Βλαστικά κύτταρα του πλακούντα αναπτύχθηκαν από ερευνητές της ιατρικής σχολής του UC Davis και έπειτα χαρακτηρίστηκαν και συνδυάστηκαν με ιστό που χρησιμοποιείται για τη δημιουργία του σκελετού, ώστε να βελτιστοποιηθεί η θεραπεία από τους χειρουργούς κτηνιάτρους του UC Davis.
Τα σκυλιά που γεννιούνται με δισχιδή ράχη συχνά έχουν μικρή ικανότητα ελέγχου των οπισθίων άκρων και συνήθως υπόκεινται σε ευθανασία ως κουτάβια. Η τελευταία έρευνα προσφέρει ελπίδα για παρόμοιες περιπτώσεις στο μέλλον, καθώς αποτελεί βάση στην ενημέρωση ανθρώπινων κλινικών δοκιμών για τα μωρά με αυτή τη διαταραχή στη γέννηση.
Οι χειρουργικές τεχνικές, που αναπτύχθηκαν από την Dr Diana Farmer, καθηγήτρια και επικεφαλής της χειρουργικής στο UC Davis , συνδυαζόμενες με θεραπεία από βλαστοκύτταρα που αναπτύχθηκαν από την ερευνητική σχολή, είναι πρόοδοι προς το στόχο της για τη θεραπεία της δισχιδούς ράχης.
Η Dr Farmer είναι ήδη πρωτοπόρος στην εφαρμογή της χειρουργικής επέμβασης πριν τον τοκετό για να βελτιώσει την ανάπτυξη του εγκεφάλου σε παιδιά με δισχιδή ράχη ∙ και αυτή η προγεννητική χειρουργική επέμβαση συνδυαζόμενη με μεσεγχυματικά στρωματικά κύτταρα αποσπώμενα από τον πλακούντα, που συγκρατούνται στη θέση τους με ένα κυτταρικό ικρίωμα, προσφέρει την ικανότητα στα παιδία που γεννήθηκαν με αυτή τη διαταραχή να περπατήσουν χωρίς αισθητή αναπηρία.
Ο Dr Beverly Sturges, καθηγητής της νευροχειρουργικής στο κτηνιατρικό νοσοκομείο του UC Davis, θέλησε να ανακαλύψει αν η προσέγγιση της Dr Farmer της χειρουργικής επέμβασης σε συνδυασμό με βλαστοκυττάρα θα μπορούσε να βοηθήσει σκύλους να αποκτήσουν μια ζωή πιο κοντά στη φυσιολογική, μαζί με καλύτερες ευκαιρίες για επιβίωση και υιοθεσία.
Έτσι δύο αδέρφια bulldog, ηλικίας 10 εβδομάδων, η Darla και ο Spanky, μεταφέρθηκαν από το κέντρο διάσωσης για Bulldog της Νότιας Καλιφόρνιας στο UC Davis. Μετά από λίγες ημέρες παρακολούθησης, για να διαπιστωθεί αν είναι αρκετά υγιή για τη διαδικασία, η Darla υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση την 3η ημέρα της νοσηλείας και ο Spanky την τέταρτη.
Στο χειρουργείο, η μυελομηνιγγοκήλη διαπιστώθηκε στην περιοχή του Θ7 σπονδύλου και στους δύο σκύλους, που ήταν σύμφωνο με την ταυτοποίηση της δισχιδούς ράχης που έγινε με MRI. Οι σκύλοι εμφάνισαν ραχιαίες θέσεις των χαμηλότερων ορίων του νωτιαίου μυελού, όπου ήταν δεσμευμένες. Οι θέσεις διαχωρίστηκαν και επανατοποθετήθηκαν στον σπονδυλικό σωλήνα, ενώ χειρουργικά τοποθετήθηκαν βλαστικά κύτταρα για την πλήρωση των ελλειμμάτων.
Η διαταραχή γίνεται ορατή συνήθως μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης εβδομάδας της ηλικίας, όταν τα κουτάβια παρουσιάζουν ισχνότητα στους γλουτούς, μειωμένο μυϊκό τόνο, έλλειψη συντονισμού, ακράτεια και μη φυσιολογική θέση της ουράς τους. Στην επανεξέταση που πραγματοποιήθηκε εντός δύο μηνών, η Darla και ο Spanky - παρόλο που εξακολουθούσαν να έχουν ακράτεια- έδειξαν τις ικανότητές τους στο να περπατούν, να τρέχουν, και να παίζουν με άλλα σκυλιά, παρουσιάζοντας ένα βελτιωμένο εύρος κίνησης και έλεγχο των άκρων τους. Τα σκυλιά έχουν υιοθετηθεί από τότε και συνεχίζουν να είναι καλά στο νέο τους σπίτι.
-Eπιμέλεια άρθρου-
Δάφνη Λιανού
Πηγή: Diagnovet
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου