Υπάρχουν αρκετοί «ξενιστές» που... τρυπώνουν στον οργανισμό του πιο πιστού μας φίλου για να προκαλέσουν προβλήματα στο έντερό του.
Ένας από τους βασικούς «εχθρούς» για την υγεία του σκύλου μας είναι τα παράσιτα - σκουλήκια που μπορεί να προκαλέσουν πολλαπλά προβλήματα στο πεπτικό του σύστημα. Μέσα από την τροφή, το νερό και το δέρμα, εισχωρούν στον οργανισμό του και αρχίζουν τις... καταστροφές. Πιο ευάλωτοι είναι οι νεαροί σκύλοι, γι' αυτό χρειάζεται να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Απώλεια βάρους, εμετοί και διάρροιες είναι ορισμένα μόνο από τα συμπτώματα που μας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και μας κάνουν να καταλαβαίνουμε πως τον έχουν προσβάλει σκουλήκια. Αν δεν δώσουμε την πρέπουσα σημασία, σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί ακόμη και να χάσουμε το ζωάκι μας. Ποιοι είναι όμως οι βασικοί τύποι σκουληκιών που χτυπούν το πεπτικό του σκύλου μας;
1) Αγκυλόστομα
Έχουν πάχος όσο μία κλωστή και συχνά είναι ορατά με γυμνό μάτι. Μεταδίδονται από τα αβγά τους που εκκολάπτονται στο υγρό έδαφος κι έτσι αν για παράδειγμα το σκυλάκι μας φάει κάτι από κάτω μπορεί να κολλήσει, ενώ μεταδίδονται και από τη μαμά στο κουτάβι. Επειδή τα αγκυλόστομα ρουφούν αίμα από το έντερο, οδηγούν σε αναιμία, η ο οποία χτυπά ιδιαίτερα τα κουτάβια. Τα συμπτώματα είναι λευκά ούλα, διάρροια, αίμα στα κόπρανα, φαγούρα κ.τ.λ., και αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα μπορεί να αποβούν μοιραία. Η ισχυρή θεραπεία που θα μας συστήσει ο κτηνίατρος συνήθως είναι απαραίτητο να επαναληφθεί.
2) Ασκαρίδες
Χιλιάδες διαφορετικά είδη αυτών των σκουληκιών κατοικούν στη φύση, αλλά τα συγκεκριμένα που προσβάλλουν τους σκύλους μοιάζουν με λάστιχο και το μήκος τους μπορεί να φθάσει ακόμα και τα 20 εκατοστά. Η μόλυνση γίνεται από τα κόπρανα άλλων σκύλων οπότε αυτός είναι άλλος ένας καλός λόγος για να μην παρατάμε τα περιττώματα του κατοικιδίου μας στα πεζοδρόμια! Χτυπούν το λεπτό αλλά και το παχύ έντερο, στη συνέχεια όμως εξαπλώνονται στον οργανισμό προκαλώντας μεταξύ άλλων ηπατίτιδα και πνευμονία. Η θεραπεία τους είναι χρονοβόρα και θα πρέπει να επαναληφθεί για σίγουρα αποτελέσματα.
3) Trichuris vulpis ή campanula
Αυτό το σκουλήκι μοιάζει με μαστίγιο, ζει στο παχύ έντερο και μπορεί να φθάσει σε μήκος τα 7 εκατοστά. Μεταδίδεται μέσω της τροφής ή του νερού που πίνει το ζώο, με κύρια συμπτώματα τη διάρροια, την απώλεια βάρους, την αναιμία κ.ά. Αξίζει να σημειωθεί πως συχνά ο κτηνίατρος δυσκολεύεται να το ανιχνεύσει. Σημαντική είναι η πρόληψη και σε αυτήν την περίπτωση, επομένως ο ιδιοκτήτης πρέπει να καθαρίζει και να στεγνώνει επιμελώς το έδαφος που κινείται ο σκύλος και φυσικά να πετά τα κόπρανά του.
4) Ταινίες
Συνήθως προσκολλώνται στο λεπτό έντερο και μεταδίδονται από τους ψύλλους. Η μόλυνση περνά στον οργανισμό όταν το ζώο καταπιεί έναν μολυσμένο ψύλλο. Πάντως μπορούμε σχετικά εύκολα να καταλάβουμε αν το κατοικίδιό μας έχει προσβληθεί από ταινία. Για παράδειγμα, αν το δούμε να περπατά σέρνοντας τη λεκάνη του για να ξύσει τον πρωκτό του, αν εντοπίσουμε τα σκουλήκια στα κόπρανά του κ.τ.λ. Ωστόσο, αν και μας φοβίζει η ταινία, αντιμετωπίζεται με φάρμακα και σε γενικές γραμμές δεν προκαλεί πολύ σοβαρά προβλήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου