Το θέαμα ενός σκύλου να δαγκώνει έναν άλλον σκύλο είναι θλιβερό. Τι μπορείτε να κάνετε στην περίπτωση που συνοδεύετε το αγαπημένο σας τετραποδάκι και συναντήσετε έναν σκύλο που είναι έτοιμος να του επιτεθεί.
Μία δυσάρεστη σκέψη που περνά από το μυαλό των κηδεμόνων σκύλων, είναι να δεχτεί επίθεση ο αγαπημένος τους φίλος από άλλον σκύλο.
«Η βόλτα με τον σκύλο μας, συνήθως, είναι μια ευχάριστη διαδικασία, καθώς είναι μια καλή ευκαιρία για εμάς να «πάρουμε αέρα», να βγούμε από το σπίτι και να ασκηθούμε, αλλά και για τον σκύλο μας να εκτονωθεί, να κοινωνικοποιηθεί και, φυσικά, να ανακουφιστεί από τις φυσικές του ανάγκες.
Είναι η ευκαιρία να αλληλεπιδράσουμε με διάφορα ερεθίσματα, να αδειάσουμε το μυαλό μας, και να κάνουμε μια δημιουργική δραστηριότητα με τον σκύλο μας.
Κάποιες φορές, όμως, τα πράγματα δεν εξελίσσονται έτσι. Υπάρχουν φορές που η βόλτα μπορεί να μετατραπεί σε εφιάλτη, για πολλούς λόγους.
Είτε γιατί μπορεί να συναντήσουμε αδεσποτάκια, που να μην είναι και τόσο φιλικά, είτε γιατί μπορεί να διασταυρωθούμε με κάποιον κηδεμόνα που θα έχει τον σκύλο του ελεύθερο, ενώ είναι επιθετικός.
Και στις δύο περιπτώσεις, υπάρχει κίνδυνος τα πράγματα να ξεφύγουν και να καταλήξουν σε καβγά με δαγκώματα και τραυματισμούς.
Ίσως, κάποια στιγμή να μην μπορέσουμε να αποφύγουμε ένα τέτοιο σενάριο.
Μπορούμε, όμως, εάν συμπεριφερθούμε με σωστό τρόπο, να αποφύγουμε τα χειρότερα», επισημαίνει η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων, Ρενάτα Γρυπάρη.
Τί κάνουμε, λοιπόν, σε περίπτωση που στη βόλτα μας συναντήσουμε αδεσποτάκια, και μας κυνηγήσουν;
Αυτό που θα πρέπει να γνωρίζουμε, σύμφωνα με την κα Γρυπάρη, είναι, ότι τις περισσότερες φορές, τα αδέσποτα είναι πλήρως κοινωνικοποιημένα και δεν ασχολούνται με τους δεσποζόμενους σκύλους.
Συνήθως, επίσης, τείνουν να συγκεντρώνονται και να «αράζουν» σε μια περιοχή, την οποία οριοθετούν ως δική τους. Θα τρέξουν, λοιπόν, «επιθετικά» προς το μέρος ενός δεσποζόμενου σκύλου, όχι για να του επιτεθούν, αλλά για να τον προειδοποιήσουν, απλώς, ότι «μπήκε στην περιοχή τους», και γι’ αυτό θα πρέπει να φύγει.
Σε αυτή την περίπτωση, τα αδέσποτα θα μας πλησιάσουν λίγο περισσότερο και θα αρχίσουν να γαβγίζουν, για προειδοποίηση.
«Αυτό που μπορούμε να κάνουμε, για να τα καλμάρουμε και να αποφύγουμε τον καβγά, είναι να προφέρουμε έναν συριστικό ήχο (π.χ τς, τς, τς), ο οποίος σιγά – σιγά θα σβήνει, ενώ ταυτόχρονα οπισθοχωρούμε, ήρεμα χωρίς πανικό, και χωρίς να γυρίσουμε την πλάτη μας στα αδεσποτάκια.
Όταν απομακρυνθούμε αρκετά και αυτά δεν μας πλησιάζουν άλλο, καθώς θα έχουμε φύγει από την περιοχή τους, μπορούμε να γυρίσουμε την πλάτη μας και να συνεχίσουμε τη βόλτα μας προς άλλη κατεύθυνση.
Τι μπορούμε να κάνουμε εάν συναντήσουμε επιθετικά αδέσποτα, ή επιθετικό δεσποζόμενο σκύλο χωρίς λουρί;
Για να αποφύγουμε τον καβγά, στην περίπτωση που πετύχουμε επιθετικά αδέσποτα, ή έναν επιθετικό δεσποζόμενο σκύλο χωρίς λουρί, η κα Γρυπάρη λέει ότι είναι προτιμότερο να μην καταφύγουμε σε βίαιες κινήσεις, οι οποίες, μάλλον, θα πυροδοτήσουν την ένταση.
«Μια λύση είναι να έχουμε πάντα μαζί μας ξηρή τροφή, ή εύγευστες λιχουδιές, και να τις πετάξουμε προς το μέρος του σκύλου, ή των αδέσποτων.
Με αυτόν τον τρόπο είναι πιθανό να ασχοληθούν με το φαγητό, κι έτσι εμείς να έχουμε τον χρόνο να απομακρυνθούμε.
Μια άλλη λύση είναι να κρατάμε ένα αντικείμενο (ένα ξύλο, ένα μπουφάν) για να δαγκώσουν και να εκτονώσουν εκεί την επιθετική τους ενέργεια.
Εάν ο σκύλος μας είναι μεγαλόσωμος, καλό είναι να τον βάλουμε από πίσω μας για να τον προστατεύσουμε, και να αναλάβουμε εμείς την απομάκρυνση των επιθετικών σκύλων.
Εάν είναι μικρόσωμος, καλό είναι να τον σηκώσουμε ψηλά, ή να τον τοποθετήσουμε σε ένα ψηλό σημείο και να απασχολήσουμε εμείς τους σκύλους», αναφέρει η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων.
Τί κάνουμε στην περίπτωση που, τελικά, δεν αποφύγουμε τον καβγά και ο σκύλος μας δαγκωθεί;
Όσο ο άλλος σκύλος δαγκώνει τον δικό μας, εξηγεί η κα Γρυπάρη, δεν θα πρέπει να τα τραβάμε προς τα πίσω για να σταματήσει ο καβγάς, διότι έτσι ο τραυματισμός θα είναι μεγαλύτερος.
Το καλύτερο είναι, όπως επισημαίνει η κα Γρυπάρη, να σηκώσουμε ψηλά τον σκύλο που δαγκώνει –κρατώντας τον από το σβέρκο ή το περιλαίμιο-, ώστε να ανοίξει το στόμα του και να αφήσει το θύμα.
«Αφού τα χωρίσουμε, ψηλαφούμε με ψυχραιμία τον σκύλο μας για να δούμε πού ακριβώς βρίσκεται η πληγή και πόσο μεγάλη είναι, ώστε να μπορέσουμε να δώσουμε σαφή εικόνα στον κτηνίατρο, με τον οποίο καλό είναι να μιλήσουμε αμέσως τηλεφωνικά.
Στη συνέχεια μεταφέρουμε τον σκύλο μας με μεγάλη προσοχή και όσο πιο γρήγορα γίνεται στο κτηνιατρείο, για να εκτιμήσει ο γιατρός την κατάσταση και να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες.
Επίσης, από τη στιγμή της επίθεσης και μετά, καλό είναι να καθησυχάζουμε τον σκύλο μας, μιλώντας του ήρεμα. Αυτό θα τον βοηθήσει να διαχειριστεί το περιστατικό, διότι εκτός από τα σωματικά τραύματα, μια τέτοια επίθεση δημιουργεί και ψυχολογικά», συμβουλεύει και η κα Γρυπάρη και καταλήγει: «Ένας σκυλοκαβγάς με δαγκώματα και τραυματισμούς είναι πάντα σοκαριστικός, τόσο για τον κηδεμόνα όσο και για τον ίδιο τον σκύλο – θύμα. Όσο σφοδρή, όμως, και να είναι η επίθεση, σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να φοβηθούμε, να αγχωθούμε, ή να πανικοβληθούμε. Αντίθετα, εάν προβάλουμε ήρεμη ενέργεια, αυτοπεποίθηση και ψυχραιμία, είναι πιο πιθανό να αποτρέψουμε τα χειρότερα.
Εμείς οφείλουμε να φανούμε δυνατοί στα μάτια του σκύλου μας, για να τον προστατεύσουμε και να τον κάνουμε να νιώσει ασφάλεια μαζί μας, την οποία έχει ανάγκη σε μια τέτοια ευάλωτη κατάσταση».
• Η κυρία Ρενάτα Γρυπάρη είναι απόφοιτη της Σχολής Εκπαίδευσης Σκύλων Boss. Εδώ και αρκετά χρόνια εφαρμόζει την ενεργειακή εκπαίδευση, η οποία εστιάζει στο ισορροπημένο ψυχικό δέσιμο μεταξύ κηδεμόνα και σκύλου και τη διαμόρφωση του σωστού ενεργειακού περιβάλλοντος, στο οποίο είναι καλό να ζει και να εκπαιδεύεται ένας σκύλος. Έχοντας μια ιδιαίτερη ευαισθησία για τους φοβικούς σκύλους, ειδικεύτηκε στη διαδικασία της ψυχικής τους αποκατάστασης.
Πηγή: ygeiamou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου