Όλα τα παιδιά γοητεύονται από τα ζωάκια, και πολλά από αυτά, μάλιστα, θέλουν να αποκτήσουν το δικό τους. Τόσο, που θα κάνουν τα πάντα για να πείσουν τους γονείς πως αυτά θα αναλάβουν όλες τις υποχρεώσεις που σχετίζονται με τη φροντίδα του.
Είναι όμως κάτι τέτοιο ρεαλιστικό; Πόσες από τις καθημερινές ευθύνες και φροντίδες σχετικά με το κατοικίδιο μπορούν να επωμιστούν τα παιδιά; Και από ποια ηλικία μπορείτε να τους εμπιστευθείτε την κάθε αρμοδιότητα, χωρίς να τα πιέζετε αλλά και χωρίς να απογοητεύονται επειδή δεν τα κατάφεραν;
Τα παιδιά όλων των ηλικιών μπορούν πράγματι να αναλάβουν ευθύνες σχετικά με τα ζώα της οικογένειας, σε κάποιο βαθμό. Φροντίστε να τα ενθαρρύνετε, ώστε να το βλέπουν σαν προνόμιο που απέκτησαν (πχ, μπορείτε να τους αναθέσετε το τάισμα του σκύλου επειδή τα καταφέρνουν καλά σε αυτό) και σαν σημαντική ευθύνη. Αντίθετα, δεν θα πρέπει ποτέ να παρουσιάσετε διαδικασίες όπως το βούρτσισμα ή τη βόλτα του σκύλου σαν τιμωρία για κάποια αταξία που έκαναν ή για την κακή τους συμπεριφορά. Δώστε στα παιδιά να καταλάβουν ότι τα κατοικίδια είναι μέλη της οικογένειας και ότι οι οικογένειες συνεργάζονται για να φροντίζουν από κοινού κάθε μέλος, χωρίς εξαιρέσεις.
Από ποια ηλικία μπορεί ένα παιδί να συμμετέχει στη φροντίδα του κατοικίδιου;
Οι ειδικοί υποστηρίζουν, βάλτε το στις ευθύνες από… νωρίς. Ακόμα και το νήπιο* μπορεί να βοηθήσει, απλά συμμετέχοντας, κι ας μην έχει μάθει ακόμα καλά – καλά να περπατάει. Αφήστε το να προσθέσει λίγη τροφή ή νερό στα πιατάκια του, να το βουρτσίσει, να παρακολουθήσει το ξεφτιάρισμα της άμμου, να έρθει μαζί στη βόλτα ή στον κτηνίατρο. Δώστε στο σκύλο μια εντολή και μόλις υπακούσει αφήστε το παιδάκι να τον ανταμείψει με ένα μεζέ. Είναι ίσως η διασκεδαστικότερη εργασία που μπορείτε να αναθέσετε σε ένα νήπιο.
Από 5 έως 7 χρονών τα παιδιά μπορούν πλέον, μόνα τους, να φέρουν σε πέρας το τάισμα, το βούρτσισμα και να φροντίζουν το ζώο να έχει πάντα φρέσκο νερό. Όμως ακόμα δεν μπορείτε να επαναπαυθείτε και να περιμένετε πως θα κάνουν τις δουλειές αυτές χωρίς τη δική σας εποπτεία και υπενθύμιση.
Από τα 8 και μετά μπορείτε να προσθέσετε στα καθημερινά τους καθήκοντα τη βόλτα του σκύλου – φυσικά, πάντα με την επίβλεψη κάποιου μεγάλου – για να τους αναθέσετε εξ ολοκλήρου τη βόλτα θα περιμένετε, τουλάχιστον μέχρι να γίνουν 12 χρονών. Όσο για τις υπόλοιπες ευθύνες του ζώου (τάισμα, νερό, βούρτσισμα και παιχνίδι), ένα οκτάχρονο παιδί μπορεί πλέον να τις επωμιστεί, εξ ολοκλήρου, χωρίς να χρειάζεται επιτήρηση – φυσικά παίζει ρόλο το μέγεθος και ο τύπος του κατοικίδιου αλλά και … του παιδιού – δηλαδή πόσο υπεύθυνο και αξιόπιστο είναι.
Και ερχόμαστε στους έφηβους**. Ανάλογα με την ωριμότητα τους, μπορείτε άνετα να τους εμπιστευθείτε την συνολική ευθύνη του κατοικίδιου – από το φαγητό και το καθάρισμα μέχρι την άσκηση και την εκπαίδευση. Ειδικά η εκπαίδευση του σκύλου, μπορεί να αποτελέσει μια εξαιρετικά εποικοδομητική δραστηριότητα και για τους δυο. Αν μάλιστα η ομάδα –σκύλος και παιδί- το διασκεδάζει, μπορούν να προχωρήσουν στον κυναθλητισμό, με τη συμμετοχή τους για παράδειγμα σε χόμπι όπως το ατζίλιτι, το φρίσμπι, ο χορός με σκύλο ή το IPO.
info
* Νήπιο: μικρό παιδί 1-5 ετών
** Έφηβος: άτομο ηλικίας 13-18 ετών
Πηγή: ΤΡΙΧΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου