι: με ποιον τρόπο μπορώ να αλλάξω κάτι τέτοιο;
Διαβεβαιώνει ότι οι αρνητικές συμπεριφορές, συνήθως, αποδυναμώνονται, ή και εξαλείφονται, είτε με αδιαφορία εκ μέρους μας, η οποία είναι χειρότερη από το μάλωμα, είτε με διόρθωση (και όχι μάλωμα), την οποία, όμως, θα πρέπει να ακολουθήσει επιβράβευση, όταν ο σκύλος κάνει κάτι σωστό.
Το μάλωμα, συνήθως, είναι μια τιμωρητική αντίδραση εκ μέρους μας, ενώ η διόρθωση είναι εκπαιδευτική, διότι στοχεύει στο να καθοδηγήσει τον σκύλο, ώστε να καταλάβει τι επιτρέπεται και τι όχι.
Και καταλήγει: «Εάν, λοιπόν, συνδυάσουμε επιβράβευση (με την προσοχή μας) όταν ο σκύλος μας συμπεριφέρεται σωστά, και αδιαφορία ή διόρθωση όταν κάνει κάτι ανεπιθύμητο, είναι βέβαιο ότι θα επιλύσουμε το πρόβλημα πιο αποτελεσματικά, πιο ήρεμα και πιο γρήγορα».
*Η κυρία Ρενάτα Γρυπάρη είναι απόφοιτη της Σχολής Εκπαίδευσης Σκύλων Boss. Εδώ και αρκετά χρόνια εφαρμόζει την ενεργειακή εκπαίδευση, η οποία εστιάζει στο ισορροπημένο ψυχικό δέσιμο μεταξύ κηδεμόνα και σκύλου και τη διαμόρφωση του σωστού ενεργειακού περιβάλλοντος, στο οποίο είναι καλό να ζει και να εκπαιδεύεται ένας σκύλος. Έχοντας μια ιδιαίτερη ευαισθησία για τους φοβικούς σκύλους, ειδικεύτηκε στη διαδικασία της ψυχικής τους αποκατάστασης.
Πηγή: ygeiamou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου