Περιορισμός σε πάρκο.

... για να έχετε το κεφάλι σας ήσυχο.
Επιστρέφετε σπίτι, όπου έχετε αφήσει το χαριτωμένο νεοαποκτηθέν κουτάβι με σκέψεις αγάπης και τρυφερότητας. Ανοίγετε την πόρτα και αντικρίζετε ένα πεδίο μάχης.
Το αγαπημένο σας κουταβάκι έχει λερώσει στα πλέον ακατάλληλα σημεία (όπως αυτό το υπέροχο απορροφητικό χαλί), έχει μασουλήσει τα αγαπημένα σας παπούτσια, έχει σύρει τις πιτζάμες σας μέχρι την άλλη άκρη του σπιτιού κι έχει καταστρέψει το πόδι του πανάκριβου καναπέ. Οι σκέψεις αγάπης στο άψε σβήσε αντικαθίστανται με σκέψεις πανικού και τα γλυκόλογα με βρισίδι. Σκέφτεστε ότι κακώς αποφασίσατε να πάρετε σκύλο και ξεσπάτε πάνω του. Το κουτάβι όμως έχει κάνει απλά αυτό, που του ορίζει η φύση: λέρωσε στα καταλληλότερα σημεία, ανακούφισε τα δόντια του, πήρε πράγματα με τη μυρωδιά σας, για να νιώθει ασφάλεια και όλα αυτά, χωρίς να έχει ενημερωθεί για τη χρηματική αξία των αντικειμένων…
Τα εμπόδια υπάρχουν, αλλά ευτυχώς ξεπερνιούνται σχετικά εύκολα με μια απλή κατασκευή: το πάρκο για σκύλους (CRATE ή PEN), που θα σας βοηθήσει να συμβιώσετε αρμονικά με το κουτάβι σας και να μπορέσετε να ξεπεράσετε «αναίμακτα» τη δύσκολη περίοδο προσαρμογής – όταν το σκυλάκι δεν ξέρει ακόμα τι είναι αποδεκτό και τι όχι στην ανθρώπινη κοινωνία.
Τα πάρκα για σκύλους είναι μία από τις καλύτερες εφευρέσεις στην αγορά. Είναι σχεδιασμένα, ώστε να κάνουν τη ζωή των ιδιοκτητών ευκολότερη και να δώσουν στα σκυλιά το δικό τους χώρο. Αποτελούνται από πτυσσόμενα μεταλλικά τμήματα, που είτε είναι ενωμένα μεταξύ τους είτε τα ενώνουμε εμείς. Έτσι, μπορούν να πάρουν διάφορα σχήματα και να προσαρμοστούν στις ανάγκες μας. Κάποια έχουν μία ή δύο πόρτες, ενώ σε άλλα αντί για πόρτα, απλά ανοίγουμε τη μία πλευρά, όποτε χρειάζεται. Το κόστος του πάρκου είναι σίγουρα μικρότερο από πιθανές ζημιές και φυσικά, την αξία και εξασφάλιση της ψυχικής μας ηρεμίας. Οι τιμές κυμαίνονται μεταξύ 60 και 120 ευρώ, ανάλογα τις δυνατότητες και το μέγεθος. Αγοράζοντας το πάρκο, πρέπει να λάβετε υπόψη και το μελλοντικό μέγεθος του σκύλου.
Η χρησιμότητα του πάρκου
Το σκυλο-πάρκο έχει πολλές χρήσεις:
Η ταχεία εκπαίδευση λερώματος εκτός σπιτιού: είναι ο συνηθέστερος σκοπός του. Τα περισσότερα σκυλιά είναι καθαρά ζώα, δε θα θελήσουν να λερώσουν κοντά στο κρεβάτι τους και θα κρατηθούν. Αυτό προϋποθέτει ότι έχουν λερώσει, πριν τα βάλουμε μέσα και ανάλογα με την ηλικία τους τα βγάζουμε έξω τακτικά. Όταν τα βγάζουμε από το πάρκο, τα πηγαίνουμε κατευθείαν έξω.
Η προστασία του σκύλου, αλλά και των αντικειμένων μας: Κάθε σκύλος όταν πρωτοέρχεται σε ένα σπίτι, δε γνωρίζει ποια συμπεριφορά είναι αποδεκτή, τι επιτρέπεται να μασουλήσει και πού να λερώσει. Τα σκυλιά, ιδιαίτερα σε μικρή ηλικία, μπορούν να αποδειχτούν πολύ καταστροφικά, καθώς βγαίνουν τα δοντάκια τους. Όταν μάλιστα είναι μόνα τους σπίτι και πάσχουν από άγχος αποχωρισμού, η κατάσταση επιδεινώνεται. Τρώνε έπιπλα, χαλιά, κάσες, παπούτσια, ακόμα κι επικίνδυνα γι’ αυτά πράγματα, όπως καλώδια, απορρυπαντικά, καλλυντικά, σκουπίδια και αιχμηρά αντικείμενα.
Περιοχή ύπνου: Χρησιμοποιείστε το πάρκο ως το υπνοδωμάτιο του σκύλου σας. Εκεί θα παραμείνει ανενόχλητος και ασφαλής.
Περιοχή σε ταξίδι: Πάρτε το πτυσσόμενο πάρκο μαζί σας και ο σκύλος σας θα μπορεί να παραμείνει εκεί σε χώρους, όπου δεν μπορεί να είναι λυτός, χωρίς να αναγκαστείτε να τον δέσετε. Χρήσιμο θα αποδειχτεί και στο ξενοδοχείο, όπου θα μπορείτε να τον αφήσετε, χωρίς να φοβάστε για ζημιές.
Σκυλιά και παιδιά: Συχνά τα παιδιά δεν μπορούν να καταλάβουν ότι τα σκυλιά χρειάζονται πολλές ώρες ύπνου και αποζητούν την ηρεμία τους. Βάζοντας στο πάρκο το σκυλί, όταν θεωρείτε ότι έχει κουραστεί αρκετά, αποφεύγετε να το ταλαιπωρήσουν τα παιδιά και ο σκύλος να εκνευριστεί. Πρέπει να κατανοήσουν τα παιδιά πως το πάρκο αποτελεί το άσυλο του σκύλου, ένα χώρο ιερό, απαραβίαστο.
Αφήνοντας το σκύλο μόνο του: Το σκυλί πρέπει να μάθει γρήγορα ότι θα χρειαστεί κάποιες στιγμές να μην είναι μαζί μας και να είναι υπό περιορισμό, όπως όταν λείπουμε από το σπίτι ή όταν μας περιμένει στο αυτοκίνητο. Παρ’ όλα αυτά, η παραμονή του σκύλου στο πάρκο πρέπει να είναι όσο το δυνατόν μικρότερη.
Επισκέπτες: Το σκυλάκι δεν ενοχλεί πχ. κατά τη διάρκεια ενός δείπνου ή όταν κάποιος «φοβάται», ενώ ταυτόχρονα αποφεύγουμε την απομόνωση, που θα αντιλαμβανόταν ως άδικη τιμωρία.
Στον κήπο: Είναι ελαφρύ και μεταφέρεται εύκολα έξω. Δίνουμε έτσι στο κουτάβι μας τη χαρά του να είναι έξω, να παίζει και να λιάζεται, αποφεύγοντας να καταστρέψει τα αγαπημένα μας λουλούδια ή να καταπιεί κάτι επικίνδυνο.
Δουλειές στο σπίτι: To τελευταίο που θέλουμε, είναι ένα κουτάβι να μπλέκεται στα πόδια μας ή να κυκλοφορεί χωρίς επιτήρηση σε όλο το σπίτι. Με τη χρήση του πάρκου, όταν είμαστε απασχολημένοι, αποφεύγουμε τις δυσάρεστες συνέπειες.
Οι άνθρωποι είναι αρνητικοί στη θέα του πάρκου, γιατί τους θυμίζει φυλακή αντικρίζοντας τα κάγκελα. Ο σκύλος όμως το βλέπει με άλλο μάτι: ως το χώρο όπου είναι ασφαλής και όπου βρίσκεται το κρεβάτι του. Αρκεί να μην τον ενοχλούμε, όταν αποσύρεται εκεί και να μην τον στέλνουμε εκεί για τιμωρία. Το πάρκο θα φανεί στο σκυλί ιδιαίτερα ευχάριστος χώρος, όταν θα εμφανίζονται εκεί διάφορες λιχουδιές, παιχνίδια ή θα μπορεί να ηρεμήσει ανενόχλητο.
Επιλέγοντας τοποθεσία
Τοποθετούμε το πάρκο σε ένα στρατηγικό σημείο από όπου θα μπορεί να επιβλέπει την κίνηση του σπιτιού, όπως από τη φύση του θα επέλεγε. Επιπλέον, έτσι δε θα νιώθει μόνο και απομονωμένο. Προσέχουμε στο σημείο αυτό να μην υπάρχουν ρεύματα και αν είναι δυνατόν να υπάρχει φυσικό φως. Το χειμώνα πρέπει να είναι κοντά σε μια πηγή θέρμανσης και το καλοκαίρι σε ένα δροσερό σημείο.
Γνωριμία με το πάρκο
Η γνωριμία με το πάρκο, εφόσον γίνει νωρίς, διευκολύνει τη συμβίωση ανθρώπου - σκύλου. Αν γίνει σωστή και σταδιακή επαφή με μικρές χρονικές περιόδους, τα κουτάβια αλλά και οι μεγαλύτεροι σκύλοι θα θεωρούν το πάρκο σαν τη δική τους ασφαλή φωλιά. Αρχικά, το σκυλάκι πρέπει να περιορίζεται, ενώ βρισκόμαστε κι εμείς σπίτι, ώστε να μην το συνδέσει με την απουσία μας – αποφεύγουμε τους αρνητικούς συσχετισμούς.
Παρουσιάζουμε το πάρκο, βάζοντας μέσα το φαΐ του και αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή, ώστε το σκυλί να ξέρει ότι δεν το παρασύρουμε μέσα, για να το περιορίσουμε. Έτσι, συνδέει την ευχάριστη εμπειρία του φαγητού με το πάρκο. Μπορούμε να του πετάξουμε και μεζεδάκια μέσα ή το αγαπημένο του παιχνίδι, προτρέποντάς το να μπει με χαρούμενη φωνή. Σε καμία περίπτωση δεν το πιέζουμε να μπει μέσα, αλλά του δίνουμε το χρόνο που χρειάζεται. Αν χρειαστεί, ξεκινάμε ταΐζοντάς το ακριβώς μπροστά από το πάρκο. Αφού έχει μάθει να μπαίνει χωρίς πρόβλημα, κλείνουμε την πόρτα για όση ώρα τρώει και μόλις φάει την ανοίγουμε αμέσως. Αργότερα, το αφήνουμε για λίγα λεπτά ακόμη, αφού έχει φάει.
Μπορούμε να συνδυάσουμε μια εντολή με το πάρκο, όπως «θέση» και όταν μπαίνει μέσα να του δίνουμε ένα μεζεδάκι και να κλείνουμε την πόρτα για λίγο. Στην πορεία πρέπει να θέτουμε τους εαυτούς μας εκτός ορατότητας για μικρά διαστήματα, ώστε να το συνηθίσει.
Η διαδικασία της εκμάθησης του περιορισμού χρειάζεται χρόνο και υπομονή, αλλά αξίζει τον κόπο. Σταδιακά αυξάνουμε τον υποχρεωτικό χρόνο παραμονής στο πάρκο. Σύντομα θα μπορούμε να φεύγουμε για μερικές ώρες από το σπίτι χωρίς άγχος ούτε δικό μας ούτε του σκύλου.
Εξοπλίζοντας το πάρκο
Βάζουμε μία κουβερτούλα ή μία φωλίτσα, για να κοιμάται. Τοποθετούμε τα αγαπημένα του παιχνίδια στο βάθος. Μπορούμε να του βάλουμε ειδικά κοκαλάκια για μασούλημα, για να εκτονώνεται και να ανακουφίζει τα δοντάκια του και ένα Kong με τροφή για να απασχολείται και να μη βαριέται. Βεβαιωνόμαστε ότι δεν υπάρχουν μικρά παιχνίδια ή κομμάτια από παιχνίδια, που να μπορεί να καταπιεί ή να πνιγεί. Δεν αφήνουμε όλα τα παιχνίδια, αλλά τα εναλλάσσουμε, ώστε να μη μειώνεται το ενδιαφέρον του.
Ένα βαθύ μεταλλικό πιάτο με φρέσκο νερό, που δε θα αναποδογυρίσει εύκολα είναι απαραίτητο.
Αποφεύγουμε να του φοράμε κολάρο, το οποίο θα μπορούσε να πιαστεί κάπου.
Τον πρώτο καιρό, που το κουτάβι είναι πολύ μικρό, για να κρατηθεί, τοποθετούμε μέσα στο πάρκο διαμετρικά αντίθετα από την κουβέρτα του ένα αδιάβροχο υπόστρωμα και ειδική πάνα ή εφημερίδες, για να κάνει την ανάγκη του. Στην πορεία μετακομίζουμε την πάνα έξω από το πάρκο και μετά έξω από το σπίτι ή στο μπαλκόνι. Το μπαλκόνι δεν είναι λύση, για να μην πηγαίνουμε το σκυλάκι μας βόλτα, αλλά λύση ανάγκης, όταν είναι περιορισμένο στο σπίτι και δεν μπορεί να κρατηθεί.
Χρόνος παραμονής
Το πάρκο δεν είναι ένα μέρος, όπου κλειδώνουμε και ξεχνάμε το σκύλο μας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν ο σκύλος μας λερώσει στο πάρκο, γιατί έμεινε μέσα παραπάνω από όσο έπρεπε, η διαδικασία εκμάθησης λερώματος θα πάει πολύ πίσω. Τα κουτάβια κάτω των τεσσάρων μηνών δεν έχουν καλό έλεγχο της κύστης τους και όσο πιο μικρά είναι τόσο λιγότερο μπορούν να κρατηθούν. Τα κουταβάκια, που είναι μικρότερα των εννέα εβδομάδων, δεν πρέπει να περιορίζονται σε πάρκο για μεγάλη χρονική διάρκεια, γιατί έχουν ανάγκη να λερώνουν με συχνότητα ως και δώδεκα φορές την ημέρα.
Χρόνοι παραμονής ανάλογα με την ηλικία
9-10 εβδομάδων περίπου μισή με μία ώρα
11-14 εβδομάδων περίπου 1-3 ώρες
15-16 εβδομάδων περίπου 3-4 ώρες
17 + εβδομάδων περίπου 4+ώρες (6 ώρες το μέγιστο ανεξαρτήτως ηλικίας)
Εξαίρεση αποτελούν οι βραδινές ώρες ύπνου, όπου βάζουμε το σκύλο στο πάρκο για όλη τη νύχτα. Πάντως, αν ξαφνικά γκρινιάξει μέσα στη νύχτα το πιο πιθανό είναι να θέλει να λερώσει και τότε αξίζει τον κόπο να τον βγάλουμε στον κήπο ή στο μπαλκόνι για λίγο – εκεί όπου θα επιτρέπεται να λερώνει μελλοντικά. (Εξαρτάται βέβαια πόσο εύκολο είναι και για μας να βγούμε από τα σκεπάσματα…)
Ατυχήματα» στο πάρκο
Βεβαιωνόμαστε ότι το σκυλάκι έχει λερώσει, προτού περιοριστεί και δεν το έχουμε ξαναταΐσει έκτοτε. Πιθανοί λόγοι για κάποιο «ατύχημα» είναι οι ακόλουθοι:
• Το σκυλάκι είναι πολύ νεαρό, για να έχει έλεγχο της κύστης του.
• Τρώει μεγάλα ή ακατάλληλα γεύματα.
• Δεν είχε τη δυνατότητα να λερώσει, πριν το περιορίσουμε.
• Έχει σκουληκάκια και χρειάζεται αποπαρασίτωση.
• Το έχει πειράξει κάτι και κάνει διάρροια.
• Έχει κάποιο άλλο πρόβλημα υγείας.
• Έχει μεγάλο άγχος αποχωρισμού κατά την απουσία μας.
• Έχει αναγκαστεί κατά το παρελθόν να λερώσει σε περιορισμένο χώρο (όπως συμβαίνει με τα κουτάβια από pet-shops).
Στην περίπτωση, που για κάποιο λόγο λερώσει μέσα στο πάρκο του, δεν το μαλώνουμε, όταν επιστρέψουμε. Χρησιμοποιούμε για τον καθαρισμό ένα προϊόν, που δεν περιέχει αμμωνία, ώστε να μην το προσελκύσει η μυρωδιά και ξαναπάει στο ίδιο σημείο και που δεν είναι καυστικό, γιατί μπορεί να του προκαλέσει ερεθισμό.
Μην περιορίζετε το σκυλάκι σας στο πάρκο, επειδή ήταν άτακτο, γιατί θα καταλήξει να το μισήσει. Κάθε σύνδεση με το πάρκο πρέπει να είναι θετική.
Το πάρκο έχει τη δυνατότητα να πάρει διάφορα σχήματα αναλόγως το χώρο και τις ανάγκες.
Άμα μεγαλώσει το σκυλάκι μπορούμε να τοποθετήσουμε το πάρκο ανοιχτό σε γωνία, ώστε να πιάνει ένα μεγάλο μέρος του δωματίου. Πάντα με παιχνιδάκια και κοκαλάκια για μασούλημα.
Και μετά να μεταφέρουμε έξω από το πάρκο την πάνα, αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή.
Σιγά - σιγά θα απομακρύνουμε την πάνα μέχρι να τη βγάλουμε έξω από το σπίτι ή στο μπαλκόνι.

Έτσι το σκυλάκι μαθαίνει να κινείται σε ολοένα και μεγαλύτερο χώρο, χωρίς να κάνει ζημιές ή να λερώνει.
Τέλος, όταν πια το εμπιστευόμαστε, αφαιρούμε εντελώς το πάρκο και απλά το περιορίζουμε στο δωμάτιο, ώστε να μπορούμε να κάνουμε κάποιες δουλειές (π.χ. να καθαρίσουμε). Ακόμα μπορούμε να λείψουμε από το σπίτι, χωρίς να έχουμε άγχος για το τι θα αντιμετωπίσουμε γυρνώντας και χωρίς να του δώσουμε την ευκαιρία για εκμάθηση λανθασμένων συμπεριφορών, που αυτοεπιβραβεύονται κατά την απουσία μας.•
Έφη Παπαδοπούλου, εκπαιδεύτρια, happy puppy