Ένα υγιές σκυλί έχει καθαρό και λαμπερό τρίχωμα, χωρίς εστίες τριχόπτωσης ,υγρή μύτη ,σταθερή όρεξη, σταθερή κινητικότητα, λαμπερά μάτια. Δεν κάνει εμέτους και διάρροια. Δεν βήχει, δεν γέρνει το κεφάλι δεξιά η αριστερά και πατάει και στα τέσσερα πόδια. Η φυσιολογική θερμοκρασία του είναι 38-39 βαθμοί Κελσίου. Στα αυτιά δεν πρέπει να υπάρχει έκκριμα η κοκκινίλα. Τα αντίθετα από τα ανωτέρω, είναι λόγος επίσκεψης στον κτηνίατρο.
Εμβολιασμοί
Γίνονται από τον 2ο μήνα ζωής του ζώου.Αναφέρονται στις εξής ασθένειες μόρβα, ηπατίτιδα, τύφο, λεπτοσπείρωση, λύσσα, τραχειοβρογχίτιδα. Γίνονται σε διάστημα 15 ημερών, 2 φορές το καθένα (πλην λύσσας) τον πρώτο χρόνο. Ακολουθούν ετήσιοι αναμνηστικοί εμβολιασμοί.
Α) Μόρβα: ιογενής νόσος που προσβάλει το πεπτικό, αναπνευστικό, λεμφικό και νευρικό σύστημα. Προκαλεί κυρίως ανορεξία, πυρετό, εμετό, διάρροια, μύξα, βήχα, νευρικά συμπτώματα, δερματίτιδα και σκληρά πέλματα. Δεν είναι απαραίτητο να συνυπάρχουν όλα για να τεθεί διάγνωση. Τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν από λίγες μέρες ως αρκετές βδομάδες. Οροί, αντιεμετικά, αντιδιαρροικά , αντιβίωση είναι η αγωγή που πρέπει να εφαρμοσθεί για να υπάρχει η πιθανότητα επιβίωσης. Αν το ζώο επιβιώσει, μπορεί να γίνει απολύτως καλά αλλά πιθανό να παραμείνει κάποια δυσλειτουργία .Μεταδίδεται σε άλλους σκύλους αλλά όχι στον άνθρωπο.
Β) Λοιμώδης ηπατίτιδα του σκύλου: Ιογενής ασθένεια που αφορά μόνο τον σκύλο και όχι τον άνθρωπο. Εκδηλώνεται κυρίως με εμετούς και διάρροια με αίμα συνήθως. Αγωγή ίδια με την μόρβα.
Γ) Λεπτοσπείρωση : Προκαλείται από σπειροχαίτη και μεταδίδεται από ποντίκια, αρουραίους, μολυσμένα ούρα αρρωστων σκύλων. Δυσοσμία ούρου, δίψα, εμετός, αναιμικοί βλεννογόνοι είναι τα πρώτα συμπτώματα . Ακολουθεί αδυναμία, πυρετός, διάρροια. Είναι θανατηφόρα αν δεν αρχίσει εγκαίρως η θεραπεία της. Υπάρχει δυνατότητα μετάδοσης της νόσου στον άνθρωπο. Πλύσιμο των χεριών με καθαρό νερό και σαπούνι, απομακρύνει τις λεπτόσπειρες από αυτά και μειώνει τον κίνδυνο μόλυνσης.
Δ) Λοιμώδης τραχειοβρογχίτιδα : Οφείλεται σε ιούς. Είναι κυρίως, νόσος των κυνοτροφείων. Εκδηλώνεται με βήχα που διαρκεί 15 εως 30 μέρες. Αντιβίωση και βλεννολυτικά, αρκούν για την θεραπεία. Μεταδίδεται στους άλλους σκύλους, αλλά όχι στον άνθρωπο.
Ε) Λύσσα: Πηγή μόλυνσης είναι τα άγρια σαρκοφάγα π.χ. λύκοι, τσακάλια κ.λ.π. Μεταδίδεται με το δάγκωμα .Οφείλεται σε ιό που προσβάλει το νευρικό σύστημα και προχωρεί προς τον εγκέφαλο. Εμφανίζεται με αλλαγή συμπεριφοράς (μανία ή φοβία που δυνατόν να εναλλάσονται), σιελόρροια με ιξώδες σιάλιο, παράλυση της κάτω γνάθου, αδυναμία λήψης τροφής, νερού και θάνατο.
Είναι σημαντικό, παρά το γεγονός ότι απουσιάζει η λύσσα από την Ελλάδα πάνω από 20 χρόνια, να εμβολιάζονται οι σκύλοι λόγω της μεγάλης σοβαρότητας της νόσου για τα ζώα και τον άνθρωπο. Επίσης, πρέπει μετά το δάγκωμα σκύλου σε άνθρωπο, το ζώο να παρακολουθείται για 15 μέρες για τυχόν εμφάνιση συμπτωμάτων λύσσας, ακόμη κι αν είναι εμβολιασμένο.
ΑΛΛΕΣ ΜΕΤΑΔΙΔΟΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΜΗ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ
Λεισμανίαση (Κάλα-Αζάρ): Προκαλείται από πρωτόζωα του γένους «Λεισμάνια» και μεταδίδεται στους σκύλους μόνο από το τσίμπημα μολυσμένης σκνίπας «φλεβοτόμος» κατά τις απογευματινές και βραδυνές ώρες, από άνοιξη ως φθινόπωρο. Πηγή μόλυνσης θεωρούνται τα μολυσμένα τρωκτικά και οι μολυσμένοι σκύλοι. Ο μολυσμένος σκύλος εμφανίζει αδυναμία, πιτυρίαση, δερματικά προβλήματα, μεγάλα νύχια, αίμα από την μύτη, πληγές που δεν κλείνουν κ.λ.π. Χρειάζεται προληπτικός έλεγχος κάθε τέλος φθινοπώρου γιατί υπάρχει πιθανότητα να είναι φορέας χωρίς να έχει εκδηλώσει συμπτώματα. Το 50-60% των σκύλων στην χώρα μας είναι συμπτώματικοι ή όχι φορείς της Λεισμανίασης.Υπάρχει η δυνατότητα μετάδοσης στον άνθρωπο. Όμως κατά άγνωστη και ευτυχή συγκυρία , είναι απειροελάχιστη στην χώρα μας και αντιμετωπίζεται θεραπευτικά. Για τους παραπάνω λόγους και επειδή η σκνίπα πετά σε απόσταση 1km περίπου, δεν έχει νόημα η ευθανασία των μολυσμένων σκύλων. Άλλωστε σήμερα τα δοκιμασμένα θεραπευτικά πρωτόκολλα δίνουν καλά αποτελέσματα. Τα πιο συνηθισμένα σχήματα θεραπείας είναι : α) συνδυασμός Glucantime – Zylapour x 1 μήνα και στην συνέχεια μόνο Zylapour x 1 χρόνο. β) Μόνο Glucantime σε τριπλάσια περίπου δόση μέρα παρά μέρα x 1 μήνα. Προληπτικά χρησιμοποιούνται spray και κολλάρα που απομακρύνουν τις σκνίπες. Απαραίτητη είναι η αιματολογική παρακολούθηση του ζώου μετά τον πρώτο μήνα και ύστερα, κάθε 6μηνο. Σε περιπτώσεις αρνητικού τίτλου, γίνεται έλεγχος με PCR στο 6μηνο και στον χρόνο για πιο σίγουρες απαντήσεις σχετικά με την εξέλιξη της νόσου.
Τοξοπλάσμωση : Δεν απαντά συχνά στον σκύλο. Η διάγνωση τίθεται μόνο με μικροβιολογική εξέταση. Πηγή μόλυνσης είναι η γάτα. Μεταδίδεται και στον άνθρωπο, ο οποίος συνήθως είναι ασυμπτωματικός φορέας. Προκαλεί αποβολές στις έγγυες γυναίκες ή χοριοαμφιβληστροειδίτιδα στα έμβρυα. Γι΄αυτό τον λόγο οι γυναίκες (και κυρίως κάτοχοι σκύλου ή γάτας) πριν μείνουν έγγυες, θα πρέπει να υποβάλλονται σε εξέταση αίματος για τοξόπλασμα.
Διρροφιλαρίαση : Μεταδίδεται με τα κουνούπια. Το πρόβλημα στον σκύλο, ανάγεται στην ανάπτυξη σκουληκιών μέσα στην καρδιά και στην πνευμονική αρτηρία. Βήχας, κόπωση είναι τα συμπτώματα που θα καταλάβει ο ιδιοκτήτης. Η νόσος είναι ιδιαίτερα έντονη σε περιοχές με αρκετές βροχοπτώσεις π.χ. στην Βόρειο Ελλάδα, όπου κρίνεται απαραίτητη η εξέταση αίματος και η προληπτική αγωγή κάθε μήνα.
Παρασιτώσεις πεπτικού συστήματος ( εχινόκκοκοι, ταινίες, ασκαρίδες κ.λ.π ) : Υπεύθυνα είναι τα ανάλογα παράσιτα , τα οποία προκαλούν κυρίως διάρροιες, εμέτους, απίσχναση. Ιδιαίτερη σημασία έχει ο εχινόκκοκος κι αυτό γιατί στην χώρα μας, εξακολουθεί να υπάρχει μεγάλο πρόβλημα εχινοκοκκίασης στον άνθρωπο. Το καλό πλύσιμο φρούτων και λαχανικών καθώς και η απαραίτητη αντιπαρασιτική αγωγή των ζώων, ελαχιστοποιούν τον κίνδυνο μόλυνσης. Έτσι λοιπόν πρέπει να γίνεται προληπτικός αποπαρασιτισμός στα κουτάβια και στα ενήλικα σκυλιά σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα, με ειδικά προιόντα που θα συστήσει ο κτηνίατρος.
Ερλιχίωση και πιροπλάσμωση : Είναι μολύνσεις στο αίμα λόγω προσβολής από τσιμπούρια. Χωρίς θεραπεία συνήθως καταλήγουν στον θάνατο. Εμφανίζονται με ανορεξία, αδυναμία, ίκτερο, αναιμία. Στην Ερλιχίωση μπορεί να εμφανισθεί ρινορραγία ενώ στην πιροπλάσμωση, αίμα στα ούρα. Η θεραπεία τους συνίσταται σε ενέσιμα αιμοπρωτοζωοκτόνα και τετρακυκλίνες και ακόμη, στην μετάγγιση αίματος στην περίπτωση πολύ χαμηλού αιματοκρίτη. Προληπτικά χρησιμοποιούνται αντιπαρασιτικά κολλάρα, spray, αμπούλλες κ.λ.π. Απαραίτητος κρίνεται ο αιματολογικός έλεγχος κάθε τέλος καλοκαιριού.
ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ
Στο φαρμακείο σας πρέπει να υπάρχουν :
βαμβάκι
αποστειρωμένες γάζες
λευκοπλάστ
ελαστικός επίδεσμος
1 σύριγγα 10ml
2 σύριγγες 2,5ml
οξυζενέ
ιώδιο Betadine
υδροκορτιζόνη ενέσιμη
10)παυσίπονα-αντιφλεγμονώδη χάπια
11) αντιβιοτικό spray
12) αντιβιοτική αλοιφή
13) θερμόμετρο
14) εμετικό
15) ατροπίνη (αντίδοτο σε κάποιες δηλητηριάσεις)
16) konnakion (αντίδοτο σε κάποιες δηλητηριάσεις)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου