Μείωση της γονιμότητας των σκύλων λόγω... μόλυνσης περιβάλλοντος;

Η γονιμότητα αποτελεί συχνό αντικείμενο επιστημονικών ερευνών με έμφαση να δίνεται στους παράγοντες που την επηρεάζουν τόσο στο θηλυκό όσο και στο αρσενικό άτομο. Μέχρι πρόσφατα οι περισσότερες δημοσιεύσεις αφορούσαν στην ανθρώπινη γονιμότητα, ωστόσο, ο Dr.Richard Lea και η ομάδα του από το Πανεπιστήμιο Nottingham του Ηνωμένου Βασιλείου έθεσαν τα θεμέλια για την έρευνα γύρω από τη γονιμότητα του αρσενικού σκύλου έπειτα από τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων της έρευνάς τους στο περιοδικό Scientific Reports. Σύμφωνα με τα δεδομένα της μελέτης τους, λοιπόν, έχει παρατηρηθεί έντονη μείωση της γονιμότητας του αρσενικού σκύλου, η οποία ενδεχομένως σχετίζεται με περιβαλλοντικούς ρύπους.

Συγκεκριμένα, η ομάδα μελέτησε δείγματα που έλαβε σε χρονικό διάστημα 26 ετών από σκύλους γεννήτορες κέντρου αναπαραγωγής συνοδών σκύλων. Κάθε χρόνο μελετούνταν από 42 έως 97 σκύλοι που άνηκαν σε πέντε συγκεκριμένες φυλές: Labrador retriever, golden retriever, curly coat retriever, border collie και German shepherd. Έπειτα συνέλεξαν δείγματα σπέρματος από κάθε σκύλο και ανέλυσαν την κινητικότητα, τη ζωτικότητα αλλά και άλλα μικροσκοπικά χαρακτηριστικά.

Τα αποτελέσματα μαρτυρούν σημαντική μείωση του ποσοστού του φυσιολογικού σπέρματος με φυσιολογική κινητικότητα! Μεταξύ των ετών 1988-1998 σημειώθηκε ετήσια μείωση κινητικότητας κατά 2,5% και η καθοδική πορεία συνεχίστηκε και μεταξύ των ετών 2002-2014 σε ποσοστό 1,2% ετησίως. Παράλληλα παρατηρήθηκε αύξηση του ποσοστού κρυψορχίας στους απογόνους των σκύλων στους οποίους διαπιστώθηκε μείωση γονιμότητας.

Σκοπός της μελέτης ήταν η συσχέτιση αυτών των δεδομένων με περιβαλλοντικούς παράγοντες και για το λόγο αυτό ακολούθησε μέτρηση, τόσο στο σπέρμα όσο και στο ορχικό παρέγχυμα, της συγκέντρωσης περιβαλλοντικών ρυπών και χημικών ουσιών που εντοπίζονται στις σκυλοτροφές.
 
Οι μετρήσεις αποκάλυψαν ότι οι συγκεντρώσεις των ουσιών που μετρήθηκαν ήταν αρκετά υψηλές και ικανές να επηρεάσουν τόσο τη ζωτικότητα όσο και την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων. Με ανάλογες μετρήσεις σε σκυλοτροφές που χορηγούνται ειδικά σε κουτάβια βρέθηκε ότι περιέχουν τις ίδιες χημικές ουσίες οι οποίες επηρεάζουν τη γονιμότητα.
 
Το ενδεχόμενο να οφείλεται το φαινόμενο σε γενετικούς παράγοντες αποκλείστηκε διότι το χρονικό διάστημα των 26 ετών είναι αρκετά σύντομο ώστε να σημειωθεί τέτοια μείωση λόγω γενετικών παραγόντων.

Πώς μπορούν να ερμηνευτούν τα δεδομένα αυτά για την ανθρώπινη πραγματικότητα;

Σύμφωνα με μελέτες η ποιότητα του ανθρώπινου σπέρματος υποβιβάζεται τα τελευταία 70 έτη και επιπλέον έχει αυξηθεί η εμφάνιση του συνδρόμου της δυσγενεσίας των όρχεων. Το σύνδρομο αυτό, μεταξύ των άλλων, περιλαμβάνει υψηλότερα ποσοστά νεοπλασμάτων στους όρχεις, την εκ γενετής ατελή ανάπτυξη της ουρήθρας γνωστή ως υποσπαδία και την κρυψορχία επηρεάζοντας τη γονιμότητα των αρσενικών ατόμων.

Η μελέτη του Dr.Lea και της ομάδας του απέδειξε την αρνητική επίδραση συγκεκριμένων περιβαλλοντικών ρυπών στην ποιότητα του σπέρματος του σκύλου εισάγοντας συγχρόνως την υπόθεση παρόμοιας επίδρασης στο ανθρώπινο σπέρμα. Εξάλλου δεδομένα που αφορούν το σκύλο δεν αποκλείεται να αφορούν και τον άνθρωπο δεδομένου ότι μοιράζονται το ίδιο πειβάλλον, προσβάλλονται από ομοιες ασθένειες και ανταποκρίνονται παρόμοια σε κοινές θεραπείες.

-Επιμέλεια άρθρου-
Δάφνη Κοκάρα

Πηγή: Diagnovet