Όταν όμως εξετάσεις ξεχωριστά κάποια είδη θηλαστικών, αυτός ο γενικός κανόνας δεν ισχύει. Στην περίπτωση των σκύλων, όσο μεγαλόσωμη είναι η φυλή τόσο λιγότερο ζουν. Το ίδιο συμβαίνει στα άλογα, στα ποντίκια ακόμα και στους ανθρώπους. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο American Naturalist, οι μεγαλόσωμοι σκύλοι πεθαίνουν πιο γρήγορα επειδή αναπτύσσονται γρήγορα. Οι επιστήμονες βρήκαν στοιχεία που μπορούν να βοηθήσουν να καταλάβουμε τη σχέση μεταξύ ανάπτυξης και θνησιμότητας.
Ο λόγος που επιλέχθηκε ο σκύλος ως ζώο για την έρευνα είναι επειδή είναι είδος θηλαστικού που αναπτύχθηκε μέσω της επιλεκτικής αναπαραγωγής σε διάφορα μεγέθη. Ο πιο μεγάλος σκύλος που έζησε ποτέ ήταν ένα Αγγλικό Mastiff που το βάρος του έφτασε τα 156 περίπου κιλά. Ο πιο μικρός ήταν ένα Yorkie που ζύγιζε μόλις 113 γραμμάρια.
Στην φύση δεν υπάρχει κανένα άλλο θηλαστικό που να παρουσιάζει τόσες μεγάλες διαφορές. Οι πολύ μεγάλες φυλές όπως οι Great Dane έχουν μέσο όρο ζωής τα 7 χρόνια ενώ τα Yorkie μπορούν να ζήσουν μέχρι και 16 χρόνια.
Στην έρευνα που δημοσιεύτηκε στο American Naturalist μελετήθηκε ο μέσος όρος θανάτου 74 φυλών και πάνω από 56.000 σκύλοι που επισκέφτηκαν πανεπιστημιακές κλινικές. Οι επιστήμονες κατέληξαν στο ότι οι μεγαλόσωμες φυλές αναπτύσσονται πολύ πιο γρήγορα από τις μικρόσωμες και αυτός είναι ο λόγος που ζουν λιγότερο. Δύο κιλά βάρους ισοδυναμεί περίπου ένας μήνας ζωής.
Στη συνέχεια οι ερευνητές παρατήρησαν την ανάπτυξη και μελέτησαν το ιστορικό υγείας για να καταλήξουν στις αιτίες θανάτου. Για παράδειγμα οι μεγαλόσωμες φυλές αναπτύσσουν συχνότερα καρκίνο από τις μικρόσωμες. Αυτό είναι κάτι το φυσιολογικό αφού η αρρώστια οφείλεται σε μη φυσιολογική ανάπτυξη των κυττάρων. Διαπιστώθηκε πως οι άνθρωποι κατά την "δημιουργία" των φυλών -χωρίς να το θέλουν- επέλεξαν χαρακτηριστικά όπως η πολύ γρήγορη ανάπτυξη, που προδιαθέτει την ανάπτυξη του καρκίνου.
Άλλα μεγαλόσωμα θηλαστικά όπως οι ελέφαντες έχουν πολύ περισσότερα κύτταρα από τα μικρότερα θηλαστικά, γεγονός που θα βοηθούσε την ανάπτυξη καρκίνου. Παρόλα αυτά έχουν αναπτύξει μηχανισμό που καταπολεμά την ασθένεια. Ο μηχανισμός αυτός αναπτύχθηκε πιθανόν στην πάροδο εκατοντάδων ή χιλιάδων χρόνων ενώ οι σκύλοι δεν είχαν αυτή την "επιλογή".
Οι περισσότερες φυλές δημιουργήθηκαν από τον άνθρωπο σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, κάτι που δεν βοήθησε στην ανάπτυξη προστατευτικών μηχανισμών.
Υπάρχουν όμως περιπτώσεις μεγαλόσωμων σκύλων που ζουν πολύ παραπάνω από το μέσο όρο της φυλής τους. Ο Dr. Jeff Bergin εκτρέφει Newfoundland που ζουν μέχρι και 17 χρόνια. Δέκα χρόνια δηλαδή περισσότερο από το μέσο όρο (βίντεο ) παρακάτω. Ο Dr. Jeff Bergin δεν ταΐζει τους σκύλους του εμπορικές τροφές, ζευγαρώνει σκύλους που δεν έχουν παρουσιάσει προβλήματα υγείας και έχει περιορίσει τα εμβόλια ώστε να αναπτύξει ο οργανισμός δικούς του μηχανισμούς άμυνας.
Επίσης ο Bergin είναι ειδικευμένος χειροπρακτικός για σκύλους και βοηθάει την ανάπτυξη του σκελετικού τους συστήματος από την πρώτη στιγμή που θα σταθούν στα πόδια τους (manual orthopedic manipulation).
Πηγή: livingwithdogs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου