Πώς θα κρατήσουμε σε φόρμα το κουτάβι, τον ενήλικο ή τον υπερήλικο σκύλο μας, χωρίς να το παρακάνουμε και αποφεύγοντας τραυματισμούς.
Πότε ξεκινά η άσκηση στα κουτάβια;
Τα κουτάβια ζουν με τη μητέρα τους τις πρώτες 8 εβδομάδες της ζωής τους. Έτσι κουτάβια κάτω των 3 μηνών δε χρειάζονται «περιπάτους». Αρκεί η πρόσβαση σε ένα χώρο (εντός ή εκτός σπιτιού), όπου μπορούν να δραστηριοποιούνται για λίγα λεπτά αρκετές φορές την μέρα, με ενδιάμεσες παύσεις ξεκούρασης.
Πόση ώρα πρέπει να ασκείται ένα κουτάβι καθημερινά;
Σύμφωνα με το Kennel Club του Ηνωμένου Βασιλείου ένα κουτάβι χρειάζεται 5 λεπτά ήπιας δραστηριότητας έως δύο φορές την ημέρα για κάθε μήνα της ηλικίας του. Με άλλα λόγια, ένα κουτάβι 3 μηνών χρειάζεται 15 λεπτά άσκησης, ένα κουτάβι 4 μηνών 20 λεπτά και ούτω καθεξής.
Υπάρχει περίπτωση να υπερβάλουμε στην άσκηση του κουταβιού μας;
Τα κουτάβια σε μικρή ηλικία έχουν χαλαρές αρθρώσεις και όχι καλά ανεπτυγμένη μυϊκή μάζα που να μπορεί να τα υποστηρίζει σε μεγάλες ή έντονες δραστηριότητες. Αν κατά τη διάρκεια της άσκησης διαπιστώσετε ότι το κουτάβι δεν σας ακολουθεί, ή αν αργότερα την ίδια ημέρα (ή την επόμενη) το κουτάβι είναι πολύ κουρασμένο για τις συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες, τότε έχετε υπερβεί τα όρια της αντοχής του.
Ποιοι είναι οι κίνδυνοι κατά την άσκηση, σε νεαρή ηλικία;
Σε μικρές ηλικίες είναι εύκολοι οι τραυματισμοί των οστών και των αρθρώσεων, ενώ επίσης ελλοχεύουν και προβλήματα με κληρονομικό, περιβαλλοντολογικό ή διατροφικό χαρακτήρα. Μέχρι πρότινος πιστεύαμε ότι η ταχεία ανάπτυξη και το υψηλό σωματικό βάρος είναι οι κύριοι παράγοντες -πέραν της κληρονομικής προδιάθεσης- που αυξάνουν την πιθανότητα ανάπτυξης δυσπλασίας των ισχίων.
Μία πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Νορβηγίας σε 500 μεγαλόσωμους σκύλους (μεταξύ των οποίων και Labrador Retriever) κατέδειξε ότι η δυσπλασία των ισχίων του σκύλου επηρεάζεται σε μεγαλύτερο βαθμό απ ‘ότι πιστευόταν από το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν τα κουτάβια.
Συγκεκριμένα, η νέα έρευνα έδειξε ότι η φυλή που είχε τον πιο αργό ρυθμό ανάπτυξης είχε την υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης δυσπλασίας των ισχίων (Νέας Γης 36%), ενώ εκείνη με τον ταχύτερο ρυθμό ανάπτυξης είχε το χαμηλότερο ποσοστό (ιρλανδικό Wolfhound 10%).
Τι μπορώ να κάνω ως πρόληψη της δυσπλασίας των ισχίων;
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, κουτάβια που έως την ηλικία των 3 μηνών ασκούνται σε μαλακό έδαφος και δεν ανεβαίνουν σκάλες ήταν λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν δυσπλασία στα ισχία. Έτσι απλά προληπτικά μέτρα στο πρώτο τρίμηνο της ζωής δρουν προστατευτικά, εξασφαλίζοντας μία καλύτερη ποιότητα ζωής στο ζώο. Συνιστάται:
- Δραστηριότητα με μέτρο (διαλείπουσες βόλτες μικρού μήκους και διάρκειας σε μαλακές επιφάνειες)
- Αποφυγή ανάβασης σκαλιών κατά την κουταβίσια ηλικία.
- Να αποφεύγονται τα ψηλά άλματα για την προστασία των αρθρώσεων των ισχίων, ώμων, αγκώνων και της καταπόνησης της μέσης.
Πότε θεωρείται «κινητικά» ενήλικο ένα ζώο;
Η «κινητική» ενηλικίωση εξαρτάται άμεσα από την επαρκή ανάπτυξη του σκελετού. Ζώα με σωματικό βάρος έως 11 κιλά μπορούν να αυξήσουν τη δραστηριότητά τους σε επίπεδα ενήλικου σκύλου όταν είναι 9 μηνών, μεγαλύτερα ζώα (11-45 κιλά) θα πρέπει να περιμένουν έως την ηλικία των 14 μηνών, ενώ γιγαντόσωμα ζώα άνω των 45 κιλών, θα πρέπει να κάνουν υπομονή μέχρι την ηλικία των 18 μηνών.
Πόση άσκηση χρειάζεται ένα ενήλικο ζώο;
Γενικά, αρκούν 30 λεπτά έως 2 ώρες κίνησης καθημερινά, με σταδιακή αύξηση στην ένταση της δραστηριότητας.
Πώς μπορώ να μάθω εάν ο σκύλος μου ασκείται αρκετά;
Η φυλή και η ηλικία είναι οι δύο μεγάλοι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Μην κάνετε υπερβολές. Αν το 5 μηνών κουτάβι σας έχει παίξει με έναν άλλο σκύλο για μισή ώρα, δε χρειάζεται να κάνει και την προγραμματισμένη βόλτα άσκησης. Το περπάτημα και το παιχνίδι είναι εφάμιλλες μορφές κίνησης. Είναι ο συνολικός χρόνος που μετράει.
Ποια είναι τα προτερήματα της άσκησης;
Κύριο προτέρημα είναι η ψυχική ευεξία, επέκταση της καλής ποιότητας της ζωής του ζώου, σωματική άσκηση, μείωση των προβλημάτων πέψης και δυσκοιλιότητας, μείωση άτακτης συμπεριφοράς (όπως σκάψιμο, μάσημα, υπερκινητικότητα), κοινωνικοποίηση και μείωση φόβου. Πολλοί ιδιοκτήτες διαπιστώνουν ότι το τακτικό υπαίθριο παιχνίδι και οι περίπατοι μειώνουν την άτακτη συμπεριφορά του ζώου τους.
Τι είδους άσκηση;
- Τρέξιμο: Ορισμένες φυλές ζώων είναι καλύτερα προσαρμοσμένες στο τρέξιμο από άλλες. Μην επιβάλλετε το τρέξιμο σε ένα ζώο το οποίο δεν θέλει να ακολουθήσει τέτοιους ρυθμούς κίνησης. Το τρέξιμο δεν συνιστάται κατά την κουταβίσια ηλικία και πριν την ολοκλήρωση της ανάπτυξης του μυοσκελετικού ιστού, καθότι δεν γνωρίζουμε αν οι αρθρώσεις καταστρέφονται λόγω παρατεταμένης άσκησης ή αυξημένης καταπόνησης.
- Κολύμβηση: Χρησιμοποιείστε σωσίβιο ακόμη και σε έμπειρους κολυμβητές που θα βοηθήσει να κρατήσει το κεφάλι τους πάνω από το νερό. Αν σε ένα ζώο δεν αρέσει το νερό, μην το ζορίζετε. Στο τέλος της δραστηριότητας, στεγνώστε τα αυτιά του σκύλου σας και ξεπλύνετε επιμελώς το σώμα και τα άκρα του από την άμμο και το θαλασσινό νερό.
Επιτρέπεται η άσκηση σε ζώα ώριμης, προχωρημένης ηλικίας;
Ακόμα και σε ηλικιωμένα ζώα, η ελεγχόμενη άσκηση είναι σημαντική. Απλά μην το παρακάνετε. Ξεκινήστε με σύντομους περιπάτους, αυξάνοντας σταδιακά την απόσταση ή προτιμήστε περπάτημα σε υδατοδιάδρομο όπου με τη βοήθεια της άνωσης του νερού, μειώνεται η επιβάρυνση στις αρθρώσεις του ζώου, ενώ γίνεται μυϊκή ενδυνάμωση.
Μερικές σκέψεις πριν ξεκινήσετε:
- Επισκεφθείτε τον κτηνίατρο σας για έναν κλινικό έλεγχο. Ζητείστε του να σας συστήσει ένα πρόγραμμα άσκησης, κατάλληλο για την ηλικία, τη φυλή και την φυσική κατάσταση του σκύλου σας.
- Μην ασκείτε το ζώο μετά από γεύμα όταν το στομάχι του είναι φουσκωμένο και έχει ξεκινήσει η διαδικασία της πέψης του φαγητού.
- Οποιαδήποτε έντονη δραστηριότητα δεν συνιστάται για σκυλιά των οποίων η ανάπτυξη του οστέινου σκελετού δεν έχει ολοκληρωθεί.
- Οι βραχυκεφαλικές φυλές δεν είναι κατάλληλες για αερόβια άσκηση και παρουσιάζουν έντονη δυσκολία στην αναπνοή όταν ασκούνται, ειδικά σε θερμότερα κλίματα.
- Ζώα με μυοσκελετικά προβλήματα -όπως η δυσπλασία του ισχίου, του αγκώνα, η ρήξη χιαστού, η αρθρίτιδα, αλλά και προβλήματα της σπονδυλικής στήλης- δεν πρέπει να εξαναγκάζονται να ασκούνται. Το επιθυμητό είναι να κάνουν ασκήσεις κινησιοθεραπείας στοχευμένες για το πρόβλημά τους.
- Προσοχή στην θερμοπληξία. Βεβαιωθείτε ότι το ζώο σας έχει πρόσβαση σε νερό και σκιά. Εάν έχετε ένα άτριχο ή ανοιχτόχρωμο σκύλο χρησιμοποιήστε αντηλιακό στις εκτεθειμένες περιοχές όπως η μύτη, τα άκρα αυτιών και το στομάχι.
Info
* Η Ναταλία Χρ. Κοντογεωργίου, DVM, CCRP είναι κτηνίατρος με ειδίκευση στην κινητική αποκατάσταση των ζώων.
www.mypetcare.gr
info@mypetcare.gr
Τηλ: 213-00.52.902
Πηγή: trihes.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου