Πόσες φορές έχει χαλάσει η διάθεσή μας σε ένα γεύμα εξαιτίας του «ζητιάνου» σκύλου μας; Ήρθε η ώρα να απαλλαγούμε από την ενοχλητική αυτή συνήθεια.
Πολλοί από εμάς διστάζουμε να καλέσουμε φίλους και συγγενείς για τραπέζι, επειδή σκεφτόμαστε πως ο κακομαθημένος σκύλος μας κλαίει, γαβγίζει, ενοχλεί και δεν μας αφήνει να φάμε με ησυχία. Ήρθε η ώρα να περιορίσουμε αυτήν τη συμπεριφορά, ώστε να μπορούμε να απολαύσουμε το φαγητό μας, μόνοι ή με παρέα, χωρίς ανησυχία και… επίμονα παρακαλετά.
Πώς έγινε ζητιάνος;
Ας μην κρυβόμαστε· για το ότι έμαθε αυτήν τη συμπεριφορά υπεύθυνοι είμαστε αποκλειστικά εμείς.
- Ως κουτάβι, το αφήναμε να περιφέρεται ελεύθερο σε όλο το σπίτι και τις ώρες του φαγητού τού πετούσαμε και καμιά μπουκιά από το γεύμα μας.
- Του βάζαμε να φάει πριν από εμάς, με σκοπό να μη μας ενοχλεί πολύ μετά, αλλά αυτό, με το που τελείωνε, ερχόταν απευθείας να παρακαλέσει και… υποκύπταμε.
- Όταν μασουλούσαμε οτιδήποτε, με λίγη προσπάθεια -λίγο κλάμα, λίγο «χεράκι» κ.λπ.- έπαιρνε μεζέ.
- ∆εν του έχουμε μάθει καθόλου τι σημαίνει «περιορισμός».
- Γνωρίζει ότι το κέντρο του κόσμου για εμάς είναι αυτός και ότι όλα γυρίζουν γύρω του.
- ∆εν του δείξαμε ποτέ την κατάσταση «σε αγνοώ».
Πώς το κουτάβι ΔΕΝ θα γίνει ζητιάνος
Το αγνοούμε πλήρως την ώρα που τρώμε. Διαβάστε για την αδιαφορία εδώ.
Το εκπαιδεύουμε στον περιορισμό – σε έναν μικρό χώρο ή ένα «crate box» (άνετο κουτί μεταφοράς / περιορισμού, συνήθως μεταλλικό). Εκεί θα το οδηγούμε πριν από το μεσημεριανό τραπέζι, αλλά και όταν πρόκειται να κάνουμε οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα στην οποία δεν θέλουμε να συμμετέχει (π.χ. καθαριότητα στο σπίτι). Διαβάστε πώς, εδώ.
Πρέπει να συνηθίσει από μικρό να τρώει πάντα μετά από εμάς.
Του μαθαίνουμε ότι το σπίτι δεν είναι γήπεδο. Ολες οι δραστηριότητες που εμπεριέχουν τρέξιμο γίνονται πάντα και μόνο εκτός σπιτιού. Πώς θα το καταφέρουμε; Σίγουρα όχι πετώντας μπαλάκια και παίζοντας κυνηγητό μέσα στο σπίτι.
Εξηγούμε εγκαίρως στους επισκέπτες ότι δεν πρέπει να του δίνουν προσοχή όταν κάνει σαν «τρελό» και ότι δεν πρέπει να του δώσουν το παραμικρό φαγώσιμο.
Πώς θα αλλάξει συμπεριφορά
Για σκύλους που έχουν ήδη εδραιώσει τη συνήθεια αυτή, τα πράγματα θα είναι πιο δύσκολα. Κατ’ αρχάς, εφαρμόζουμε αυστηρά όλα τα παραπάνω που ισχύουν για τα κουτάβια και, επιπλέον, τα ακόλουθα:
1. Βάζουμε αυστηρό πρόγραμμα στο φαγητό. Συγκεκριμένες ώρες και για συγκεκριμένο χρόνο (το πολύ 30 λεπτά και εν συνεχεία αποσύρουμε το πιάτο του).
2. Βάζουμε σταθερό πρόγραμμα στις βόλτες, ρυθμίζοντας τη διάρκεια και την ένταση, ανάλογα με τις ανάγκες εκτόνωσής του.
3. Τον περιορίζουμε για κάποια ώρα καθημερινά, έτσι ώστε να εξοικειωθεί με την ιδέα του περιορισμού. Ξεκινάμε με λίγα λεπτά και σταδιακά αυξάνουμε το χρόνο.
4. Ξεκινάμε ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης σε βασική υπακοή, έτσι ώστε να ανακτήσουμε τη σχέση εμπιστοσύνης που πρέπει να έχουμε με το σκύλο μας.
Πηγή: trihes.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου