Σκύλος: Ο φύλακας άγγελος των υπερηλίκων.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι οι τετράποδοι φίλοι μας μπορούν να έχουν θετική επίδραση στην υγεία μας με το να μειώνουν το καθημερινό στρες και να αλλάζουν τη μικροχλωρίδα των νεογνών, συμβάλλοντας στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης διάφορων αλλεργιών και παχυσαρκίας. Σήμερα μία νέα μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό BMC Public Health, η οποία δηλώνει ότι οι ενήλικες που είναι ιδιοκτήτες σκύλων μπορούν να επιτύχουν περισσότερη ώρα δραστηριοποίησης με βάση τις προτάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO). O WHO προτείνει σε ενήλικες μεγαλύτερους των 65 ετών να εκτελούν τουλάχιστον 150 λεπτά μέτριας έως έντονης έντασης άσκησης κατά τη διάρκεια της εβδομάδας ή τουλάχιστον 75 λεπτά εντονότατης σωματικής άσκησης εντός της ίδιας χρονικής περιόδου. Κάνοντας τακτικά γυμναστική μπορεί να μειωθεί η εμφάνιση προβλημάτων υγείας όπως είναι διάφορες καρδιαγγειακές νόσοι, ο σακχαρώδης διαβήτης, συγκεκριμένες μορφές νεοπλασιών και η κατάθλιψη.

Οι ερευνητές της τελευταίας αυτής μελέτης δηλώνουν ότι υπάρχει ισχυρή ένδειξη κατά την οποία το να είναι κανείς ιδιοκτήτης σκύλου μπορεί να αυξήσει τη σωματική δραστηριότητα μεταξύ των υπερηλίκων. Κατά την διεκπεραίωση της μελέτης οι ερευνητές έδωσαν στους συμμετέχοντες ένα μόνιτορ, το οποίο φορούσαν στους γοφούς και αυτό χρησιμοποιούσε τη βαρύτητα για να διαχωρίσει το αν το άτομο καθόταν, ξάπλωνε ή ήταν όρθιο. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό το μόνιτορ θεωρείται κορυφαίο στην αξιολόγηση του χρόνου καθιστικής ζωής. Συνολικά στην έρευνα συμμετείχαν 43 ιδιοκτήτες σκύλων και 43 μάρτυρες ( δηλαδή άτομα που δεν είχαν σκύλο για κατοικίδια), εκ των οποίων και οι δύο ομάδες αποτελούνται από άτομα των 65 ετών και άνω. Όλοι οι συμμετέχοντες προέρχονταν από τρεις περιοχές του Ηνωμένου Βασιλείου και όλοι φορούσαν το μόνιτορ κατά τη διάρκεια τριών χρονικών περιόδων της μιας εβδομάδας μεταξύ του 2013 και 2014. Η ερευνητική ομάδα υπολόγισε το χρόνο που αφιέρωναν οι συμμετέχοντες στο περπάτημα, σε όρθια στάση και στην καθιστική ζωή, ένω συνυπολόγισαν τα προαναφερθέντα δεδομένα με τη διάρκεια και τον αριθμό των φορών που κάθονταν.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι ιδιοκτήτες σκύλων περπατούσαν κατά μέσο όρο 22 λεπτά περισσότερο από υπερήλικες που δεν είχαν σκύλο, ενώ περπατούσαν 2.760 μετρά περισσότερα καθημερινά. Όπως δηλώνει μία από τους συγγραφείς της μελέτης Philippa Dall, συνεργάτης του πανεπιστημίου Glasgow Caledonian στη Σκωτία, «Στο πέρας μίας εβδομάδας αυτός ο επιπρόσθετος χρόνος σωματικής άσκησης μπορεί από μόνος του να είναι επαρκής, ώστε να καλύπτονται απόλυτα οι προτάσεις του WHO ως προς τα 150 λεπτά μέτριας έως έντονης σωματικής άσκησης». Επιπροσθέτως η ομάδα ανακάλυψε ότι ιδιοκτήτες σκύλων είχαν μικρότερες περιόδους στις οποίες κάθονταν σε σύγκριση με εκείνους που δεν είχαν σκύλους. Ο συνολικός χρόνος που επένδυαν όμως για καθιστική ζωή δεν διέφερε μεταξύ των δύο ομάδων. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα οι επιστήμονες προτείνουν στους επαγγελματίες υγείας να προωθήσουν την ιδέα της ιδιοκτησίας ενός σκύλου ως ένα τρόπο, με τον οποίο οι ηλικιωμένοι άνθρωποι θα γίνουν περισσότερο σωματικά δραστήριοι.

Μολονότι η έρευνα επωφελήθηκε από πολλά πλεονεκτήματα όπως ήταν η εκτίμηση των αποτελεσμάτων με τα ειδικά μόνιτορ που αξιολογούν τη δραστηριότητα, υπήρχαν και αρκετοί περιορισμοί. Καταρχάς η οπτική γωνία με την οποία έκριναν τα αποτελέσματα οι επιστήμονες ήταν τέτοια ώστε να μην μπορούν να εκτιμήσουν την αποτελεσματικότητα της σωματικής άσκησης, αλλά ούτε μπορούσαν να προσδιορίσουν την αιτία της ενδεχόμενης μειωμένης σωματικής άσκησης. Επιπλέον, επειδή όλοι οι συμμετέχοντες ήταν εθελοντές είναι πιθανό ότι στην πλειονότητα τους μάλλον ήταν περισσότερο σωματικά δραστήριοι από τον γενικότερο πληθυσμό. Παράλληλα όλοι οι συμμετέχοντες ήταν αγγλικής καταγωγής οπότε υπάρχουν περιορισμοί στη γενίκευση των ευρημάτων σε άλλους πληθυσμούς ανθρώπων. Παρόλα αυτά τα ευρήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για περαιτέρω μελέτες μέσω των οποίων θα καταλήξουμε σε ακόμα εγκυρότερα συμπεράσματα. Οι ερευνητές συμφωνούν ομοφώνα στο ότι η μελέτη τους μπορεί να έχει αρκετούς περιορισμούς μολαταύτα αποτελεί το εναρκτήριο λάκτισμα για περαιτέρω έρευνα στον τομέα της γηριατρικής σε συνεργασία με τον καλύτερο φίλο του ανθρώπου.

-Επιμέλεια άρθρου-
Μαρία Ζαχαροπούλου

Πηγή: Diagnovet