Σύνδρομο Pannus ή χρόνια επιφανειακή κερατίτιδα είναι ένα σύνδρομο που προκαλεί αργή προοδευτική εκφυλιστική ασθένεια του κερατοειδούς του σκύλου και οδηγεί σε αργή απώλεια της όρασης, που στην πραγματικότητα δεν οφείλεται σε πρόβλημα λειτουργίας του οφθαλμού, αλλά οφείλεται σε εστιακές επιφανειακές βλάβες του κερατοειδή.
Η νόσος εμφανίζεται μόνο σε σκύλους. Πλήττονται περισσότερο τα μεγαλόσωμα σκυλιά μέσης ηλικίας και σε ορισμένες φυλές όπως Shepherd, Dachshunds, Greyhounds, Huskies, Border Collies,και Labrador Retrievers. Όμως σε πρώτη θέση βρίσκεται ο Γερμανικός Ποιμενικός. Στο Γερμανικό Ποιμενικό (Shepherds)
εμφανίζεται σε αρκετά μικρή ηλικία περίπου από 1 έως 4 ετών και η εξελιξη της είναι συνήθως αργή και σοβαρή. Περιστασιακά αναφέρονται κρούσματα και σε μικρόσωμα σκυλιά, όπως είναι τα poodles.
θεωρείται ότι είναι μία αυτοάνοση κατάσταση που επιδεινώνεται από την έκθεση σε υπεριώδες φως και κρίνεται ως η νόσος όπου το σώμα παράγει αντισώματα που κατευθύνονται εναντίον του κερατοειδή. Υπάρχει σχεδόν σίγουρα μια κληρονομική προδιάθεση. Η αιτία της χρόνια επιφανειακή κερατίτιδα, pannus είναι άγνωστη μέχρι και σήμερα. Ορισμένοι παράγοντες κινδύνου, εκτός από το υπεριώδες φως, είναι το υψόμετρο, και η φυλή.
Αρχικά, εμφανίζεται μια μικρή θολερότητα του κερατοειδούς χιτώνα με ήπια φλεγμονή και υπερβολική δακρύρροια. Στη συνέχεια, ένα καφετί επικάλυμμα χρωστικής αναπτύσσεται πάνω στον κερατοειδή και σταδιακά εξελίσσεται προς το κέντρο του κερατοειδούς. Αν η κατάσταση δεν είναι επιθετική τότε δυνατόν να αντιμετωπισθεί, και η εξάπλωση σε ολόκληρη την επιφάνεια του κερατοειδή θα χρειαστεί χρονικό διάστημα ενός έτους. Γενικά είναι μια πολύ απογοητευτική κατάσταση που απαιτεί θεραπευτική αντιμετώπιση εφόρου ζωής. Η σωστή διάγνωση και η έγκαιρη θεραπεία είναι πολύ σημαντικές στο να καθυστερήσουν την εξέλιξη της νόσου. Ουσιαστικά δεν υπάρχει θεραπεία.
Η χρόνια επιφανειακή κερατίτιδα αντιμετωπίζεται με χειρουργική επέμβαση και στη συνέχεια ελέγχεται η κατάσταση με συνεχή εφαρμογή τοπικά ειδικών για την πάθηση κολλυρίων για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα περισσότερα πάσχονται ζώα μπορεί να θεωρηθεί ότι ανταποκρίνονται σχετικά καλά. Πιθανή διακοπή της θεραπείας, για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να προκαλέσει σοβαρή υποτροπή και επιδείνωση της όρασης του ασθενούς ζώου, ενώ η κύρια παρενέργεια της παρατεταμένης θεραπείας είναι η αρνητική επίδραση στην επούλωση τραυμάτων του κερατοειδούς. Τέλος εάν τα ειδικά κολλύρια δεν αποδίδουν τότε καταφεύγουμε στη μια και μοναδική λύση της κερατεκτομής.
θεωρείται ότι είναι μία αυτοάνοση κατάσταση που επιδεινώνεται από την έκθεση σε υπεριώδες φως και κρίνεται ως η νόσος όπου το σώμα παράγει αντισώματα που κατευθύνονται εναντίον του κερατοειδή. Υπάρχει σχεδόν σίγουρα μια κληρονομική προδιάθεση. Η αιτία της χρόνια επιφανειακή κερατίτιδα, pannus είναι άγνωστη μέχρι και σήμερα. Ορισμένοι παράγοντες κινδύνου, εκτός από το υπεριώδες φως, είναι το υψόμετρο, και η φυλή.
Αρχικά, εμφανίζεται μια μικρή θολερότητα του κερατοειδούς χιτώνα με ήπια φλεγμονή και υπερβολική δακρύρροια. Στη συνέχεια, ένα καφετί επικάλυμμα χρωστικής αναπτύσσεται πάνω στον κερατοειδή και σταδιακά εξελίσσεται προς το κέντρο του κερατοειδούς. Αν η κατάσταση δεν είναι επιθετική τότε δυνατόν να αντιμετωπισθεί, και η εξάπλωση σε ολόκληρη την επιφάνεια του κερατοειδή θα χρειαστεί χρονικό διάστημα ενός έτους. Γενικά είναι μια πολύ απογοητευτική κατάσταση που απαιτεί θεραπευτική αντιμετώπιση εφόρου ζωής. Η σωστή διάγνωση και η έγκαιρη θεραπεία είναι πολύ σημαντικές στο να καθυστερήσουν την εξέλιξη της νόσου. Ουσιαστικά δεν υπάρχει θεραπεία.
Η χρόνια επιφανειακή κερατίτιδα αντιμετωπίζεται με χειρουργική επέμβαση και στη συνέχεια ελέγχεται η κατάσταση με συνεχή εφαρμογή τοπικά ειδικών για την πάθηση κολλυρίων για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα περισσότερα πάσχονται ζώα μπορεί να θεωρηθεί ότι ανταποκρίνονται σχετικά καλά. Πιθανή διακοπή της θεραπείας, για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να προκαλέσει σοβαρή υποτροπή και επιδείνωση της όρασης του ασθενούς ζώου, ενώ η κύρια παρενέργεια της παρατεταμένης θεραπείας είναι η αρνητική επίδραση στην επούλωση τραυμάτων του κερατοειδούς. Τέλος εάν τα ειδικά κολλύρια δεν αποδίδουν τότε καταφεύγουμε στη μια και μοναδική λύση της κερατεκτομής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου