Ο σκύλος μας ως μαγνήτης γνωριμιών.

Η συμβολή των ζώων συντροφιάς στην κοινωνική συναναστροφή. Παρόλο που μερικοί «ιδιοκτήτες» κατοικίδιων είναι χαρούμενοι και ολοκληρωμένοι μόνοι με τα κατοικίδιά τους, άλλοι βρίσκουν ότι τα ζώα συντροφιάς τους είναι σημαντικά στο να τους βοηθάνε να γνωρίζουν και να συναναστρέφονται με άλλους ανθρώπους. Σίγουρα, το να συναντάς άλλους ανθρώπους είναι η αρχή στην ανάπτυξη σχέσεων, που μπορεί να εξελιχθούν σε μορφή κοινωνικής υποστήριξης,και τονώνει την υγεία. Αρκετές μελέτες έχουν ως θέμα το ρόλο των κατοικίδιων ως αυτά που προκαλούν κοινωνικές συναναστροφές. Για παράδειγμα, οι Hunt, Hart και Gomulkiewicz (1992) μελέτησαν το ρόλο των μικρών ζώων (κουνέλια και χελώνες) στις κοινωνικές συναναστροφές μεταξύ αγνώστων σε ένα πάρκο. Αυτή η μελέτη έδειξε ότι σε ένα σκηνικό κοινότητας, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια ή εμφανή ανάγκη από το μέρος των μελετητών, η παρουσία μικρών ζώων πυροδοτούσε προσεγγίσεις για τους «ιδιοκτήτες» τους από άγνωστα παιδιά και ενήλικες καθώς και συζητήσεις μεταξύ τους.

Σε μια σχετική εθνογραφική μελέτη, οι Robins, Sanders και Cahill (1991) μελέτησαν τις δυναμικές συναναστροφής μεταξύ «ιδιοκτητών» σκύλων σε ένα δημόσιο πάρκο. Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα σκυλιά εκθέτουν τους «ιδιοκτήτες» τους σε συναντήσεις με αγνώστους, προκαλούν συναναστροφές μεταξύ ατόμων, που προηγουμένως δε γνωρίζονταν μεταξύ τους και βοηθάνε στην εδραίωση εμπιστοσύνης μεταξύ των ατόμων, που γνωρίστηκαν πριν από λίγο. Τα σκυλιά έτσι, μπορεί να γίνουν ένα αντίδοτο για την ανθρώπινη ανωνυμία, που συχνά συναντάται στη συμβατική κοινωνία και μπορούν να βοηθήσουν στη δημιουργία φιλιών. Μια εξήγηση για αυτή τη συμπεριφορά είναι ότι η αφηρημάδα των πολιτών διακόπτεται, όταν υπάρχει κάποια εμφανής ομοιότητα μεταξύ των ατόμων. Μια λογική επέκταση αυτού είναι ότι ακόμη και οι άνθρωποι, που είναι διαφορετικοί σε φυλή, μόρφωση ή κοινωνικοοικονομική θέση, μπορούν να βρουν κοινό έδαφος για κατανόηση και για να βασίζονται ο ένας στον άλλο.

Ως συμπέρασμα βγαίνει ότι στις πρόσφατες δεκαετίες ένας πλούτος πληροφοριών έχει συγκεντρωθεί στην υποστήριξη της αξίας, που έχουν τα ζώα συντροφιάς στην ανθρώπινη υγεία. Παρόλο που πολλές από τις αποδείξεις είναι αλληλοσυνδεόμενες, μερικές μελέτες έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν πιο αυστηρό πειραματικό σχεδιασμό και έλεγχο θεωριών και έχουν αυξήσει την κατανόηση της έννοιας και της αξίας των κατοικίδιων στη ζωή μας. Στο τρέχον περιβάλλον για χρηματοδότηση ερευνών, η ακαδημαϊκή φύση της έρευνας, που συνδυάζει περισσότερα από ένα γνωστικά αντικείμενα, σχετικά με τα αποτελέσματα που έχει στην υγεία ο δεσμός ανθρώπου-ζώου, είναι ένα από τα δυνατότερα σημεία του και θα πρέπει να παροτρύνεται. Εμφανώς, αυτό που χρειάζεται είναι μια σύνθεση των καλύτερων θεωρητικών προσεγγίσεων από τους θεραπευτές, τους γιατρούς, τους ψυχολόγους, τους κοινωνικούς λειτουργούς, τους ανθρωπολόγους, τους φυσιολόγους και άλλα επαγγέλματα, που αφορούν την υγεία.

«Ενοικιάζεται διαμέρισμα σε άτομα με κατοικίδια»

Περισσότερες από δύο δεκαετίες έρευνας με θέμα τις σχέσεις ανθρώπου-ζώου έχουν παράγει σημαντικές αποδείξεις για το ότι τα κατοικίδια προσθέτουν μια σημαντική διάσταση στη ζωή μας. Ξέρουμε ότι τα κατοικίδιά μας μάς βοηθάνε νααντιμετωπίσουμε το στρες, να επιβιώσουμε μέσα από καρδιακά επεισόδια, μέχρι και να ζούμε έχοντας προσβληθεί από AIDS. Ωστόσο, παρόλο που έχει αποδειχθεί το ότι τα κατοικίδια είναι συχνά η μόνη παρηγοριά στη ζωή των ανθρώπων, που είναι κοινωνικά απομονωμένοι, είναι συχνά πολύ δύσκολο να βρει κανείς ένα μέρος να ζήσει με το αγαπημένο του κατοικίδιο. Μπορούν άραγε οι αποδείξεις των οφελειών που έχουν τα κατοικίδια στην υγεία, να χρησιμοποιηθούν για ναεπηρεάσουν τις αποφάσεις των ιδιοκτητών σπιτιών, που αρνούνται να νοικιάσουν το σπίτι τους σε άτομα με κατοικίδια;