Χαρακτηριστικά ενός υγιούς σκύλου (3o Μέρος).

Όρεξη

΄Ενας υγιής σκύλος, πρέπει να έχει πάντα μια λογική καλή όρεξη. Ωστόσο ορισμένοι, μπορεί να είναι ιδιαίτερα εκλεκτικοί στην διατροφή τους, ενώ άλλοι πάλι, μπορεί να φάνε, ότι τους βάλουμε μπροστά τους...

Μην ανησυχείτε αν ο σκύλος σας, δείχνει κάποια απροθυμία στο φαγητό του, αλλά η οποιαδήποτε ξαφνική και επίμονη ανορεξία, μποιρεί να είναι ένδειξη προβλήματος...

Η τακτική παρακολούθηση του βάρους του σκύλου μας, μας επιτρέπει να δούμε αν το ζώο το οποίο τρώει λίγο, ή είναι διστακτικό στο φαγητό του, τρέφεται αρκετά, ώστε να διατηρεί το σωστό σωματικό του βάρος.

Συνήθως οι σκύλοι που είναι μόνοι τους, είναι πιθανόν να τρώνε μικρότερες ποσότητες τροφής καθ΄ όλη τη διάρκεια της ημέρας, ενώ όταν ταϊζονται ομαδικά..., σπεύδουν να φάνε όλη την τροφή που βρίσκεται στο πιάτο τους, όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Στο ομαδικό τάισμα, είναι πιθανότερο το ζώο που βρίσκεται χαμηλότερα στην "κλίμακα του ανταγωνισμού...", να έχει λιγότερες πιθανότητες να αναλώσει όλη τη μερίδα του.
'Ομως το ίδιο ζώο, όταν ταϊζεται μόνο του, μπορεί να φάει τη μερίδα της τροφής του, με τάισμα ελεύθερης επιλογής, δηλαδή όταν το μεγαλύτερο διάστημα της ημέρας του διατίθεται ελεύθερα φρέσκια τροφή και φρέσκο καθαρό νερό.

Κίνηση

Η ανωμαλία στο βάδισμα, είναι πάντα δύσκολο να περιγραφεί με λόγια. Οι σκύλοι πολλές φορές, μπορεί να εμφανίσουν ασυνήθιστες κινήσεις των ποδιών.
Γι΄ αυτό το λόγο, όταν ελέγχουμε τα σκυλιά μας, θα πρέπει να προσέχουμε πάντα, αν υπάρχει κάποιος λόγος για να κουτσαίνουν.

Η χωλότητα, εάν υπάρχει βέβαια, μπορεί να οφείλεται σε τραυματισμό ή στην παρουσία ενός ξένου σώματος στο πέλμα, αλλά σε μερικές περιπτώσεις, η αιτία της μπορεί να είναι μια κληρονομική κατάσταση ενός οστού, ή μιας άρθρωσης.

Προκειμένου να μπορέσουμε να διαπιστώσουμε, που μπορεί να οφείλετε η χωλότητα αυτή, πρέπει να γίνουν λεπτομεριακές παρατηρήσεις του τρόπου με τον οποίο κινείται ο σκύλος, καθώς επίσης αν η χωλότητα λιγοστεύει μετά από άσκηση, ή αν, φαινόμενο που είναι και πιο συχνό, χειροτερεύει μετά από τα πρώτα λίγα βήματα.

Για να μπορέσουμε να μελετήσουμε καλύτερα την κατάσταση, μπορούμε να δώσουμε στο σκύλο μας την εντολή να καθίσει και μετά να τον βάλουμε να ανέβει λίγα σκαλιά, ούτως ώστε να διαπιστώσουμε τον τρόπο της κίνησής του καλύτερα.

Σε ορισμένες καταστάσεις, ή παθήσεις του ισχίου, μπορούμε αν δώσουμε την πρέπουσα προσοχή..., να ακούσουμε ένα ευδιάκριτο "κλικ", όταν ο σκύλος περπατάει σε ήσυχο μέρος, αν και συχνά τα νύχια του, είναι δυνατόν να προκαλούν περισσότερο θόρυβο από οποιαδήποτε άρθρωση, οπότε θα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή, για να μπορέσουμε να καταλάβουμε...

Θεωρώ σημαντικό, να τονίσω εδώ, ότι μερικοί σκύλοι που βρίσκονται σε ανάρρωση μετά από κάποιο τραυματισμό, ή από μια ορθοπεδική εγχείρηση, μπορεί να κουτσαίνουν από συνήθεια, ή ακόμα και από φόβο, ότι μπορεί να πονέσουν... αν πατήσουν το πόδι τους κανονικά.

Όσο κι΄ αν φαίνεται παράξενο, έχει παρατηρηθεί πολλές φορές, πως μικρόσωμα Τερριέ, είναι ικανά να περπατήσουν γρηγορότερα στηριζόμενα στα τρία τους πόδια, παρά στα τέσσερα, όταν συνηθίσουν να προφυλάσσουν μια άρθρωση στο πίσω πόδι.



Κόπρανα

Ένας σκύλος αποπατεί αρκετές φορές την ημέρα. Οι φυσιολογικές εκκενώσεις πρέπει να είναι στέρεες, αλλά όπως συμβαίνει και με όλα τα άλλα ζωντανά πλάσματα, είναι δεδομένο ότι θα υπάρχουν διαφοροποιήσεις, στην συνεκτικότητα και την ποσότητα των κοπράνων από καιρό σε καιρό.
Ο σκύλος αποπατεί κανονικά μετά το φαγητό, μέσα σε διάστημα έως και τριών ωρών, αλλά και η άσκηση επίσης τον διεγείρει στο να αφοδεύσει.

Όταν τα κόπρανα είναι μαλακά ή αραιωμένα, μπορούμε να πούμε ότι έχει διάρροια.
Αν η διάρροια κρατήσει έως 48 ώρες και σταματήσει μετά από επιβλεπόμενη διατροφή, τότε είναι σημάδι ότι πιθανόν να προήλθε από στομαχικό φόρτο...

Η διάρροια ορίζεται επίσης, ως εκκένωση μαλακών, ασχημάτιστων κοπράνων με αυξημένο όγκο, ή περιεχόμενο υγρών.
Δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με τον αριθμό των εκκενώσεων των εντέρων, αλλά κυρίως με την εμφάνιση και την υφή των κοπράνων.
Το χρώμα και η συνεκτικότητα μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο της τροφής που τρώει το ζώο.
Συνήθως τα απλώς μαύρα κόπρανα, οφείλονται στη διατροφή.
Αν όμως, είναι μαύρα σαν πίσσα, γνωστά σαν "μέλανα", αυτό σημαίνει ότι μαζί με τα κόπρανα, βγαίνει και χωνεμένο αίμα, το οποίο προέρχεται συνήθως από το στομάχι ή το λεπτό έντερο.