Αρθρίτιδες.

Αααχ τα κοκαλάκια μου. Οι αρθρίτιδες είναι παθήσεις των αρθρώσεων που εξελίσσονται σιγά σιγά και οδηγούν σε πόνο. Τις χαρακτηρίζει η απώλεια του αρθρικού χόνδρου, η τοπική καταστροφή των ιστών και η ανάπτυξη νέου οστού με το όνομα οστεόφυτο.
Οι διάφοροι τραυματισμοί, η παχυσαρκία, η πρόοδος της ηλικίας και οι γενετικές ανωμαλίες προδιαθέτουν στην εμφάνιση αρθρίτιδας.
Ποιοι σκύλοι είναι επιρρεπείς στην αρθρίτιδα;
Οι αρθρίτιδες εμφανίζονται συχνότερα σε σκύλους 8-12 ετών, συνήθως αρσενικούς, μεγαλόσωμων και γιγαντόσωμων φυλών, σχεδόν πάντα παχύσαρκους ή υπέρβαρους.

Άλλοι παράγοντες, που προδιαθέτουν στην εμφάνιση αρθρίτιδας εκτός από την ηλικία είναι:
• Η παχυσαρκία
• Η εντατική άσκηση, ιδίως κατά την ανάπτυξη
• Η φυλή (Labrador, German Shepherd)
Στο σκύλο η συχνότερη αρθροπάθεια είναι η οστεοαρθρίτιδα, που γενικά παρατηρείται ως δευτερογενής διαταραχή σε κληρονομικά νοσήματα ανάπτυξης όπως η οστεοχόνδρωση, οι δυσπλασίες των άκρων και οι διαταραχές στην ανάπτυξη των αρθρώσεων. Στις επίκτητες αιτίες περιλαμβάνονται οι τραυματισμοί, η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, η ασηπτική νέκρωση της κεφαλής του μηριαίου.

Πρόσεξε τι τον ταΐζεις
Η διατροφή παίζει καθοριστικό ρόλο στα νοσήματα ανάπτυξης των αρθρώσεων. Όταν ο κτηνίατρός σας «στεγνώνει» τη γλώσσα του, για να σας πείσει να μη δίνετε κρέας στα κουτάβια, να μην τα υπερσιτίζετε και να μη δίνετε συμπληρώματα ιχνοστοιχείων, αν δε χρειάζονται, δεν το κάνει, γιατί παίρνει ποσοστά από τις εταιρείες ζωοτροφών.
Για παράδειγμα τα κουτάβια, που παραταΐζετε, αναπτύσσονται ταχύτερα, αυξάνοντας το μήκος των οστών και το σωματικό τους βάρος. Το παραπανίσιο αυτό βάρος καταπονεί το σκελετό και αποτελεί γενεσιουργό παράγοντα ή προδιαθετικό οστεοχόνδρωσης, δυσπλασίας του ισχίου ή του αγκώνα.

Πρόγνωση και θεραπεία
Η πρόγνωση, δηλαδή ο τρόπος, που θα εξελιχθεί μια αρθροπάθεια, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Ο γρήγορος εντοπισμός του προβλήματος, το σωστό βάρος, η κατάλληλη διατροφή και τα φάρμακα με την αρμόζουσα άσκηση, τις περισσότερες φορές εξασφαλίζουν μια «καλή» ζωή για το «αρθριτικό» σκυλί.

Στη φαρμακευτική αγωγή κατά των αρθροπαθειών μπορούν να συμπεριληφθούν:
1) Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, όπως η Καρπροφαίνη, η Μελοξικάμη, Firocoxib, Τεστοξαλίνη, Κετοπροφαίνη, Τολφεναμικό οξύ κλπ.
2) Φάρμακα που επηρεάζουν το μεταβολισμό του αρθρικού χόνδρου, όπως τα διατροφικά συμπληρώματα, χονδροπροστατευτικά (πόσιμα και ενέσιμα)
3) Γλυκοκορτικοειδή για σύντομα χρονικά διαστήματα
4) Αναλγητικά
Συγκεκριμένες αρθροπάθειες μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικότατα με χειρουργική επέμβαση, π.χ. πρόπτωση μεσοσπονδύλιου δίσκου, δυσπλασία των ισχύων, δυσπλασία του αγκώνα κλπ.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να υπογραμμίσω τη θετική επίδραση της φυσικοθεραπείας σε ολόκληρο το κινητικό σύστημα. Η φυσικοθεραπεία είναι η θεραπευτική μέθοδος που με φυσικά μέσα όπως κίνηση, παράγοντες θερμότητας, ηλεκτρικό ρεύμα, ηχητικά κύματα, λέιζερ, μαγνητικά πεδία μπορούμε να διατηρήσουμε ή και να αποκαταστήσουμε μια βλάβη.
Με τη φυσικοθεραπεία (παθητικές-ενεργητικές ασκήσεις, υδροθεραπεία, μαλάξεις) επιτυγχάνουμε ανακούφιση από τον πόνο, διατήρηση ή βελτίωση της άρθρωσης και αύξηση της μυϊκής ισχύος.
Υπάρχουν επίσης, κάποιες εναλλακτικές θεραπείες για τη διαχείριση της αρθρίτιδας όπως η κρυοθεραπεία, θεραπευτικοί υπέρηχοι, νευρομυϊκή ηλεκτροδιέγερση, θεραπεία με εξωσωματικά κρουστικά κύματα, οστεοπαθητική και βελονισμός. Να θυμάστε όμως, αποτελεσματικότερο όλων είναι η πρόληψη.

Από τον κτηνίατρο Γιώργο Ηλιόπουλο