Πολυδιψία.

Μήπως ο σκύλος σας το τελευταίο διάστημα παίρνει αλλά και "βγάζει" μεγαλύτερες ποσότητες νερού απ' ότι συνήθιζε; Αν ναι, προγραμματίστε άμεσα και έγκαιρα μία βόλτα από τον κτηνίατρο. Η διάγνωσή του, όχι μόνο επιβάλλεται, αλλά μπορεί να αποδειχθεί και σωτήρια.

Ως πολυδιψία εννοούμε μια κατάσταση, φυσιολογική ή παθολογική, όπου τα ζώα καταναλώνουν περισσότερο νερό από ό,τι συνήθιζαν. Μπορεί να περάσει πολλές φορές απαρατήρητη από τους ιδιοκτήτες, αλλά το άμεσο αποτέλεσμά της που είναι η πολυουρία, σίγουρα δεν μπορεί να παραβλεφθεί. Το μπολ του νερού τους βρίσκεται σχεδόν πάντα άδειο και πολλά ζώα προσπαθούν να πιουν νερό από ασυνήθιστες πηγές (βάζα, νερά από το δρόμο, πιατάκια από γλάστρες κ.λπ.).


Λόγοι που δικαιολογούν την πολυδιψία

Τις ζεστές ημέρες του καλοκαιριού ή όταν το χειμώνα βρίσκονται κοντά σε θερμαντικές πηγές μπορεί να θεωρηθεί φυσιολογικό. Ζώα που ασκούνται έντονα ή κάτω από την επίδραση κάποιου στρεσογόνου παράγοντα, είναι για πολλή ώρα λαχανιασμένα, μπορεί να εκδηλώσουν υπερβολική δίψα. Σκύλοι που τρέφονται με ξηρά τροφή καταναλώνουν περισσότερο νερό από άλλους που τρέφονται με κονσέρβες γιατί μέρος της απαιτούμενης καθημερινής ποσότητας νερού, την παίρνουν από την πλούσια σε υγρασία τροφή τους. Κατανάλωση ποσότητας νερού περισσότερη από 100ml/kg/ημέρα, θεωρείται παθολογική και καλό είναι το ζώο να προσκομίζεται στον κτηνίατρο. Τις περισσότερες φορές η πολυδιψία είναι ανισταθμιστική της πολυουρίας που προηγείται στο ζώο.


Παθολογικά αίτια

Πλήθος παθολογικών καταστάσεων μπορεί να προκαλέσουν ασυνήθιστη κατανάλωση νερού. Προβλήματα από τους νεφρούς, ενδοκρινολογικές διαταραχές, ακόμα και η πυομήτρα έχουν ως πρόδρομο σύμπτωμα την πολυδιψία. Όταν παρατηρείται αλλαγή στη συμπεριφορά του ζώου και αυτό διατηρείται για κάποιο χρονικό διάστημα χωρίς να μπορεί να δικαιολογηθεί από εξωγενείς παράγοντες, καλό είναι να δώσει ο οποιοσδήποτε, ιδιοκτήτης ή κτηνίατρος, περισσότερη σημασία.
Η διενέργεια αιματολογικών και βιοχημικών εξετάσεων αρχικά μπορεί να προσφέρει πολλές πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση του ζώου. Αφού αποκλειστούν ορισμένες παθολογικές καταστάσεις με τον τρόπο αυτό, ακολουθούν περισσότερο ειδικές εξετάσεις, για να εντοπιστούν, για παράδειγμα, πιθανές ενδοκρινολογικές διαταραχές (σακχαρώδης διαβήτης, υπερφλοιοεπινεφριδισμός κ.ά.).


Ψυχογενής πολυδιψία

Όταν από το ιστορικό και από τον εργαστηριακό έλεγχο αποκλειστούν τα άλλα αίτια που προκαλούν έντονη πολυδιψία και πολυουρία, πρέπει να εξεταστεί και η πιθανότητα της ψυχογενούς πολυδιψίας. Η ψυχογενής πολυδιψία προκαλείται από την επίδραση ψυχικού stress (διαταραχή της σχέσης ζώου-ιδιοκτήτη, αλλαγή στις συνθήκες διαβίωσης του ζώου). Στην περίπτωση αυτή, η άρση του αιτιολογικού παράγοντα βελτιώνει την κατάστασή του.