Αισθήσεις και αισθήματα στα σκυλιά...

Είναι γνωστό, πως τα σκυλιά έχουν περισσότερο ανεπτυγμένες όλες τις αισθήσεις τους, από εμάς. Η όσφρηση τους, είναι καλύτερη από κάθε άλλου ζώου στον πλανήτη. Η ακοή τους, όχι μόνο είναι πιο ευαίσθητη, αλλά πιάνει και ήχους σε χαμηλότερες και υψηλότερες συχνότητες, από τη δική μας. Η όραση τους, τουλάχιστον όσον αφορά το σκοτάδι, είναι πολύ καλύτερη από τη δική μας.

Πριν μέρες, συνάντησα ένα σκυλάκι, (ράτσα ημίαιμο λαμπραντόρ και ηλικία 2 ετών), που έδειχνε επιθετικότητα στη διάρκεια της βόλτας, προς οτιδήποτε είχε δυο ρόδες και κινούνταν. Αυτό όπως έμαθα αργότερα, που μίλησα με την ιδιοκτήτρια του, ξεκίνησε όταν ένας με μηχανάκι, περνούσε δίπλα από το σκυλί όταν εκείνο ήταν 7 μηνών και χωρίς καμία αιτία, του έριξε μια κλωτσιά. Η κυρία με διαβεβαίωσε, πως όταν περνάει μηχανάκι ή ποδήλατο εκείνη δεν αλλάζει συμπεριφορά, δεν τραβάει το λουρί και δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στο σκυλί, ώστε να νιώσει εκείνο, πως πρέπει να αντιδράσει.

Από εκείνη τη μέρα που συνάντησα το συγκεκριμένο σκυλί, υπάρχει ένα ερώτημα μέσα στο μυαλό μου. Μήπως τελικά πέρα από πιο δυνατές αισθήσεις, τα σκυλιά, έχουν και πιο δυνατά και ξεκάθαρα αισθήματα από εμάς;

Άρχισα να το ψάχνω, όμως δεν βρήκα πουθενά μια σχετική μελέτη. Κατέληξα μόνος μου σε μια θεωρία, συγκρίνοντας τη συμπεριφορά ενός σκύλου με τη δική μας.

Όταν εμείς έχουμε μια αρνητική επιρροή από κάτι, ο εγκέφαλος μας μας οδηγεί στο να γίνουμε επιφυλακτικοί προς αυτό το συγκεκριμένο, κάτι. Τα σκυλιά όμως είναι πιο κοντά στα αρχέγονα ένστικτά τους και ίσως, δεν έχουν εκπολιτιστεί όσο εμείς, που για να λέμε την αλήθεια, έχουμε ξεφύγει τελείως από τη φύση μας. Άρα και ο εγκέφαλός τους, λειτουργεί έτσι ώστε να τα βάλει στη διαδικασία επιβίωσης, καταγράφοντας μια αιτία στο περιβάλλον, που δημιουργεί συναισθήματα και γενικοποιόντας την.

Αυτό που ξέρουμε για τον ανθρώπινο εγκέφαλο, είναι πως κάθε αρνητικό συναίσθημα που προκαλείται, όπως άγχος, τρόμος, νεύρα και άλλα έχει σκοπό να μας ειδοποιήσει πως πρέπει να απαλλαγούμε από την κατάσταση που το προκαλεί. Αν έχω δίκιο λοιπόν, αυτό στα σκυλιά λειτουργεί στο εκατονταπλάσιο.

Πώς να νιώθει ένα σκυλί που το κακομεταχειρίζεται κάποιος, που είναι παρατημένο σε ένα μπαλκόνι ή μια αυλή, που το θυμούνται μόνο για να του βάλουν φαγητό και που όταν δεν υπακούει και ζητάει το έλεος του ιδιοκτήτη του, πηδώντας πάνω του, εκείνος το μαλώνει;

Μήπως τελικά η επιθετικότητα από τα σκυλιά προς εμάς, δεν είναι λάθος δική τους συμπεριφορά αλλά λάθη δικά μας, που γίνονται η αιτία να την προκαλέσουν;