Siberian Husky, Alaskan Malamute, Samoyed είναι φυλές που έχουν εδραιώσει την παρουσία τους μέσα στις πόλεις και λειτουργούν πια ως κατοικίδια (ή pets αν θέλετε), με όλες τις θετικές ή και αρνητικές συνέπειες που μπορεί να έχει η συμβίωσή τους μαζί μας, μέσα σε ένα διαμέρισμα.
Γιατί τα αγαπάμε;
Ο κύριος λόγος που κάποιος επιλέγει κουτάβι από αυτές τις φυλές είναι, συνήθως, η εμφάνισή τους. Είναι όμορφα, επιβλητικά και τραβάνε την προσοχή. Άλλοι λοιπόν τα επιλέγουν γιατί τους αρέσει να τα βλέπουν και να τα καμαρώνουν και άλλοι για να καμαρώνουν οι ίδιοι όταν τους βλέπουν οι άλλοι, δηλαδή για φιγούρα. Βεβαίως υπάρχουν και αυτοί οι οποίοι τα επιλέγουν γιατί εκτός από την εμφάνιση έχουν ψάξει περισσότερο τα χαρακτηριστικά και τις ιδιορρυθμίες της κάθε φυλής και προσελκύονται από την ιδιαιτερότητα της συμπεριφοράς τους.
Γιατί αξίζουν την αγάπη μας;
Ας τα δούμε ένα-ένα ξεχωριστά. Τα Samoyed, ωραία λευκά και εντυπωσιακά, μια από τις αρχαιότερες φυλές, έγιναν κατοικίδια από μία μογγολική φυλή που ονομάζεται Samoyed και ζούσε κοντά στον Αρκτικό Ωκεανό, εξού και το όνομα. Τα πρώτα χρόνια φύλαγαν τα κοπάδια των ταράνδων και αντιμετώπιζαν λύκους και αρκούδες για να τα προστατεύσουν - ζούσαν στο στοιχείου τους, σαν φύλακες. Το χαρακτηριστικό αυτό το έχουν διατηρήσει και στην εποχή μας, κυρίως λειτουργώντας ως συναγερμός προειδοποίησης και όχι τόσο στο να επέμβουν δυναμικά. Λιγότερο κοπανατζίδες από τις δύο άλλες φυλές, τα Samoyed είναι πολύ φωνακλάδες. Το γάβγισμα το έχουν πολύ εύκολο και πολλές φορές γαβγίζουν απλά, από συνήθεια. Αν η λευκή αυτή μπάλα δε μάθει από κουτάβι να μένει μόνη της, μετά θα χαλάει τον κόσμο στις φωνές.
Το πλούσιο τρίχωμα το καλοκαίρι τα δυσκολεύει - ζεσταίνονται πολύ. Ένα Samoyed θα πρέπει να μάθει από πολύ μικρό να ανέχεται το βούρτσισμα, το οποίο είναι πολύ σημαντικό να γίνεται επιμελώς. Πιο υπομονετι- κό και ανεκτικό από τα Husky και τα Malamute, στο φαγητό είναι αρκετά ολιγαρκές, έως μίζερο. Του αρέσει να χρησιμοποιεί το στόμα του και πολλές φορές διεκδικεί δαγκώνοντας και τότε από γλυκούλι και όμορφο γίνεται σκληρό και μερικές φορές επιθετικό.
Επειδή τα Samoyed είναι σκυλιά που τα επιλέγουν κυρίως για την εμφάνισή τους, τα αφεντικά τους συνήθως τα κακομαθαίνουν, χωρίς να γνωρίζουν τις πραγματικές τους ανάγκες και ιδιορρυθμίες και θυμούνται τους εκπαιδευτές όταν πια έχουν γίνει δύστροπα, ενώ αν είχαν ασχοληθεί με την εκπαίδευσή τους από τότε που ήταν μικρά, θα είχαν γίνει πολύ συνεργάσιμα, μεγαλώνοντας.
Το Siberian Husky: Εκπλήσσεσαι πραγματικά όταν προσπαθείς να του μάθεις κάτι και το εκτελεί με την πρώτη, σαν να το ήξερε, και μετά, όταν δοκιμάζεις δεύτερη φορά, το εκτελεί λίγο πιο δύσκολα. Κάπου εκεί, είναι που… βαριέται και την τρίτη φορά αρχίζει να δαγκώνει το λουρί και προσπαθεί να φύγει. Επειδή είναι ένας σκύλος με ιδιαίτερη συμπεριφορά, όπως και τα πιο τεμπέλικα και βαριά Alaskan Malamute, κάποιοι «ειδικοί» θεωρούν ότι δεν εκπαιδεύεται.
Στην υπηρεσία του ανθρώπου
«Μη εκπαιδεύσιμα» χαρακτηρίζονται γιατί δεν είναι τόσο συνεργάσιμα όσο άλλες «πιο εκπαιδεύσιμες» φυλές και επειδή θέλουν διαφορετικό τρόπο εκπαίδευσης. Στην πραγματικότητα, οι εκπαιδευτικές τους δυνατότητες είναι μεγάλες αφού. στις περισσότερες κινηματογραφικές ταινίες πρωταγωνιστούν τέτοια σκυ- λιά, ειδικά σε ρόλους λύκων. Και οι απαιτήσεις συνεργασίας ανθρώπου- σκύλου στα γυρίσματα είναι ιδιαίτερα μεγάλες - θυμηθείτε το Malamute στον Ασπροδόντη.
Άλλο σπουδαίο παράδειγμα της μεγάλης τους ικανότητας να μαθαίνουν και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε εμάς είναι ότι τα σκυλιά αυτά για εκατοντάδες χρόνια αποτέλεσαν το βασικότερο ίσως μέσο επιβίωσης για κάποιους ανθρώπους που ζούσαν σε πολικές συνθήκες. Βοηθού- σαν στη φύλαξη, στο κυνήγι και ήταν το μοναδικό μέσο μεταφοράς των ίδιων αλλά και των εφοδίων τους.
Αυτή τους η ικανότητα να τραβούν μεγάλα βάρη σε ακραίες συνθήκες έχει εξελιχθεί, στην εποχή μας, σε μορφή σπορ. Μπορούν να τρέχουν ημέρες ολόκληρες, με λίγη τροφή, πάνω στον πάγο – είναι εντυπωσιακό να τα βλέπει κανείς, την ώρα του τερματισμού, κατάκοπα και με δεμένα πόδια για να γλιτώσουν τα κρυοπα-γήματα και παρόλα αυτά να προσπαθούν, μέχρι το τελευταίο λεπτό. Αν αυτή η εικόνα δε δείχνει εκπαίδευση, συνεργασία και πίστη στον ιδιοκτήτη τους τι μπορούμε να πούμε; Η εικόνα αυτή βέβαια δείχνει και πείσμα, το ίδιο πείσμα το οποίο εξαντλεί τα όρια των νεύρων των ιδιοκτητών της πόλης και κάποιων «βιαστικών εκπαιδευτών» ώστε να λένε ότι είναι «ξεροκέφαλο και δε μαθαίνει» ή αυτά τα «σκυλιά είναι χαζά και δεν καταλαβαίνουν».
Κοινωνικοποίηση στα μέτρα τους
Μην καθυστερείτε να ξεκινήσετε την κοινωνικοποίηση, ήδη από την ηλικία των 2 έως 4 μηνών. Μαθαίνουν εύκολα να λερώνουν έξω - δε θα χρειαστεί βία. Φέρτε τα από νωρίς σε επαφή με τα παιδιά. Θα τα πάνε περίφημα μαζί τους αρκεί να μάθετε στα παιδιά να μην τα αφήνουν, όταν παίζουν μαζί τους, να δαγκώνουν. Αυτό που διακρίνει τις δυο αυτές φυλές, τα Husky και ιδιαίτερα τα Malamute είναι ένας νευρωτισμός, όταν τα ακουμπάς στη ράχη ή στο σβέρκο - εκνευρίζονται και προσπαθούν να δαγκώσουν. Θα πρέπει από νωρίς να τα αντιμετωπίζετε με πολλά χάδια στα συγκεκριμένα σημεία, με ιδιαίτερο βούρτσισμα και φροντίζοντας να κάνετε πολλές επαναλήψεις βγάζοντας και ξαναβάζοντας το κολάρο τους, ξεκινώντας από μικρή ηλικία. Ακόμη τα Malamute χρησιμοποιούν πολύ το στόμα τους, δαγκώνοντας αλλά και κάνοντας ζημιές. Τους αρέ- σει να σκάβουν τους κήπους και όταν βαριούνται ουρλιάζουν σαν λύκοι - αλίμονο στους γείτονες.
Εκπαίδευση
Όπως με όλες τις φυλές, έτσι και με αυτές τις τρεις, στην εκπαίδευσή τους δεν πρέπει να υπάρχει βία. Πρόκειται για σκυλιά των οποίων η εκπαίδευση υπακοής δεν τελειώνει σε δέκα μαθήματα - χρειάζονται το χρόνο τους. Και επειδή η υπομονή τους εξαντλείται εύκολα, δεν μπορείτε να ασχοληθείτε μαζί τους εντατικά όπως με ένα συνεργάσιμο Γερμανικό Ποιμενικό. Κρατείστε τα μαθήματα σύντομα, ενδιαφέροντα και με αρκετό παιχνίδι ενδιάμεσα.
Η φυγή
Το κύριο χαρακτηριστικό τους, που χαρακτηρίζει περισσότερο τα Husky, είναι η φυγή. Ας μας επιτραπεί να πούμε ότι έχουν γραμμένο στο DNA τους το τρέξιμο και όταν βρίσκουν ευκαιρία τρέχουν χαρούμενα, με ένταση και στο τέλος χάνουν τον προσανατολισμό τους και χάνονται και τα ίδια. Μέχρι να ενηλικιωθούν, μην τα αφήνετε ελεύθερα σε χώρους που δεν είναι ασφαλή και από όπου μπορούν να φύγουν. Δώστε τους την ελευθερία, σταδιακά.
Εκδηλωτικότητα
Και οι δύο φυλές αποζητούν την ανθρώπινη συντροφιά και, αν ζούνε σε οικογένειες με παιδιά, γίνονται ακόμη καλύτερα. Το μεν Husky αγαπάει όλους - φίλους, γνωστούς, περαστικούς – και το δείχνει σε όλους, ακόμη και ανεβαίνοντας επάνω τους για να τους αγκαλιάσει, σε σημείο που πολλές φορές εξαντλείται η υπομονή μας. Κινείται και βρίσκεται ταυτόχρονα παντού, γιατί είναι από τη φύση του υπερκινητικό. Αν δεν εκπαιδευτεί, πολλές φορές γίνεται κουραστικό με την επιμονή του να παίζει ή να απαιτεί χάδια ή γενικότερα την προσοχή μας. Το Malamute, πιο μεγαλόσωμο και πιο σοβαρό, με την επιβλητική παρουσία του, ζητάει και αυτό χάδια και παιχνίδια, αλλά πολλές φορές έχει ανάγκη να αποσυρθεί κάπου μόνο του χωρίς να ενοχλεί ή να τον ενοχλούν και μας το δείχνει.
Κλίμα
Τα Husky λιτοδίαιτα και επιλεκτικά στο φαγητό τους τα Malamute πιο λαίμαργα, το καλοκαίρι δεν υποφέ- ρουν τόσο όσο θα πίστευε κάποιος και ιδιαίτερα τα Husky είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμα για παιχνίδι. Το χειμώνα η άσκηση είναι απαραίτητη για την υγεία τους αλλά και για ναεκτονώνουν την ανεξάντλητη ενέργειά τους.
Κάνουν για φύλακες;
Και τώρα η περίφημη ερώτηση: αφού είναι φυλές που μοιάζουν με λύκο γιατί δεν είναι ότι καλύτερο για φύλακες; Το ποσοστό των Husky που γίνονται φύλακες είναι αντίστοιχο με αυτό των Rottweiler που ΔΕ γίνονται φύλακες, δηλαδή οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Είναι σπάνιο αλλά υπάρχουν κάποια παραδείγματα, όπου ο σκύλος έχει μέσα του το ταλέντο της φύλαξης και τα κατάφερε, με τη βοήθεια ενός έμπειρου εκπαιδευτή. Βέβαια δεν πλησιάζει με τίποτα τη μέση απόδοση ενός σκύλου φύλαξης.
Τα Malamute αποτελούν διαφορετική περίπτωση: το ποσοστό των σκύλων φύλαξης είναι μεγαλύτερο και η απόδοσή τους καλύτερη από αυτή των Χάσκι, αλλά και πάλι απέχουν πολύ από την απόδοση των κλασι- κών φυλών φύλαξης. Το σίγουρο πάντως είναι ότι αν κάποιος θέλει σκύλο, και βάζει σαν πρώτιστο κριτήριο την ασφάλειά του, πρέπει να στραφεί σε άλλες φυλές. Αν ψάξετε βιβλία πολλών οδηγών ελκήθρων οι φυλές αυτές αναφέρονται πράγματι σαν εξαιρετικοί φύ- λακες, αλλά αυτό ισχύει σε άλλες, ακραίες, συνθήκες επιβίωσης και όχι σε συνθήκες πόλης.
Ελκηθροδρομίες
Αν σας ενδιαφέρει να συμμετάσχει ο σκύλος σας σε ομάδα ελκήθρων πρέπει να τον κοινωνικοποιήσετε από πολύ μικρό με άλλα σκυλιά, και να του μάθετε να φοράει φίμωτρο γιατί οι πρώτες ημέρες στην ομάδα είναι δύσκολες. Επίσης, προσπαθήστε, όποτε τρέχει, να φοράει το στηθόλουρό του, ώστε να μάθει πως κάθε φορά που το φοράει, βάζει τη «φόρμα» του για να τρέξει. Εννοείται ότι όταν βγαίνετε απλώς για βόλτα, θα του φοράτε ένα κανονικό κολάρο.
Κλείνοντας, μην αποκτήσετε κάποιο ελκηθρόσκυλο, αν πρόκειται να το αφήσετε στο μπαλκόνι. Αγαπήστε το, γιατί το αξίζει πραγματικά, και φροντίστε να συμβιώσετε καλά και αρμονικά.
…Και μην περιμένετε να χιονίσει για να δει ο σκύλος σας άσπρη μέρα.
Από τον εκπαιδευτή Θοδωρή Τριάντη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου