Τετράποδοι νοσηλευτές.(Β Μέρος)

Η πρώτη δοκιμή

Προκειμένου να επαληθεύσουν την όλη διαδικασία, οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Κάρολαϊν Γουίλις από το Τμήμα Δερματολογίας του Νοσοκομείου του Αμερσαμ, προχώρησαν στην επτάμηνη εκπαίδευση έξι συνολικά σκύλων προκειμένου να μπορούν τα ζώα να ανιχνεύουν την ύπαρξη απειλητικών για την υγεία των ασθενών ουσιών μυρίζοντας δείγματα ούρων. Το 2004 η μελέτη τους ολοκληρώθηκε επιτυχώς και στη συνέχεια τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «British Medical Journal». Σύμφωνα με αυτήν η εκπαίδευση πραγματοποιήθηκε σε διάφορες φάσεις. Αρχικά τα σκυλιά εκπαιδεύτηκαν ώστε ανάμεσα σε επτά διαφορετικά δείγματα ούρων να μπορούν να εντοπίζουν εκείνο που ανήκε σε ασθενή με καρκίνο της ουροδόχου κύστεως. Αυτό επετεύχθη μέσω εκπαιδευτικών παιχνιδιών αναζήτησης και εξεύρεσης, τα οποία στην πορεία αντικαταστάθηκαν σταδιακά από τη φάση ανίχνευσης αυξημένης πολυπλοκότητας.

Στο τέλος της εκπαίδευσης οι ερευνητές θέλησαν να ελέγξουν τα αποτελέσματα της σκληρής τους δουλειάς. Υπέβαλαν λοιπόν τα ζώα σε μια τελευταία δοκιμή, όπου και είδαν ότι κατάφεραν να ανιχνεύσουν σωστά τον καρκίνο της ουροδόχου κύστεως μέσα από δείγματα ούρων, στις 22 από τις 54 περιπτώσεις δειγμάτων ασθενών που έπασχαν από τη νόσο. Γεγονός το οποίο κατά τους ειδικούς αντιστοιχεί σε ποσοστό επιτυχίας που αγγίζει το 41%.

«Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι τα σκυλιά είχαν την ικανότητα να ξεχωρίζουν τη μυρωδιά συγκεκριμένων οργανικών πτητικών ενώσεων στα ούρα από τα υπόλοιπα χημικά μέρη που ήταν ανιχνεύσιμα και με μια απλή ανάλυση ούρων» αναφέρει η κυρία Γκεστ. «Αυτό πιστεύουμε ότι συμβαίνει γιατί οι ενώσεις αυτές προέρχονται από καρκινικά κύτταρα και γι' αυτόν τον λόγο αναδίδουν μια διαφορετική μυρωδιά την οποία τα σκυλιά αντιλαμβάνονται».

Οπως εξηγεί η ίδια, οι ράτσες που θεωρούνται ιδανικές για τη βιοανίχνευση είναι τα λαμπραντόρ, τα σπάνιελ και τα ρετρίβερ. «Επιλέγουμε αυτά τα σκυλιά γιατί διαθέτουν τον απαραίτητο συνδυασμό καλής διάθεσης και άψογης δυνατότητας εκπαίδευσης. Χρειαζόμαστε ευφυή σκυλιά με οξύτατη όσφρηση τα οποία να μαθαίνουν εύκολα και γρήγορα» συμπληρώνει η ειδικός.

Στόχος του ιδρύματος, όπως μας εκμυστηρεύθηκε η κυρία Γκεστ, είναι η ειδική εκπαίδευση σκύλων ώστε να μπορούν για ερευνητικούς σκοπούς να ανιχνεύουν την ύπαρξη καρκινικών κυττάρων. «Ολα τα σκυλιά που εκπαιδεύουμε για την ανίχνευση του καρκίνου παραμένουν στο ίδρυμα και συμμετέχουν στην έρευνα ενώ παράλληλα δουλεύουν και σε νοσοκομεία» λέει.

Σύντροφοι του... διαβήτη

«Υπάρχουν όμως και τα ζώα που εκπαιδεύονται και προορίζονται για ιατρικοί βοηθοί ατόμων με διαβήτη. Στην πορεία υιοθετούνται από έναν ασθενή με τον οποίο τις περισσότερες φορές παραμένουν για το υπόλοιπο της ζωής τους» αναφέρει η υπεύθυνη του CancerDogs.

Οπως για παράδειγμα συνέβη και στην περίπτωση του μικρού Νόα. Ενός αγοριού τεσσάρων ετών που πάσχει από διαβήτη τύπου 1 και, λόγω δυσλειτουργίας του παγκρέατος, ο οργανισμός του δυσκολεύεται να κρατήσει σταθερά τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα. Παρά το γεγονός ότι υποβάλλεται σε συνεχείς ελέγχους ανά 40 λεπτά, το αγοράκι αντιμετωπίζει αυξημένο κίνδυνο υπογλυκαιμικών επεισοδίων τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε εγκεφαλική βλάβη ή ακόμη και στον θάνατο.