Διανύουμε τον Δεκέμβριο, το μήνα που κανονικά θα έπρεπε να γιορτάζουμε το Πάσχα. Γιατί το λέω αυτό; Απλούστατα, τον Δεκέμβρη, με αφορμή τα Χριστούγεννα, "ανασταίνονται" διάφορα σωματεία και σύλλογοι, προκειμένου να κάνουν τις αρπαχτές τους. Κακά τα ψέματα, ακόμα και οι πιο αναίσθητοι συμπολίτες μας, "φιλανθρωπίζονται" την περίοδο των γιορτών. Και το τελευταίο τομάρι θα αγοράσει μία κάρτα της ΕΛΕΠΑΠ ή ένα ημερολόγιο του τοπικού γηροκομείου, επηρεασμένο από το λεγόμενο πνεύμα των Χριστουγέννων. Εδώ κοτζάμ Σκρουτζ έγινε ο σούπερ φιλάνθρωπος, τι να λέμε τώρα; Φυσικά, από τον κανόνα δεν θα γλίτωναν και διάφορα φιλοζωικά σωματεία, που όλο το χρόνο είναι εξαφανισμένα, δεν έχουν να επιδείξουν ούτε το ελάχιστο από έργο και το μοναδικό που κάνουν είναι να στειρώνουν που και που κάνα αδέσποτο σκυλί, το οποίο δεν το κρατάνε ούτε για λίγες μέρες προκειμένου να πάρει τις αντιβιώσεις του, αλλά μετά το χειρουργείο το επανεντάσσουν εκεί που το βρήκαν, κατευθείαν.
Για να μην είμαι άδικη, αυτά τα σωματεία αποκτούν υπόσταση και στις 4 Οκτωβρίου, την παγκόσμια ημέρα των ζώων... Τότε συνήθως, στήνουν κάποιο σταντ, το φουλάρουν με κάτι άθλιες φωτοτυπίες με φωτογραφίες κλεμμένες από περιστατικά άλλων σωματείων και φορώντας τις γούνες τους, ενημερώνουν τους πολίτες της εκάστοτε πόλης. Έχει τύχει σε φίλη μου, να την πλησιάσουν μέλη ενός τέτοιου σωματείου -κάτι ξασμένες κότες, όπως μου είπε χαρακτηριστικά- και της έδωσαν φυλλάδιο με φωτογραφίες σκυλιών στις οποίες αναγνώρισε ένα περιστατικό του σωματείου μας. Όταν τους ανέφερε το σκυλί με το όνομα του και ρώτησε τι δουλειά έχει σε αυτό το φυλλάδιο, οι κυρίες τράπηκαν σε φυγή. Και το πιο...αστείο; Το συγκεκριμένο σκυλί το προόριζαν για ευθανασία μέλη του συλλόγου τους, μέχρι που δράσαμε εμείς και το σώσαμε από αυτούς τους "φιλόζωους". Σε άλλη περίπτωση, έχει τύχει ένας τέτοιος σούπερ "ενεργός φιλόζωος", να παρατήσει κουτάβια στο κυνοκομείο, εν μέσω έξαρσης επιδημίας Πάρβο και Μόρβας! Και ας τον είχαμε ενημερώσει και ας τον είχαμε εκλιπαρήσει να μην τα φέρει. Ο κύριος "φιλόζωος" όχι απλά τα παράτησε στο κυνοκομείο και τα καταδίκασε σε βασανιστικό θάνατο, τα έβαλε σε κελί με σκυλί που νοσούσε! Φυσικά, όλα τα μωρά κόλλησαν και αφού περάσαμε εφιαλτικές μέρες με ορούς στο κτηνιατρείο, η κατάληξη ήταν να τα θάψουμε με τα χέρια μας.
Ο συγκεκριμένος κύριος παρουσιάζει τρελή "φιλοζωική" δράση, σε βαθμό κακουργήματος. Προσωπικά θέλω να τον στουμπίσω και ας είναι οχτακοσίων ετών. Τον σιχάθηκα εντελώς, πριν δω δείγματα της "φιλοζωίας" του, όταν σε μία υπόθεση κακοποίησης, στο δικαστήριο που έγινε, κόντεψε να αθωώσει τον δράστη. Όπως έχω ξαναπεί κάτι τέτοια άτομα είναι ο λόγος που μας θεωρούν τρελούς και γραφικούς εμάς τους διασώστες φιλόζωους. Λογικό και επόμενο, όταν ολόκληρα σωματεία και σύλλογοι απαρτίζονται από τέτοια άτομα, κλινικές περιπτώσεις τις περισσότερες φορές, που φιλοζωία γι’ αυτούς σημαίνει «μαζεύω κόκαλα και αποφάγια και ταΐζω όπου βρω ζώα». Φορώντας πάντα τη γούνα τους. Από φανφάρες και βαρυσήμαντες δηλώσεις σκίζουν, από έργα και πράξεις μηδέν. Πάντα φταίνε οι άλλοι και επειδή φταίνε οι άλλοι, δεν κάνουν τίποτα επί της ουσίας, γιατί οι άλλοι πρέπει να κάνουν το σωστό. Αυτοί, μόνο υποδεικνύουν και συντονίζουν. Δεν λερώνουν τα χέρια τους, δεν σπάνε το κεφάλι τους να βρουν λύση. Τώρα που είπα συντονισμό, θυμήθηκα άλλη μία μαλακισμ... ουπς, εννοώ «φιλόζωη», που ήθελε να έρχεται στο κυνοκομείο και αντί να βοηθάει, να ξεσκατίζει και να ταΐζει τα ζώα, απαιτούσε να παρίσταται για να μας συντονίζει! Αυτό μας έλειπε. Μέσα σε όλα τα άλλα, να έχουμε και μία παλαβή να μας λέει ποια σκατούλα να μαζέψουμε. Πριν πάτε λοιπόν, να στηρίξετε οποιοδήποτε φορέα η ομάδα, καλό είναι να ελέγχετε πρωτίστως τι είναι αυτό που στηρίζετε. Ένα καλό κριτήριο, όταν αναφερόμαστε σε φιλοζωικά, είναι οι υιοθεσίες. Κάθε σοβαρό σωματείο θα έχει να επιδείξει φωτογραφίες και ντοκουμέντα με αρκετά ζώα που υιοθετήθηκαν. Έτυχε να δω σωματείο με δεκαετή δράση και είχε όλο κι όλο δύο υιοθεσίες να μας δείξει! Ούτε η PETA (θα αναφερθώ σε άλλο άρθρο για αυτούς) τέτοιο καραγκιοζιλίκι!
Επίσης, καλό θα ήταν να πάτε να δείτε τι ακριβώς κάνουν αυτοί οι άνθρωποι. Αν έχουν κάποιο καταφύγιο ή αν προσπαθούν να σώσουν έγκλειστα σκυλιά ή αν έχουν δέκα περιστατικά σε κάποιο κτηνιατρείο. Καλή η οικονομική στήριξη και πάντα χρήσιμη, αλλά θα διαπιστώσετε πως τις περισσότερες φορές αυτό που χρειάζονται τα σωματεία, είναι χέρια εθελοντών κυρίως, όχι χρήματα. Δυστυχώς, το κράτος μας άφησε χρόνους εδώ και δεκαετίες και η ιδιωτική πρωτοβουλία είναι αυτή που ανακουφίζει ανθρώπους και ζώα σε πραγματική ανάγκη. Πριν αρχίσεις να μιλάς για τον ανύπαρκτο κρατικό μηχανισμό, σκέψου εσύ τι έκανες για να διορθώσεις μία κατάσταση. Φυσικά και θα τους κράξεις, αλλά πρώτα πράξε. Μόνο έτσι έχει ουσία και νόημα. Αλλιώς, μπορείς πάντα να πας στο σωματείο μαϊμού της γειτονιάς σου και να βαυκαλίζεσαι ότι είσαι δραστήριος και ενεργός πολίτης, ενώ στην πραγματικότητα να είσαι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. ...Αν πας, μην ξεχάσεις να βάλεις την γούνα σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου