Συγκεκριμένα, όταν μια μητέρα κοιτά στα μάτια το παιδί της παρατηρείται αύξηση των επιπέδων ωκυτοκίνης - τόσο στη μάνα, όσο στο παιδί - τα οποία εξακολουθούν να αυξάνονται όσο διατηρείται η οπτική επαφή. Με τον τρόπο αυτό πιστεύεται πως αναπτύσσεται ο δεσμός μητέρας και βρέφους, έως ότου το τελευταίο αποκτήσει επιπλέον τρόπους έκφρασης.
Με αφορμή τα παραπάνω, συμπεριφοριστές ζώων από το Azabu University στο Sagamihara της Ιαπωνίας θέλησαν να εξετάσουν την ύπαρξη κάποιου παρόμοιου ορμονικού μηχανισμού, ικανού να εξηγήσει τη σχέση στοργής που αναπτύσσεται μεταξύ σκύλου και ανθρώπου με μόνο ένα κοίταγμα.
Για το σκοπό αυτό ξεκίνησαν ένα πείραμα το οποίο περιλάμβανε 30 ιδιοκτήτες σκύλων αλλά και ορισμένους ιδιοκτήτες λύκων, οι οποίοι παρατηρήθηκαν σε διάστημα 30 λεπτών να αλληλεπιδρούν με τα κατοικίδιά τους. Επιπλέον, δείγματα ούρων πάρθηκαν από ιδιοκτήτες και κατοικίδια πριν και μετά από τη διαδικασία αυτή. Η αλληλεπίδραση περιλάμβανε χάδια αλλά και λόγια των ιδιοκτητών προς τα κατοικίδια τους.
Κατά τη διάρκεια των 30 αυτών λεπτών, παρατηρήθηκε συχνότερα οπτική επαφή μεταξύ σκύλων και ιδιοκτητών - η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις διαρκούσε λεπτά - εν αντιθέσει με τους λύκους και τους ιδιοκτήτες τους, μεταξύ των οποίων η οπτική επαφή ήταν σπανιότερη.
Από τις αναλύσεις ούρων παρατηρήθηκε ότι, μεταξύ των ιδιοκτητών και σκύλων με τη μεγαλύτερη οπτική επαφή, προέκυψε 130% και 300% αύξηση στα επίπεδα ωκυτοκίνης σε σκύλους και ιδιοκτήτες, αντίστοιχα. Αντιθέτως, στις περιπτώσεις όπου η οπτική επαφή μεταξύ ιδιοκτήτη και σκύλου ήταν σπάνια αλλά και στους λύκους και τους ιδιοκτήτες τους, καμία αύξηση δεν παρατηρήθηκε.
Οι ίδιοι ερευνητές επανέλαβαν το πείραμα, χορηγώντας αυτή τη φορά στους σκύλους ωκυτοκίνη σε μορφή ρινικού σπρέι, πριν από την αλληλεπίδραση τους με τους ιδιοκτήτες.
Παρατηρήθηκε μεγάλη απόκλιση τιμών μεταξύ των δυο φύλων, καθώς οι θηλυκοί σκύλοι επιδίωκαν οπτική επαφή με τους ιδιοκτήτες τους για περισσότερο (150%) χρόνο, προκαλώντας 300% αύξηση των επιπέδων ωκυτοκίνης στους ιδιοκτήτες τους, ενώ καμία διαφορά δεν παρατηρήθηκε στους αρσενικούς σκύλους και στους μάρτυρες, στους οποίους χορηγήθηκε εικονικό φάρμακο (placebo). Οι λύκοι δεν συμμετείχαν στο συγκεκριμένο σκέλος της έρευνας, διότι η ενδορρινική χορήγηση ωκυτοκίνης σε αυτούς κρίθηκε επικίνδυνη από τους συγγραφείς.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως ο ορμονικός αυτός μηχανισμός μπορεί όντως να συγκριθεί με εκείνον που υπάρχει μεταξύ μάνας και βρέφους. Επιπλέον, η θετική επίδραση της χορηγούμενης ωκυτοκίνης στα θηλυκά ζώα φαίνεται πως σχετίζεται με το ρόλο της συγκεκριμένης ορμόνης στο γεννητικό τους σύστημα. Τέλος, θεωρείται πως ο ορμονικός αυτός μηχανισμός οδήγησε στην εξημέρωση του σκύλου.
- Επιμέλεια άρθρου -Μιχάλης Ανυφαντάκης, Φοιτ. Κτηνιατρικής ΑΠΘ
Πηγή: Diagnovet
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου