Όπως ο άνθρωπος, έτσι και ο σκύλος, κάποιες στιγμές θέλει την ησυχία του. Ποιες είναι οι προσωπικές στιγμές του καλύτερού μας φίλου που πρέπει να σεβόμαστε.
Ο σκύλος είναι ένα έμβιο πλάσμα που «ξεχειλίζει» από συναισθήματα.
Ένα πλάσμα, κοινωνικό, τρυφερό, φιλικό, παιχνιδιάρικο, που συντροφεύει τον άνθρωπο εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Ωστόσο, έχει τις «προσωπικές του ζώνες», τις οποίες οφείλουμε να σεβαστούμε.
«Τόσο ο άνθρωπος όσο και τα ζώα, έχουν κάποιες «προσωπικές ζώνες», οι οποίες πρέπει να γίνονται σεβαστές, καθώς το αντίθετο μπορεί να προκαλέσει εκνευρισμό, παρεξηγήσεις, μέχρι και επιθετικότητα.
Τί εννοούμε, όταν λέμε «προσωπική ζώνη»; Είναι ένας προσωπικός χώρος που, συνήθως, είναι απαραβίαστος, και επιτρέπει στο ζωάκι να κινείται άνετα και να μπορεί να κάνει το οτιδήποτε με ασφάλεια, χωρίς άγχος.
Ο σκύλος έχει τέσσερις «προσωπικές ζώνες»: α) την ώρα του ύπνου, ή της ξεκούρασης, β) του φαγητού, γ) του παιχνιδιού, και δ) του χαδιού», αναφέρει η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων, Ρενάτα Γρυπάρη.
1. Η ώρα του ύπνου
Εξηγεί ότι κάποιοι σκύλοι, την ώρα που κοιμούνται, ή ξεκουράζονται, εμφανίζουν μια κτητικότητα με τον χώρο, είτε λόγω φύλαξης, είτε λόγω ανασφάλειας, και ενοχλούνται όταν κάποιος τους πλησιάζει.
Δεν διεκδικούν, φυσικά, όλοι οι σκύλοι μια «προσωπική ζώνη» όταν κάνουν αυτή τη δραστηριότητα, διευκρινίζει η κα Γρυπάρη, ωστόσο, το σωστό είναι να μην ενοχλούμε έναν σκύλο την ώρα που κοιμάται.
Και δεν ενοχλούμε έναν σκύλο την ώρα που αναπαύεται γιατί «πρώτον, δεν υπάρχει λόγος και, δεύτερον, για να μην του δημιουργούμε εκνευρισμό, καθώς διακόπτουμε τον ύπνο του και δεν του επιτρέπουμε να ξεκουράζεται βαθιά.
Στην περίπτωση που εμφανίσει κτητικότητα, η οποία ενδέχεται να καταλήξει σε επιθετικότητα, μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα με δύο τρόπους: είτε επιτρέποντας στον σκύλο να ξεκουράζεται σε ένα πιο απόμερο μέρος του σπιτιού, είτε χρησιμοποιώντας το crate, όπου θα κοιμάται με την ησυχία του, ενώ τα υπόλοιπα μέλη της «αγέλης» θα μπορούν να κινούνται άνετα στον χώρο», υπογραμμίζει η κα Γρυπάρη.
2. Η ώρα του φαγητού
Όσον αφορά το φαγητό, για τον σκύλο είναι μια δραστηριότητα που συνδέεται με το ένστικτο της επιβίωσης, σύμφωνα με την κα Γρυπάρη, οπότε είναι έντονα φορτισμένη. Κάποιοι σκύλοι είναι εντελώς αδιάφοροι, όπως λέει, κάποιοι άλλοι, όμως, είτε πάλι λόγω φύλαξης, είτε λόγω ανασφάλειας, εκδηλώνουν μια έντονη ενόχληση όταν είναι κάποιος πολύ κοντά στο φαγητό τους, την ώρα που τρώνε.
«Την ενόχληση αυτή την εκδηλώνουν με διάφορους τρόπους – γρύλισμα, κοίταγμα στο πλάι, ακινητοποίηση, κλπ.
Γενικά, καλό είναι, ο χώρος όπου τρώει ο σκύλος να είναι ένα ήσυχο σημείο, κι όχι πέρασμα.
Επίσης, δεν παίρνουμε ποτέ το μπολ του σκύλου την ώρα που τρώει, προκειμένου να τον εκπαιδεύσουμε για κτητικότητα τροφής.
Αυτή είναι μια κίνηση που δημιουργεί ανασφάλεια στον σκύλο και επιβεβαιώνει τον φόβο του ότι θα του πάρουμε το γεύμα.
Στο πλαίσιο της σωστής εκπαίδευσης, κάνουμε 2-3 ασκήσεις, οι οποίες δείχνουν στον σκύλο με ήπιο και σταδιακό τρόπο ότι δεν πρέπει να είναι στρεσαρισμένος για κανένα λόγο, όσον αφορά το γεύμα του», τονίζει η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων.
3. Η ώρα γνωριμίας μεταξύ σκύλων και παιχνιδιού
«Θα έχετε παρατηρήσει ότι σε κάποιες γνωριμίες σκύλων, ο ένας εισχωρεί στον χώρο του δεύτερου (πηδώντας συνέχεια πάνω του, πηγαίνοντας συνέχεια πολύ κοντά του, ή επιμένοντας να τον μυρίζει σε σημεία που ο δεύτερος δεν θέλει), ενώ την ίδια ώρα ο δεύτερος οπισθοχωρεί διαρκώς.
Αυτό συνιστά παραβίαση του προσωπικού του χώρου.
Σε μια γνωριμία σκύλων, ή στο παιχνίδι, πρέπει η ενέργεια και των δύο σκύλων να είναι, περίπου, η ίδια. Δηλαδή, να έχουν τον ίδιο βαθμό αυτοπεποίθησης, δύναμης και όρεξης για παιχνίδι. Εάν βάλουμε να παίξουν, για παράδειγμα, έναν ανασφαλή σκύλο με ένα δυναμικό, αυτό που θα γίνει είναι, ο δεύτερος να παραβιάζει συνεχώς την «προσωπική ζώνη» του πρώτου, με αποτέλεσμα να μην καταλήγουμε σε παιχνίδι, αλλά σε μια διαρκή προσπάθεια του ανασφαλούς σκύλου να αποφύγει τον άλλο, κάτι που είναι αρκετά στρεσογόνο γι΄αυτόν», τονίζει η κα Γρυπάρη.
Επισημαίνει ότι δεν αφήνουμε ποτέ τον σκύλο μας να εισβάλει στο χώρο ενός άλλου σκύλου, αφήνοντάς τον να τον πλησιάζει όλο και πιο κοντά, ενώ ο άλλος σκύλος δείχνει ότι φοβάται ή ενοχλείται από την τόσο κοντινή προσέγγιση και οπισθοχωρεί.
Δεν αφήνουμε, επίσης, σύμφωνα με την κα Γρυπάρη, έναν άλλο σκύλο να παρενοχλεί τον δικό μας. Εάν δούμε ότι δύο σκύλοι δεν παίζουν με τον ίδιο τρόπο, απλώς σταματάμε το «παιχνίδι» και τους χωρίζουμε.
4. Η ώρα για χάδια
«Οι περισσότεροι σκύλοι ενοχλούνται όταν τους πλησιάζουμε πολύ κοντά για να τους χαϊδέψουμε -ειδικά εάν το χάδι προέρχεται από κάποιον ξένο άνθρωπο-, ή προσεγγίζουμε το πρόσωπό μας στο δικό τους, κοιτάζοντάς τους στα μάτια.
Η προσέγγιση για χάδι θα πρέπει να είναι πιο ήπια, δίνοντας στον σκύλο τη δυνατότητα να μας μυρίσει πρώτα και, όσο δείχνει ότι το απολαμβάνει, το χάδι να γίνεται από πιο κοντά.
Καλό είναι, παρόλα αυτά, να μη βάζουμε το πρόσωπό μας πολύ κοντά στο δικό του. Κάτι τέτοιο σίγουρα στρεσάρει τον σκύλο, και δεν το εκλαμβάνει ως ένδειξη τρυφερότητας εκ μέρους μας», διευκρινίζει η κα Γρυπάρη και προσθέτει: «Στην περίπτωση, επίσης, που ο σκύλος μας εκδηλώσει κάποιου είδους επιθετικότητα (γρύλισμα, ή κίνηση για δάγκωμα) την ώρα που τον χαϊδεύουμε, αυτό υποδηλώνει ότι έχουμε παραβιάσει την «προσωπική του ζώνη». Δηλαδή, τον χαϊδεύουμε, ενώ εκείνος δεν θέλει. Είναι φυσιολογικό, ο σκύλος να δείχνει την ενόχλησή του, ωστόσο δεν θέλουμε να τη δείχνει με τόσο άκομψο τρόπο, οπότε διορθώνουμε στιγμιαία αυτή τη συμπεριφορά και, στη συνέχεια, σταματάμε να τον χαϊδεύουμε. Εάν είναι κάτι που επαναλαμβάνει, σημαίνει ότι νιώθει ανασφάλεια (είτε από κακοποίηση, είτε από χαρακτήρα), οπότε του δίνουμε τον χρόνο και τον χώρο που χρειάζεται, ώστε να έρθει εκείνος από μόνος του να αναζητήσει το χάδι, και δεν «πέφτουμε εμείς πάνω του» να τον χαϊδεύουμε με το ζόρι», υπογραμμίζει η ενεργειακή εκπαιδεύτρια.
Και καταλήγει: «Όπως όλα τα πλάσματα, έτσι και ο σκύλος έχει δικαιώματα. Οι «προσωπικές ζώνες» είναι ένα κομμάτι της συμβίωσής μας μαζί του, το οποίο θα πρέπει να γίνεται σεβαστό, εάν θέλουμε να του παρέχουμε την ευζωία που δικαιούται. Στην περίπτωση που ο τετράποδος φίλος μας εκδηλώσει μια προβληματική συμπεριφορά, όσον αφορά τις «προσωπικές του ζώνες», διορθώνουμε τη συμπεριφορά του, προσπαθώντας, παράλληλα, να βρούμε λύσεις που να σέβονται τις «ιδιαιτερότητές» του. Αυτό θα βοηθήσει, και τον κηδεμόνα και τον σκύλο, να έχουν μια αρμονική συμβίωση».
● Η κυρία Ρενάτα Γρυπάρη είναι απόφοιτη της Σχολής Εκπαίδευσης Σκύλων Boss. Εδώ και αρκετά χρόνια εφαρμόζει την ενεργειακή εκπαίδευση, η οποία εστιάζει στο ισορροπημένο ψυχικό δέσιμο μεταξύ κηδεμόνα και σκύλου, και τη διαμόρφωση του σωστού ενεργειακού περιβάλλοντος, στο οποίο είναι καλό να ζει και να εκπαιδεύεται ένας σκύλος. Έχοντας μια ιδιαίτερη ευαισθησία για τους φοβικούς σκύλους, ειδικεύτηκε στη διαδικασία της ψυχικής τους αποκατάστασης.
Πηγή: ygeiamou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου