Επιστημονική μελέτη αποκωδικοποιεί μια συχνή συμπεριφορά του σκύλου: να πέφτει ανάσκελα και να δείχνει την κοιλιά του όταν βλέπει έναν άλλον σκύλο. Τι σημαίνει αυτό; Η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων, Ρενάτα Γρυπάρη μας εξηγεί.
Ένας τρόπος επικοινωνίας που έχουν οι σκύλοι μεταξύ τους, είναι η «γλώσσα του σώματός» τους, την οποία, πολλές φορές, οι κηδεμόνες σκύλων παρερμηνεύουν. Μία στάση που συνηθίζουν ορισμένοι σκύλοι, όταν συναντούν κάποιον άλλον, είναι να γυρίζουν ανάσκελα για κλάσματα του δευτερολέπτου. Γιατί το κάνουν;
«Η αποκωδικοποίηση της αντίδρασης ενός σκύλου, όταν γνωρίζεται με έναν άλλο, πολλές φορές δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η συμπεριφορά του σκύλου δεν είναι πάντα αυτή που φαίνεται. Αντίθετα, μπορεί να παραπέμπει σε κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που πιστεύουμε εμείς. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η συνήθεια κάποιων σκύλων να κάθονται, ή να ξαπλώνουν, όταν κάποιος άλλος σκύλος πηδάει πάνω τους, ή βάζει τα πόδια (ή το μουσούδι του) πάνω τους, κινήσεις που θεωρούνται ‘κυριαρχικές’. Η παθητική στάση των σκύλων -να γυρνούν ανάσκελα με την κοιλιά εκτεθειμένη- κάνει τους κηδεμόνες τους να ‘παρεξηγούνται’, ακόμη και να ‘ντρέπονται’. Κι όμως, αυτή η συμπεριφορά δεν παραπέμπει πάντα -όπως πολλοί πιστεύουν- σε υποταγή, αλλά σε ‘ελιγμό μάχης’»!», διευκρινίζει η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων, Ρενάτα Γρυπάρη.
Η πληροφορία αυτή «έρχεται», όπως μας ενημερώνει η κυρία Γρυπάρη, από μια έρευνα του πανεπιστημίου του Lethbridge στον Καναδά, και του πανεπιστημίου της Νότιας Αφρικής, η οποία έχει δημοσιευθεί στο Journal Behavioural.
Στο πλαίσιο της έρευνας οι επιστήμονες παρακολούθησαν έναν θηλυκό σκύλο, μεσαίου μεγέθους, να παίζει με 33 άλλους. Παράλληλα, ανέλυσαν 20 βίντεο του YouTube, που έδειχναν σκύλους να παίζουν, και εξέτασαν κάθε περίπτωση, όταν ένας σκύλος έπεφτε ανάσκελα.
Τι ανακάλυψαν;
«Κανένας από τους σκύλους που έπεφταν ανάσκελα, δεν το έκανε από υποταγή. Αντίθετα, η ύπτια στάση φαίνεται να χρησιμοποιείτο ως αμυντική τακτική, είτε για να αποφύγουν τα δαγκώματα στο λαιμό, είτε για να ξεκινήσουν, στη συνέχεια, επίθεση. Σύμφωνα με τους ερευνητές, ούτε μια στιγμή που οι σκύλοι γυρνούσαν ανάσκελα δεν μπορούσε να αποδοθεί σε υποταγή. Κι αυτό γιατί:
Πρώτον, εάν οι σκύλοι που γυρνούσαν ανάσκελα το έκαναν για υποταγή, θα ήταν λογικό, τη στάση αυτή να την υιοθετούσαν πιο συχνά οι μικρότεροι, ή οι πιο αδύναμοι σκύλοι. Αντίθετα, ήταν οι μεγαλύτεροι σκύλοι εκείνοι που γυρνούσαν πιο συχνά ανάσκελα.
Δεύτερον, εάν η ύπτια στάση παρέπεμπε σε κίνηση υποταγής, οι σκύλοι θα έπεφταν ανάσκελα για πολύ περισσότερη ώρα. Αντίθετα, παρατήρησαν ότι κρατούν αυτή τη στάση για πολύ λίγο», αναφέρει η κυρία Γρυπάρη.
Σε τι συμπεράσματα κατέληξαν οι ερευνητές;
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα των ερευνητών, η ύπτια στάση στον σκύλο δεν σχετίζεται πάντα με την κυριαρχία και την υποταγή. Άλλες μελέτες, που έχουν εκλάβει την ύπτια στάση ως ένδειξη υποταγής, ίσως έχουν υπερβάλει ως προς τον ρόλο των σχέσεων κυριαρχίας στη ρύθμιση της κοινωνικής συμπεριφοράς των κατοικίδιων σκύλων γενικά, και στη σημασία των σχέσεων κυριαρχίας κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, ειδικότερα.
«Ο σκύλος είναι ένα πολύπλοκοπλάσμα, όπως κάθε έμψυχοον που έχει συναισθήματα, νοημοσύνη και αλληλεπιδρά με άλλα όντα. Αυτό μας κάνει συχνά να ερμηνεύουμε λάθος τη «γλώσσα του σώματος» των σκύλων, και να καταλήγουμε σε λάθος συμπεράσματα. Κατ’ επέκταση, σε λάθος χειρισμούς. Ας αφουγκραστούμε, λοιπόν, τον σκύλο μας, ας τον παρατηρήσουμε, ας τον διορθώσουμε σωστά, όταν πρέπει, αλλά, προπάντων, ας τον αποδεχθούμε όπως είναι!», υπενθυμίζει καταλήγοντας η κυρία Γρυπάρη.
Πηγή: ygeiamou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου