Όταν ο πρώτος άνθρωπος πάτησε τη νότιο Αμερική είχε μαζί τον σκύλο του. Νέα γενετικά δεδομένα αποκαλύπτουν πως αυτό συνέβη πριν από 20.000 έτη. Το παλαιότερο σχετικό με το θέμα απολίθωμα που έχει βρεθεί στο Έιν Μαλάχα του βόρειου Ισραήλ χρονολογείται στα 12.500 χρόνια πριν και δείχνει μια γυναίκα που έχει θαφτεί με τον σκύλο της.Το πως δημιουργήθηκαν τα σκυλιά δεν είναι σίγουρο, και μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Εκείνο που είναι σίγουρο, είναι πως μετά από μελέτη του μιτοχονδριακού DNA, επιστήμονες απέδειξαν πως ο σκύλος διαχωρίστηκε από τον λύκο, πριν από 40.000 με 100.000 χρόνια. Αποδείχθηκε δε σε μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2004, πως τα τρία τέταρτα των σημερινών σκύλων, είναι απόγονοι μιας οικογένειας λύκων. Τα ένα τέταρτο που απομένει έχει κοινό μιτοχονδριακό DNA, με τρεις άλλους λύκους προγόνους.
Οι ιστορικοί που ασχολούνται με το θέμα αυτό, ανακάλυψαν επίσης πως οι άνθρωποι άρχισαν να δημιουργούν κοινωνικές ομάδες και να οριοθετούν τις περιοχές τους, μετά από την επαφή τους με κυνοειδή.
Μήπως οφείλουμε πολλά περισσότερα από όσα νομίζουμε, στα σκυλιά μας και τους προγόνους τους;
Η ανάγκη επαφής των τότε ανθρώπων με τα κυνοειδή ήταν καθοριστικής σημασίας, για την επιβίωση και των δυο. Τα ζώα τρέφονταν από τα απορρίμματα των ανθρώπων και επειδή είχαν μια πηγή σίγουρης τροφής, άρχισαν να φυλούν την πηγή αυτή και άρα την περιοχή, από άλλα ζώα παρόμοιου είδους και αρπακτικά. Οι άνθρωποι με τη σειρά τους αποκωδικοποιώντας αυτή τη συμπεριφορά, επέλεξαν να τα θέλουν κοντά τους, αφού ένιωθαν ασφάλεια. Έτσι η σχέση στο πέρασμα των χιλιετιών, έγινε δυνατότερη και απροσπέλαστη από το οτιδήποτε, όσο καμία άλλη πάνω στον πλανήτη.
Και ερχόμαστε στο σήμερα… Καμαρώνουμε την καταγωγή μας και ανατρέχουμε στο παρελθόν της, για να εξηγήσουμε αιτίες συγκεκριμένων συμπεριφορών κάποιον λαών και να εξηγήσουμε το νόημα κάποιων ηθών και εθίμων τους. Είμαστε υπερήφανοι, και έτσι πρέπει, για τους αρχαίους πολιτισμούς των διαφόρων λαών του πλανήτη και όμως δεν ασχολούμαστε με το ζώο που λέγεται σκύλος και έχουμε βάλει στις ζωές μας για τα καλά, ώστε να καταλάβουμε τη φύση του και να κατανοήσουμε τις συμπεριφορές του. Γιατί;
Θα έπρεπε το αίτιο του να υιοθετήσουμε ένα σκυλί, να μην είναι επειδή θέλουμε να αναπληρώσουμε κενά, ή να καλύψουμε άλλων ειδών ανάγκες, αλλά ο θαυμασμός μας για εκείνα, επειδή η ιστορία τους στο χρόνο είναι απίστευτη, χιλιετίες τώρα παραμένουν στο πλευρό μας και πολλές φορές θυσιάζονται, για να μας βγάλουν από δυσμενής συνθήκες. Μην ξεχνάτε πως σε πολέμους μεταξύ κρατών, χιλιάδες σκυλιά ζωσμένα με βόμβες, πήγαιναν εκεί που τους υποδείκνυε ο χειριστής τους, ενώ πριν δευτερόλεπτα είχαν δει άλλα σκυλιά να πηγαίνουν στο ίδιο σημείο και να γίνονται κομμάτια. Αυτό νομίζω είναι το μεγαλείο του ηρωισμού…
Δεν τους αξίζει, πιστεύω, να τα θέλουμε για να μας ικανοποιούν απλά και μόνο, αλλά κυρίως επειδή νιώθουμε υπερήφανοι, που έχουμε την τιμή να μοιραζόμαστε τον πλανήτη με αυτά!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου