Εφημερίδεεεεες...

Πώς αντιμετωπίζει η σκυλίσια κοινότητα την ασύμμετρη απειλή; Η εικόνα της εφημερίδας, επιμελώς τυλιγμένη σφιχτά σε ρολό, να ταλαντεύεται πάνω κάτω στα χέρια «τιμωρών» ήταν, νόμιζα, πλέον παρωχημένη.
Μέχρι, που μέσα στις γιορτές με πήρε σκασμένη μια φίλη. Είχε τσακώσει την οικιακή βοηθό να απειλεί με γραφική ύλη το μόλις 2,5 μηνών King Charles κουτάβι της. Και το ζήτημα επανήλθε στο προσκήνιο…
Η τιμωρία με εφημερίδα ήταν η πρώτη εκπαιδευτική μέθοδος, που μου προτάθηκε, όταν πρωτοαπέκτησα σκύλο. Επρόκειτο, τότε, για την πιο διαδεδομένη και αποδεκτή μέθοδο επαναφοράς των σκύλων μας στον ίσιο δρόμο. «Έμπειροι» εκπαιδευτές και φίλοι εξηγούσαν ότι το ξυλοφόρτωμα με εφημερίδα έχει πολλά πλεονεκτήματα έναντι άλλων εκπαιδευτικών μεθόδων: δεν πονάει, απλά εκφοβίζει και είναι σχεδόν πάντα διαθέσιμη. Να προσθέσουμε ότι είναι και μαυρόασπρη και άρα οι σκύλοι τη βλέπουν όπως ακριβώς είναι (σε περίπτωση, δηλαδή που παραδεχτούμε ότι οι σκύλοι βλέπουν τα πράγματα μαυρόασπρα).
Πότε κάποιος χρειάζεται να φτάσει στη χρήση της εφημερίδας ως μέσου αναμόρφωσης;
Συνήθως όταν αδυνατεί να κατανοήσει τους λόγους, που προκαλούν τη συγκεκριμένη συμπεριφορά του σκύλου και πόσο μάλλον, να του υποδείξει με κατανοητό τρόπο ότι η συμπεριφορά αυτή είναι μη αποδεκτή.
Λερώνει μέσα; Κλατς, με την εφημερίδα. Γαβγίζει κομματάκι παραπάνω; Κλάτς ξανά. Και μετά υπάρχει και το άλλο: Ξυπνήσαμε στραβά και δεν έχουμε όρεξη να βλέπουμε την αγαπησιάρα φάτσα του και το όλο τρυφεράδα βλέμμα του; Κλατς, λοιπόν, να μας αδειάσει τη γωνιά. Η επιτυχία της εφημερίδας βασίζεται στη διαθεσιμότητα, στην εύκολη χρήση, καθώς και στη μεγάλη αποτελεσματικότητα. Πράγματι, η εφημερίδα είναι το απόλυτο εργα λείο επιβολής σεβασμού μέσω εκφοβισμού.
Γιατί όμως να πρέπει να τρομοκρατούμε το σκύλο μας; 
Συνήθως το κάνουμε από άγνοια ή από ανικανότητα, αφού δεν ξέρουμε πώς αλλιώς να του δείξουμε τι είναι αυτό, που επιθυμούμε να πράξει και τι είναι αυτό, που δεν είναι για εμάς αποδεκτό. Για να μην πολυσκοτιζόμαστε, καταφεύγουμε στην εύκολη και αποτελεσματική λύση του «κλατς». Και το αποτέλεσμα είναι συνήθως άμεσο. Ο σκύλος λουφάζει σε μια γωνίτσα ή τρέπεται σε φυγή. Όμως, ένας σκύλος, που «ακούει» από φόβο και από εξαναγκασμό, συνήθως το κάνει για να ξεμπερδεύει, χωρίς στην πραγματικότητα να έχει την πολυτέλεια να εξετάσει και άρα να κατανοήσει ποιο ήταν το «λάθος του», που πυροδότησε μια τέτοια αντίδραση. Άρα, επιτυγχάνουμε τα εξής:
- Κροτοφοβία: Το κλατς τον φοβίζει και ο φόβος του θορύβου διευρύνεται.
- Αναισθησία: Σε κάποιους σκύλους, αυτούς με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, η συχνή χρήση εφημερίδας (ή αγριοφωνάρας) οδηγεί σε απευαισθητοποίηση – ή αλλιώς επιλεκτική βαρηκοΐα. Μετά από συχνή χρήση ο σκύλος παύει, απλά, να αντιδρά – δηλαδή μας γράφει. Ούτε ταμπούρλο δίπλα στα αυτιά του δε θα τον απειλεί στο μέλλον…
- Σύγχυση & Ανασφάλεια: δεν έχει προλάβει να καταλάβει γιατί, ούτε από πού του ήρθε. Θα δυσκολευτεί να συσχετίσει την τιμωρία με τον πραγματικό λόγο, που την προκάλεσε. Πιο πιθανό είναι να μισήσει την εφημερίδα ή την παρουσία μας στο σπίτι. Δεν ξέρει πότε θα ξανασυμβεί, αλλά ξέρει ότι συμβαίνει μόνον όταν είμαστε εμείς παρόντες (και η εφημερίδα).
- Μίσος για τα έντυπα (ιδιαίτερα τα ογκώδη κυριακάτικα). Ίσως αυτός είναι ο λόγος, που σε πρώτη ευκαιρία τα κάνει όλα κομφετί, αρνείται επίμονα να μας φέρει την εφημερίδα από το περίπτερο και εκφοβίζει τον ταχυδρόμο σε κάθε ευκαιρία. Και αν βρει την εφημερίδα ανοιχτή στο πάτωμα, ενίοτε την κατουράει – Εκδικείται;
- Επανάληψη του λάθους κατά την απουσία μας. Ακούμε συχνά την άποψη: «το κάνει, για να μας εκδικηθεί». Στην πραγματικότητα το κάνει, επειδή λείπουμε. Έχει κατανοήσει το εξής ένα και μοναδικό πράγμα, που του δώσαμε ξεκάθαρα να καταλάβει: Παρότι η εφημερίδα είναι εκεί πάντα και «βλέπει», ενεργοποιείται μόνο όταν είμαστε και εμείς εκεί. Όταν λείπουμε δεν τον τιμωρεί. Συμπέρασμα; «Όλα είναι επιτρεπτά, όταν εμείς είμαστε απόντες». Δεν πρόκειται για εκδίκηση, αλλά για δικαιολογημένη παρανόηση.
Στην πραγματικότητα, όλες οι μέθοδοι εκπαίδευσης με τιμωρία έχουν παρόμοια αποτελέσματα με την εφημερίδα. Για αυτό και οι σύγχρονοι εκπαιδευτές προτιμούν την εκπαίδευση με θετικές μεθόδους, είτε πρόκειται για σκύλους είτε για παιδιά. Αν τους εξηγήσουμε απλά τι θέλουμε από αυτούς και τι όχι, αν τους δείξουμε πως όσα μας αρέσουν επιβραβεύονται αφειδώς, είτε είμαστε παρόντες είτε όχι, τότε τα αποτελέσματα θα είναι πιο σίγουρα, πιο ασφαλή και πιο σταθερά.
Εφημερίδες με μέλλον 
Η μία και μοναδική αποδεκτή χρήση της εφημερίδας στην εκπαίδευση σκύλων είναι άμεσα συνυφασμένη με την τουαλέτα τους. Η εφημερίδα αντικαθιστά με επιτυχία τις πανάκριβες πάνες. Είναι τζάμπα, αποτελεί μορφή ανακύκλωσης, η τσάκιση στο κέντρο λειτουργεί αποτελεσματικά ως δεξαμενή συγκέντρωσης των υγρών, το χαρτί της είναι αρκετά απορροφητικό, για να μην έχουμε διαρροές στο δάπεδο.
Οι έμπειροι με τα κουτάβια συμβουλεύουν:
- Επιλέξτε να διαβάσετε εφημερίδες μεγάλου φορμά.
- Αποφύγετε τις συρραμμένες (με συνδετήρες ή κόλλα στη ράχη).
- Προτιμάτε αυτές με το χαρτί, που δείχνει περισσότερο ευτελές – είναι απορροφητικότερο.
- Το ροζ των οικονομικών φύλλων είναι απορροφητικό και δεν ξεβάφει.
- Το ιλουστρασιόν μπορείτε να το χρησιμοποιείτε για υπόστρωμα.
Επιλέγουμε εφημερίδα ως τιμωρία όταν αδυνατούμε να κατανοήσουμε τους λόγους που προκάλεσαν μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά.