Ο σκύλος μου, πάντα τρελαινόταν με τα χριστουγεννιάτικα στολίδια. Μεγαλώνοντας, ανακάλυψε ότι μπορεί να πλησιάζει με ασφάλεια μόνο τις γιρλάντες κι αυτό αφού τις είχε... κερδίσει με δόλιους τρόπους και τεχνικές επαγγελματία πορτοφολά.
Που τα έμαθε αυτά τα κόλπα το σκυλί μου; Κάθε πρωτοχρονιά, λοιπόν, καταφέρνει να περιφέρεται περιχαρής μέσα στο σπίτι με ένα ξύλινο στολίδι κρεμασμένο στην ουρά του και μία κόκκινη κορδέλα που σέρνεται πίσω του σκορπώντας παντού χρυσόσκονη.
Δεν προλαβαίνω να πω «μη» και κάνει τον... «Κινέζο», λες και πρώτη φορά ακούει τη λέξη.
Τώρα που τα γιορτινά στολίδια μπαίνουν πια στις κούτες τους, ο σκύλος μου, άρρεν σκύλος σε μεγάλα κέφια, με παρατηρεί προσεκτικά και μου ζητά να σας διαβιβάσω ένα κατεβατό ευχές, με την υποσημείωση ότι ο πολιτισμός μας κρίνεται από τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε στα ζώα, καθώς πουθενά δεν είναι γραμμένο (εκτός από τα παλιά παπούτσια ορισμένων) ότι ο πλανήτης ανήκει μόνο στον άνθρωπο...
Η λίστα με τις ευχές του για τη νέα χρονιά περιλαμβάνει όρκους για πολλές βόλτες, αγάπη για όλα τα σκυλάκια του κόσμου και στοργή για όλα τα κατοικίδια -ακόμη και για τις γάτες στις οποίες δεν τρέφει και ιδιαίτερη συμπάθεια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου