Πότε δύο σκυλιά είναι καλύτερα από ένα;

Δύο σκυλιά στο ίδιο σπίτι μπορούν να είναι διπλή ευλογία. Αν η κοινωνικοποίηση ενός σκύλου πρέπει να γίνει ταυτόχρονα σε δύο «μέτωπα» -στην επαφή του με άλλους ανθρώπους και στη δημιουργία υγιών δεσμών με άλλα ζώα-, τότε δύο σκυλιά που ζουν μαζί έχουν ήδη κατακτήσει ένα εμφανές πλεονέκτημα. Επίσης, αν έχετε πολυμελή οικογένεια, τα σκυλιά σας μπορεί να διαλέξουν το δικό τους «αφεντικό» και τα παιδιά σας μπορούν να αναλάβουν το καθένα ξεχωριστά τη δική του ευθύνη απέναντι στο κάθε ζώο. Και αν είστε άνθρωπος της υπαίθρου, δύο σκυλιά στη βόλτα -την ελεύθερη βόλτα στο βουνό, όχι τον περίπατο στο πεζοδρόμιο- απολαμβάνουν στο έπακρο την εμπειρία, γιατί έχουν δίπλα τους ένα πλάσμα με τις ίδιες ανάγκες, τις ίδιες προτιμήσεις και το ίδιο επίπεδο ενέργειας.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, θα πρέπει να ακολουθήσετε κάποιους κανόνες. Για παράδειγμα, θα πρέπει να υποδεχτείτε το δεύτερο ζώο όταν το πρώτο είναι ήδη τοποθετημένο ξεκάθαρα στην ιεραρχία της αγέλης σας. Αυτό θα σας απαλλάξει από το άγχος της επιβολής που δείχνουν όλα τα σκυλιά σε κάθε νεοφερμένο μέλος, ανεξάρτητα από το εάν έχει δύο ή τέσσερα πόδια. Στη συνέχεια, θα πρέπει να φροντίσετε για τη συμβατότητα χαρακτήρων, να γνωρίζετε από νωρίς ότι θα απαιτηθεί μια ικανή «περίοδος επιτήρησης», για να αποφύγετε κρυφούς σκυλοκαβγάδες ή «τα χειρότερα» και να αφήσετε μια ηλικιακή απόσταση μεταξύ τους – ούτε τόσο μεγάλη ώστε να βρεθείτε με ένα κουρασμένο, γέρικο ζώο και ένα υπερκινητικό κουτάβι που το βασανίζει άθελά του, αλλά ούτε και τόσο μικρή ώστε να αναγκαστείτε να μεγαλώσετε μαζί δύο κουτάβια και να γηροκομήσετε ταυτόχρονα δύο γέρικα σκυλιά.

Ίσως η καλύτερη ιδέα να είναι η υιοθεσία ενός νεαρού, ενήλικου σκύλου, από τους «αζήτητους» των καταφυγίων, στον τρίτο χρόνο ηλικίας του «δικού σας». Και αυτό μόνο όταν υπολογίσετε ότι πλέον όλα όσα περιστρέφονται γύρω από την κοινή σας ζωή θα γίνονται εις διπλούν: έξοδα, χωροταξικές ανάγκες στο σπίτι και στο αυτοκίνητο, χέρια για χάδια…

Πηγή: trihes.gr