Παρακάτω παρουσιάζω μερικά από τα πιο συνηθισμένα λάθη που μπορεί να κάνει κάποιος κατά την εκπαίδευση ενός σκύλου και πως μπορούμε να τα διορθώσουμε. Παρέχουμε χρήσιμες συμβουλές και υποδείξεις που μπορούν να λειτουργήσουν ως ένα «εγχειρίδιο» για κάθε ιδιοκτήτη σκύλου.
Τιμωρούμε το σκύλο μας για κάτι που έκανε στο παρελθόν.
Το μεγαλύτερο και το πιο συνηθισμένο λάθος . Για το σκύλο ότι έγινε στο παρελθόν έχει περάσει και δεν μπορεί να συσχετίσει οποιουδήποτε είδους τιμωρία ή επιβράβευση με αυτό. Αν έχει μασουλήσει τις παντόφλες σας λίγα λεπτά ενωρίτερα και εσείς τον τιμωρήσετε, τότε το μόνο που θα καταφέρετε είναι να έχετε ένα τρομαγμένο σκύλο, που δεν μπορεί να αναγνωρίσει το σωστό από το λάθος και που πιθανότατα σας περνά για τρελό. Τιμωρήστε το σκύλο σας, μόνο όταν τον πιάσετε στα πράσα με τόνο σταθερό, αυστηρό και επιβλητικό. Ποτέ με φωνές και υστερίες και σίγουρα χωρίς να τον χτυπήσετε.
Φωνάζουμε το όνομα του σκύλου μας για να έρθει κοντά μας και μόλις έρθει τον τιμωρούμε για κάτι που έκανε ή κάνουμε κάτι που του προκαλεί δυσχέρεια.
Ο σκύλος μας διασκεδάζει στο πάρκο, φωνάζουμε το όνομά του και μόλις μας πλησιάσει του βάζουμε λουρί και τον παίρνουμε στο σπίτι. Ή καθώς παίζει στην αυλή, τον προσκαλούμε με χαρούμενο τόνο, για να του καθαρίσουμε τα αυτιά, να του κόψουμε τα νύχια και να του βουρτσίσουμε τα δόντια, κάτι το οποίο στην καλύτερη περίπτωση του προκαλεί δυσαρέσκεια. Το αποτέλεσμα; Ο σκύλος δεν θα ανταποκρίνεται πλέον στο κάλεσμά μας αφού θα το έχει πολύ σύντομα συσχετίσει με αρνητικές εμπειρίες.
Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να τον καλούμε κοντά μας τακτικά καθώς παίζει ή τρέχει , να τον χαϊδεύουμε για λίγο και μετά να τον αφήνουμε να συνεχίζει το παιχνίδι του. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζουμε ότι θα έρχεται όταν τον καλούμε μιας και το γεγονός θα συσχετιστεί με κάτι το θετικό. Επιπρόσθετα, αν ο σκύλος έχει κάνει κάτι κακό, είναι προτιμότερο να πάμε εμείς σε εκείνον και να τον επιπλήξουμε παρά να τον καλέσουμε κοντά μας.
Βάζουμε τη μούρη του σκύλου στα ούρα ή τα κόπρανά του, με σκοπό να καταλάβει το λάθος του και να μην «ξαναλερώσει» στο σπίτι.
Μια ιδιαίτερα δημοφιλής τεχνική, αλλά ταυτόχρονα και πολύ λανθασμένη. Όπως ήδη αναφέρθηκε, για τον σκύλο ότι έγινε στο παρελθόν μένει στο παρελθόν και δεν μπορεί να κατανοήσει πως εσείς τον τιμωρείτε για κάτι που έκανε πριν μια ώρα. Ποτέ να μην το χτυπάτε και σε καμιά περίπτωση μην βάζετε τη μουσούδα του στα περιττώματα ή τα ούρα του. Το μόνο που θα καταφέρετε είναι να συγχύσετε και να τρομοκρατήσετε το σκύλο και πιθανόν να κάνει την ανάγκη του σε απομονωμένα μέρη του σπιτιού, να συμπεριφέρεται ευπρεπώς μόνο όταν είστε παρών και μόνο επειδή σας φοβάται, ακόμα και να πίνει τα ούρα του ή να τρώει τα περιττώματά του (κοπροφαγία).
Μόλις λοιπόν δείτε το σκύλο να ετοιμάζεται να κάνει την ανάγκη του στο σπίτι, φωνάξτε με τόνο επιβλητικό και σταθερό τη λέξη «όχι» ή «έξω» και αμέσως βγάλτε το σκύλο σας σε χώρο όπου μπορεί να κάνει την ανάγκη του ελεύθερα. Έπειτα επαινέστε τον με χάδια και λιχουδιές για την καλή του συμπεριφορά.
Αγνοούμε μη αποδεκτές συμπεριφορές όπως επιθετικότητα και μασούλημα με την πεποίθηση ότι σιγά σιγά θα «φύγουν» από μόνες τους.
Όσο περισσότερο επιτρέπετε στο σκύλο σας να κάνει κάτι το ανεπίτρεπτο, τόσο πιο πολύ ο ίδιος βεβαιώνεται ότι αυτή του η συμπεριφορά είναι αποδεκτή. Διδάξτε στο σκύλο σας ότι οι συγκεκριμένες πράξεις είναι μη αποδεκτές, χωρίς να τον τιμωρήσετε αλλά με το να του υποδεικνύετε το σωστό.
Χτυπάμε το σκύλο μας ή προκαλούμε πόνο ως μέσο μάθησης.
Πολλοί θεωρούμε ότι το να χτυπάμε το σκύλο μας αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της εκπαίδευσής του. Και αισθανόμαστε υπερήφανοι όταν τελικά παρατηρούμε ότι ο σκύλος μας έχει ξεκόψει από τις κακές συνήθειες. Αυτό όμως συμβαίνει γιατί απλούστατα ο σκύλος είναι τρομοκρατημένος μαζί μας και συχνά επιδίδεται στις ίδιες κακές συνήθειες όταν δεν είμαστε εκεί. Έχουν γίνει πάμπολλες μελέτες στο θέμα της εκπαίδευσης και της πειθαρχίας και καλό είναι να μελετήσουμε και εμείς, να πάρουμε γνώμες από ειδικούς παρά να ακολουθούμε τις «παραδοσιακές», βάρβαρες μεθόδους.
Παίρνουμε το σκύλο μας σπίτι μόλις κάνει την ανάγκη του.
Ο σκύλος απολαμβάνει στο έπακρον την καθημερινή του βόλτα. Τον συναρπάζουν οι εικόνες και πολύ περισσότερο οι μυρωδιές οι οποίες του παρέχουν ένα σωρό πληροφορίες για τα ζώα που έχουν περάσει από το συγκεκριμένο σημείο. Η δική μας έγνοια όμως είναι ο σκύλος μας να κάνει την ανάγκη του και έτσι μόλις την κάνει, επιστρέφουμε σπίτι. Το αποτέλεσμα, ο σκύλος μας αργεί όσο περισσότερο γίνεται να αφοδεύσει μιας και ξέρει ότι μόλις το κάνει, η βόλτα του θα τελειώσει. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να επαινούμε το σκύλο μας μόλις κάνει την ανάγκη του και μετά να συνεχίζουμε τη βόλτα μας. Και να συνειδητοποιήσουμε ότι η βόλτα δεν θα πρέπει να γίνεται απλά και μόνο για να μην μας λερώσει ο σκύλος το σπίτι, αλλά για να διατηρούμε το κατοικίδιό μας σε φόρμα, τόσο σωματικά όσο και πνευματικά.
Δεν δίνουμε την απαιτούμενη σημασία και προσοχή.
Όταν πρόκειται για κουταβάκι, πρέπει να έχετε τα μάτια σας ορθάνοιχτα για παντός είδους «κακές» συμπεριφορές. Να θυμάστε ότι όπως και σε ενήλικες σκύλους έτσι και στα κουταβάκια, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τιμωρείτε για μια πράξη που έγινε στο παρελθόν. Και με τον όρο παρελθόν εννοούμε μόλις λίγα λεπτά νωρίτερα. Τα κουταβάκια έχουν εξαιρετικά φτωχή μνήμη –μέχρι και 5 λεπτά!- και δεν θα συσχετίσουν την επίπληξη από μέρους σας για κάτι που έκαναν λίγα λεπτά πιο πριν. Έχετε λοιπόν τα μάτια σας δεκατέσσερα για τυχόν ατασθαλίες. Αν δεν είσαστε σε θέση να προσέχετε το κουτάβι, βάλτε το σε ένα ασφαλές μέρος ή ζητήστε από κάποιον άλλο να αναλάβει προσωρινά.
Αναβάλλουμε
Μην αναβάλλετε την εκπαίδευση του σκύλου σας. Πολλοί θεωρούν ότι το μικρό τους κουταβάκι δεν είναι σε θέση ακόμα να μάθει να δέχεται το λουρί, να έρχεται όταν το φωνάζουν, να υπακούει σε απλές αλλά ουσιαστικές εντολές όπως «κάτσε», «μείνε», «όχι». Να θυμάστε ότι όσο πιο σύντομα αρχίσει η εκπαίδευση, τόσο πιο αποδοτική θα είναι. Η αναβολή έχει ως αποτέλεσμα ένα μη συνεργάσιμο, απειθάρχητο ενήλικα σκύλο.
Δεν επαινούμε την καλή συμπεριφορά και πειθαρχία.
Ο σκύλος μας δεν θα καταλάβει ότι έχει κάνει κάτι σωστό, εκτός και αν εμείς του το «πούμε» σε μια γλώσσα που να καταλαβαίνει. Μόλις ο σκύλος κάνει κάτι καλό, τον χαϊδεύουμε, του μιλούμε με τόνο χαρούμενο και του δίνουμε την αγαπημένη του λιχουδιά. Η επιβράβευση πρέπει να ακολουθήσει αμέσως μετά την πράξη για να διασφαλίσουμε ότι ο σκύλος έχει συνδέσει τον έπαινο με τη συγκεκριμένη πράξη και συνεπώς θα θέλει να την επαναλάβει στο μέλλον.
Είμαστε ασυνεπείς.
Στην προσπάθεια μας για μια αρμονική συμβίωση με το κατοικίδιό μας, θέτουμε κάποιους κανόνες συμπεριφοράς. Ασυνείδητα όμως, πολλές φορές «υποκύπτουμε» εμείς οι ίδιοι στους κανόνες που έχουμε θέσει, με αποτέλεσμα έναν απειθάρχητο και συγχυσμένο σκύλο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η συνήθεια που έχουμε να δίνουμε αποφάγια την ώρα του φαγητού μας. Όταν είμαστε συνεπείς και δεν δώσουμε ούτε και μια φορά φαγητό από το δικό μας την ώρα που τρώμε, τότε ο σκύλος θα πάρει το μήνυμα και αργά ή γρήγορα θα σταματήσει να ζητιανεύει. Εάν όμως υποκύψουμε έστω και μια φορά, τότε έχουμε χάσει το παιχνίδι. Ο σκύλος θα ξέρει πλέον ότι οι ικεσίες και τα παρακάλια έχουν πέραση και θα συνεχίσει να τα κάνει για πολύ καιρό ακόμα με την ελπίδα να υποκύψετε και πάλι στα καμώματά του.
Σε καμιά περίπτωση μην θεωρήσετε ότι συμπεριφέρεστε άδικα στο σκυλάκι σας. Στην πραγματικότητα οι σκύλοι, ως αγελαία ζώα, δεν νιώθουν αδικημένοι αν δεν τους κάνετε τα χατίρια τους αλλά νιώθουν ασφάλεια και σιγουριά στα χέρια ενός ικανού «αρχηγού», ο οποίος είναι σταθερός στους κανονισμούς που έχει θέσει.
Επαινούμε «κακές» συμπεριφορές.
Αυτό είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα λάθη το οποίο μάλιστα κάνουμε χωρίς καν να το καταλαβαίνουμε. Ο σκύλος μας φοβάται έναν άλλο σκύλο και αρχίζει να γαβγίζει. Εμείς, για να τον «ηρεμήσουμε», τον παίρνουμε στην αγκαλιά μας. Ο σκύλος μας ζηλεύει όταν κρατάμε ένα μωρό στα χέρια μας και γαβγίζει, πηδά πάνω μας, ικετεύει για προσοχή. Εμείς θεωρούμε αξιαγάπητο αυτό που κάνει και τον παίρνουμε στην αγκαλιά μας. Ο σκύλος μας γαβγίζει ακατάπαυστα και επειδή εμείς δεν αντέχουμε να τον ακούμε άλλο, τον βάζουμε μέσα στο σπίτι. .
Τα παραπάνω αποτελούν απτά παραδείγματα της καθημερινότητας, όπου άθελά μας επιβραβεύουμε «κακές» συμπεριφορές, διαιωνίζοντάς τις και δυσκολεύοντας τη συμβίωση με το κατοικίδιό μας. Αν ο σκύλος γαβγίζει ασταμάτητα, αφήστε τον να γαβγίζει και μόνο όταν σταματήσει επιτρέψτε του να μπει σπίτι. Αν πηδά πάνω σας με μανία μόλις σας δει να ξεπροβάλλετε από την πόρτα, αδιαφορήστε πλήρως. Να θυμάστε ότι ακόμα και η «αρνητική» σημασία, μπορεί να επιφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα.
Είμαστε ανυπόμονοι
Χρειάζονται μεγάλα αποθέματα υπομονής όταν εκπαιδεύουμε ένα σκύλο. Σκύλος και άνθρωπος είναι δύο διαφορετικά είδη και η εκπαίδευση βοηθά ουσιαστικά στην σύγκλιση των δύο αυτών κόσμων. Πρέπει πάντα να έχουμε στο μυαλό μας ότι συμπεριφορές απαράδεκτες για μας είναι αποδεκτές για τη σκυλίσια κοινωνία και πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να αφιερώσουμε χρόνο στο κτίσιμο μια καλής σχέσης και μιας σωστής επικοινωνίας με το κατοικίδιό μας. Μην περιμένετε αποτελέσματα γρήγορα. Μην απελπίζεστε αν ο σκύλος δεν ανταποκρίνεται πάντα στις προσδοκίες σας. Η ανυπομονησία οδηγεί στην αναζήτηση άμεσων λύσεων όπως το ξύλο, που κάθε άλλο παρά αποτελεσματικές είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου