Οι συνηθέστεροι παράγοντες που ευνοούν την εύκολη προσβολή και νόσο από ιούς του αναπνευστικού (π.χ. ρινοϊός), είναι:
1. Κακές συνθήκες υγιεινής
2. Λοιμώξεις κατά τη νεογνική ηλικία
3. Διακοπή μητρικού θηλασμού
4. Κάπνισμα γονέων
5. Ιστορικό άσθματος στην οικογένεια
Την τελευταία δεκαετία γίνονται έρευνες που αφορούν την συνύπαρξη κατοικίδιων ζώων και παιδιών σε σχέση με λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος.
Αρχικά η μελέτη Ηatakka που πραγματευόταν την σχέση των συμπτωμάτων αναπνευστικού συστήματος σε παιδιά ηλικίας 1-6 ετών με την συνύπαρξη κατοικίδιων, είχε ως συμπέρασμα την μείωση των συμπτωμάτων στα παιδιά αυτά.
Ακολούθησε η μελέτη Gruber με πληθυσμό παιδιών ηλικίας 0-2 ετών, με συμπέρασμα ότι τα παιδιά που μεγάλωναν με κατοικίδια είχαν λιγότερα επεισόδια κοινού κρυολογήματος και μειωμένα επεισόδια ωτίτιδας. Ειδικότερα τα παιδιά που είχαν σκύλο για κατοικίδιο. Δεν υπήρξαν σαφή συμπεράσματα για την επίδραση στο παιδικό άσθμα ή βήχα. Επίσης από την ίδια μελέτη παρουσιάζεται ο προστατευτικός ρόλος της γάτας όσον αφορά τις λοιμώξεις από ιογενές croup σε μεγάλα νήπια.
Η μελέτη Heyworth απέδειξε την μείωση επεισοδίων γαστρεντερίτιδας σε παιδιά με κατοικίδια σκύλο ή γάτα.
Η πιο σημαντική έρευνα που έγινε από Φινλανδούς επιστήμονες, που διεξάγουν μελέτες στα πλαίσια του παγκόσμιου προγράμματος PASTURE (Protection against allergy in rural environments), έχει αποδείξει την ευεργετική συνύπαρξη κατοικίδιων ζώων και βρεφών και έχει δημοσιευθεί πρόσφατα στην επίσημη εφημερίδα της Αμερικάνικης Παιδιατρικής Ακαδημίας (13 Ιουλίου 2012).
Ο πληθυσμός που μελετήθηκε στη συγκεκριμένη έρευνα ήταν 208 παιδιά εκ των ο οποίων οι μητέρες παρακολουθούνταν επίσης από το τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, και ζούσαν σε αγροτικές περιοχές, όπως επίσης και 216 μητέρες με τα παιδιά τους, οι οποίοι ζούσαν σε αστικές περιοχές και είχαν γεννηθεί στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Kuopio.
Οι γονείς των παιδιών αυτών κρατούσαν ημερολόγιο για συνολικά 44 εβδομάδες, καταγράφοντας συγκεκριμένα συμπτώματα όπως πυρετός, βήχας, ρινίτιδα, χρήση αντιβιοτικών, ωτίτιδα, βρογχόσπασμος. Επίσης στην ημερολογιακή καταγραφή προστέθηκε αν το βρέφος ερχόταν σε επαφή με σκύλο ή γάτα και πόσες ώρες την ημέρα ακριβώς.
Σε σύνολο καταγράφηκαν 17 124 ημερολόγια από 397 βρέφη(υπήρχε δηλαδή συνεργασία κατά 94,2% του πληθυσμού). Τα συμπτώματα που μελετήθηκαν διαχωρίστηκαν σε ομάδες ατόμων :
1. Παιδιά χωρίς επαφή με σκύλο
2. Παιδιά που έχουν επαφή με σκύλο στο σπίτι <6 ώρες/ ημέρα
3. Παιδιά που έχουν επαφή με σκύλο στο σπίτι 6-16 ώρες/ ημέρα
4. Παιδιά που έχουν επαφή με σκύλο στο σπίτι >16 ώρες/ ημέρα
5. Παιδιά χωρίς επαφή με γάτα
6. Παιδιά που έχουν επαφή με γάτα στο σπίτι < 6 ώρες/ ημέρα
7. Παιδιά που έχουν επαφή με γάτα στο σπίτι 6-16 ώρες/ημέρα
8. Παιδιά που έχουν επαφή με γάτα στο σπίτι >16 ώρες/ημέρα
Αποτελέσματα μελέτης
1. 4 παιδιά ήταν απολύτως υγιή
2. 15,6 % ήταν υγιή για λιγότερα από τις μισές εβδομάδες μελέτης
3. 71,8% παρουσίασαν πυρετό
4. 39,5 % μέση ωτίτιδα
5. 96,7 % ρινίτιδα
6. 84,4% βήχα
7. 32,2% βρογχόσπασμο
8. 47,6% χρειάστηκαν αντιβίωση
9. 9 παιδιά είχαν πνευμονία
Κατά τη διάρκεια των συνολικών ωρών μελέτης το 65,2% των παιδιών διαβίωναν χωρίς την επαφή με σκύλο και το 75,5% χωρίς την επαφή με γάτο. Τα παιδιά που είχαν επαφή με κατοικίδιο ήταν πιο υγιή από αυτά που δεν είχαν και παρουσίασαν σε λιγότερη συχνότητα βήχα, ωτίτιδα, ρινίτιδα και χρειάστηκαν λιγότερα σχήματα αντιβιοτικής θεραπείας σε σχέση με τα παιδιά που δεν έρχονταν σε επαφή με ζώα.
Συμπέρασμα
Βάση των ανωτέρω αποτελεσμάτων, η επαφή με σκύλο ή γάτα κατά τη διάρκεια της πρώιμης βρεφικής ηλικίας, συσχετίζεται γενικά με λιγότερη θνησιμότητα και συμπερασματικά έχει προστατευτική επίδραση όσον αφορά την μείωση των συμπτωμάτων του αναπνευστικού συστήματος καθώς και των λοιμώξεων. Συγκριτικά επαφή μεταξύ σκύλου και γάτας έδειξε πως η επαφή με σκύλο είχε σαφέστερη προστατευτική επίδραση στις λοιμώξεις του αναπνευστικού και μείωση επιπολασμού όσον αφορά λοιμώξεις, ειδικά ο πληθυσμός που ερχόταν σε επαφή < 6 ώρες την μέρα στο σπίτι. Αυτό σημαίνει πως τα κατοικίδια που έχουν την επιλογή να είναι και έξω και μέσα στο σπίτι, βάση αντιγονικής απάντησης , δημιουργούσαν ισχυρότερο ανοσοποιητικό σύστημα στα βρέφη γιατί ήταν «βρώμικα». Είναι η πρώτη επίσημη έρευνα που αναλύει δεδομένα από 2 διαφορετικούς πληθυσμούς κατοικίδιων – παιδιών, και είχε μακροχρόνια καταγραφή δεδομένων ( συμπτώματα αναπνευστικόυ – λοιμώξεις ), με ευρύ φάσμα πληθυσμού.
Πηγή: Dogs Plus Training
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου