Πριν από αρκετά χρόνια, επικρατούσε η αντίληψη πως για να σε ακούει ένα σκυλί, θα πρέπει να σε φοβάται. Οπότε και η εκπαίδευση, ακολουθούσε αυτή την αντίληψη. Οι μέθοδοι ήταν βίαιες, είτε αυτό αφορά την σωματική, είτε την ψυχολογική βία ενός σκύλου.Στο πέρασμα των χρόνων, έγιναν έρευνες και μελέτες, για τον τρόπο που επικοινωνούν τα σκυλιά μεταξύ τους και για τον λόγο, που ο εγκέφαλος ενός σκύλου τον οδηγεί σε κάποια συμπεριφορά. Τα αποτελέσματα έδειξαν, πως τα σκυλιά δεν δείχνουν φόβο και δεν χρησιμοποιούν, κανενός είδους βία το ένα προς το άλλο. Ίσα ίσα που είναι ζώα φιλήσυχα, που εναντιώνονται σε κάθε είδους βία και προσπαθούν με κάθε τρόπο, να τη σταματήσουν. Το μόνο που κάνουν, είναι να δείχνουν σεβασμό στην ιεραρχία και να αναπτύσσουν δεσμό, με την αγέλη στην οποία ανήκουν.
Έτσι κάποιοι εκπαιδευτές, φρόντισαν να αλλάξουν ριζικά τις ιδέες τους, σχετικά με το πώς θα πρέπει να εκπαιδεύουν τα σκυλιά και οι μέθοδοι τους, έγιναν τέτοιες που η χρήση βίας οποιασδήποτε μορφής, θεωρείτε απαγορευτική. Υπάρχει και ένα μέρος εκπαιδευτών όμως, που επιμένουν να χρησιμοποιούν τις πατροπαράδοτες μεθόδους εκπαίδευσης και μάλιστα, ισχυριζόμενοι πως έτσι μόνο θα έχουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.
Η αλήθεια είναι, πως αυτό που προέχει στην εκπαίδευση ενός σκύλου, είναι να τον κάνουμε να μας εμπιστεύεται, να μας αγαπάει και να μας σέβεται. Αυτό, όσο κι αν επιμένουν κάποιοι, με μεθόδους βίας δεν επιτυγχάνετε. Ένα σκυλί, για να σε σέβεται πρέπει να σε αγαπάει, όμως μπορεί να σε αγαπάει και χωρίς να σε σέβεται και εκεί ξεκινούν τα προβλήματα.
Ο σεβασμός κερδίζεται με κανόνες και αρχές, που πρέπει να ακολουθεί ο ιδιοκτήτης του σκύλου και ο εκπαιδευτής, απέναντι στο σκυλί του, ώστε να του κάνουν ξεκάθαρο πως πρέπει να δείχνει σεβασμό, στο πρόσωπό τους. Έτσι ένα σκυλί είναι πολύ πιο ευτυχισμένο, αφού δεν μπερδεύεται και ξέρει ποια είναι τα πρέπει και τα μη, μέσα στην αγέλη την οποία ανήκει. Όταν λέω αγέλη, εννοώ τα μέλη της οικογένειας, αφού έτσι θα μας βλέπουν τα σκυλιά πάντα. Σαν άλλα σκυλιά και μέλη της αγέλης τους.
Το να χρησιμοποιείς βία σε ένα σκυλί για να το εκπαιδεύσεις, βάζει το σκυλί σε κατάσταση άμυνας αφού προσπαθεί να προφυλαχθεί και να επιβιώσει, όπως προστάζει η φύση του. Έτσι έχουμε ένα σκυλί απενεργοποιημένο, που δεν δουλεύει με χαρά για εμάς αλλά το κάνει αναγκαστικά και με την πρώτη ευκαιρία, προκειμένου να γλιτώσει από το άγχος το οποίο νιώθει, δείχνει ανυπακοή. Αντιθέτως μια θετική προσέγγιση, κάνει το σκυλί να δένεται μαζί μας και να μας θεωρεί όλο του τον κόσμο. Με λίγα λόγια, κάνει ότι του πούμε επειδή χαίρεται τη συνεργασία και την ομαδικότητα.
Αν αποφασίσετε να εκπαιδεύσετε το σκυλί σας, βεβαιωθείτε πως για την εκμάθηση εντολών ο εκπαιδευτής κάνει τα πάντα, ώστε το σκυλί να θεωρεί πως όλα είναι παιχνίδι. Είναι ο μόνος τρόπος, για να μη χαλάσουμε τον χαρακτήρα του σκύλου μας και να μην τον κάνουμε φοβικό, απέναντι σε οτιδήποτε. Επίσης φροντίστε ο εκπαιδευτής, να δίνει βάση στην φυλή την οποία ανήκει το σκυλί σας, στον λόγο ύπαρξης της συγκεκριμένης φυλής και τέλος, στον χαρακτήρα και στα θέλω του σκύλου σας, προκειμένου να φτιάξει ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης, τόσο μοναδικό για το σκυλί σας όσο μοναδικός είναι και ο χαρακτήρας του σκύλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου