O Καθηγητής Κτηνιατρικής (Νευρολογίας και Νευροχειρουργικής) στο Πανεπιστήμιο της Iowa, Nick Jeffery, δήλωσε πως οι νέες θεραπευτικές μέθοδοι που μελετούν στους σκύλους, μπορούν να προσφέρουν μια πιο ρεαλιστική εικόνα για το πώς οι άνθρωποι θα ανταποκριθούν σε νέες θεραπείες κακώσεων του νωτιαίου μυελού, αντί να στηρίζονται αποκλειστικά σε μελέτες που πραγματοποιούνται σε επίμυες.
Ο Jeffery θεωρεί πως οι αυστηρά ελεγχόμενες εργαστηριακές συνθήκες πειραματισμού των τρωκτικών, μοιάζουν ελάχιστα με την κλινική εικόνα των κακώσεων του νωτιαίου μυελού στον άνθρωπο, σε αντίθεση με τους σκύλους, των οποίων η κλινική εικόνα μοιάζει πολύ περισσότερο με αυτή του ανθρώπου.
Χαρακτηριστικά αναφέρει: "Οι συνθήκες εργαστηρίου δε βοηθούν πάντα στην κατανόηση των ανθρώπινων κλινικών τραυματισμών. Κάποια περιστατικά κακώσεων του νωτιαίου μυελού στο σκύλο, όμως, είναι ένα βήμα πιο κοντά στο πως οι άνθρωποι θα μπορούσαν να ανταποκριθούν σε νέες θεραπείες"
Στην παρούσα φάση έχει μελετήσει δυο διαφορετικές πειραματικές μεθόδους θεραπείας. Η πρώτη αφορά καλλιέργεια κυττάρων (και ειδικά αυτά που συμμετέχουν στη "σύνδεση" του εγκέφαλο του σκύλου με τη μύτη του) που στη συνέχεια μεταφέρονται στο νωτιαίο μυελό. Με τη δεύτερη μεθοδολογία ο Jeffery μελετά την επίδραση της χονδροϊτινάσης, ενός ενζύμου που μπορεί να διασπά τον ουλώδη ιστό όταν εγχέεται στο νωτιαίο μυελό ενός παράλυτου σκύλου.
Αν και τα αποτελέσματα των μελετών των κυττάρων δεν είναι θαυματουργικά -οι παράλυτοι σκύλοι δεν τρέχουν ξαφνικά, όπως αναφέρει- οι θεραπείες συχνά οδηγούν σε ένα ομαλό και ευρύ φάσμα κινήσεων για τους τραυματισμένους σκύλους, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις παρατηρήθηκε σημαντική βελτίωση. Συγκεκριμένα αναφέρεται με δισταγμό : "Είναι πρόοδος, αλλά όχι μαγεία".
Ο καθηγητής Jeffery αναζητά στους υποψήφιους σκύλους που θα συμμετάσχουν στην πειραματική θεραπεία, συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Πρέπει να έχουν ένα συγκεκριμένο εύρος βάρους και να πάσχουν από σοβαρή βλάβη του νωτιαίου μυελού κοντά στη μέση της πλάτης.
O Jeffery επιλέγει μόνο τους σκύλους που είναι σίγουρο ότι δε θα θεραπευτούν από συνήθεις θεραπείες, γεγονός που ελαχιστοποιεί τον αριθμό των σκύλων που θα είναι διαθέσιμοι για τη δική του θεραπευτική αγωγή. Όπως αναφέρει, το φαινόμενο εκφύλισης και ρήξης των σπονδύλων είναι συχνό μεταξύ των σκύλων. Τα σκυλιά, λοιπόν, που ο Jeffery δε θέλει να μελετήσει, είναι αυτά που μπορούν να θεραπευτούν με συμβατικές μεθόδους θεραπείας.
Οι μελέτες του καθηγητή Jeffery επιχορηγούνται ερευνητικά και του παρέχουν τη δυνατότητα να προσφέρει δωρεάν αυτή τη θεραπεία στους ιδιοκτήτες σκύλων που έχουν επιλεχθεί που κάποιοι από αυτούς ταξιδεύουν από μακρινές πολιτείες, όπως τη Φλώριδα για να συμμετέχουν στη μελέτη του.
Για τον Jeffery η ερευνητική του προσπάθεια είναι σημαντική για τους εξής δύο λόγους: Πρώτον, γιατί υπόσχεται προοπτικές βελτίωσης για σκύλους με κακώσεις του νωτιαίου μυελού και δεύτερον γιατί θέτει τα θεμέλια για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο αυτές οι θεραπείες θα μπορούσαν να βοηθήσουν ανθρώπους με παρόμοιες κακώσεις. Όπως αναφέρει, είναι ένθερμος υποστηρικτής της ιδέας πως οι κτηνίατροι θα πρέπει να εργάζονται σε τομείς της ιατρικής επιστήμης για να επωφελούνται τόσο οι άνθρωποι όσο και τα ζώα.
-Επιμέλεια άρθρου-
Ελίνα Βατζιά
Φοιτήτρια Κτηνιατρικής Π.Θ
Πηγή: Diagnovet
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου