ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 1η : Ξεχάστε το Παρίσι ή την Μύκονο. Η Peggy Richards από το San Diego της Αμερικής, πηγαίνει διακοπές μόνο σε μέρη που μπορεί να πάρει μαζί και τα δυο της σκυλιά. Ένα κίτρινο Λάμπραντορ και ένα ημίαιμο. Αυτό σημαίνει, τις περισσότερες φορές, κάμπιγκ. Κάθε σκύλος έχει το δικό του σλίπιγκ μπακ, και την δική του κουβέρτα για τις κρύες νύχτες κάτω από το βουνό.
ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 2η : Η Marcia και ο Roy Hall από το Μαϊάμι, ναυλώσανε ολόκληρο αεροπλάνο για να πάνε στο αγαπημένο τους νησί στις Μπαχάμες. Κι αυτό γιατί δεν ήθελαν τα δυο τους σκυλιά (ένα Beagle, και ένα Basset Hound) να ταξιδεύσουν σε κλουβιά στο χώρο των αποσκευών (πολλοί λένε ότι μετά από ένα τέτοιο ταξίδι, ο σκύλος, από το στρες που περνάει λόγω του υπερβολικού θορύβου, δεν είναι πια ποτέ ο ίδιος). Έτσι η Casey και ο Boomer, ταξίδεψαν στην καμπίνα των επιβατών, συντροφιά με τ' αφεντικά τους.
ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 3η : Ο κύριος McCormack έχει αλλάξει 3 σπίτια και 2 δουλειές σε δύο διαφορετικές πόλεις της Αμερικής, για να είναι σε θέση να κρατήσει την Blanche, ένα Γερμανικό ποιμενικό 5 χρονών. Ο κύριος McCoemack πριν από την Blanche, δεν είχε ποτέ άλλοτε σκύλο στην ζωή του, και είχε επί χρόνια σταθερή δουλειά και διαμονή.
Έχουμε να κάνουμε με εξαιρετικές περιπτώσεις, βέβαια, αλλά είναι ενδεικτικές για το πως, πολλοί από εμάς, βάζουμε τον σκύλο στο "κέντρο" της ζωής μας. Τον παίρνουμε μαζί μας στις διακοπές. Επιλέγουμε το σπίτι που θα μείνουμε με βάση τον σκύλο. Καθορίζουμε την δουλειά μας, έτσι ώστε να μην λείπουμε πολλές ώρες από το σπίτι. Κουβαλάμε την φωτογραφία του στο πορτοφόλι μας. O Alan Entin από την Αμερικανική Ένωση Ψυχολόγων, λέει : "Συνήθως, οι ιδιοκτήτες σκύλων δεν συνειδητοποιούν τον καθοριστικό ρόλο που παίζει ο σκύλος στις αποφάσεις τους, αλλά έτσι ή αλλιώς, αυτό δεν αποτελεί ένδειξη προβληματικής συμπεριφοράς. Απλά ο σκύλος είναι ένα σημαντικό κομμάτι στη ζωή τους."
Περίπου οι μισές (48%) από τις γυναίκες που ρωτήθηκαν, στα πλαίσια μιας έρευνας της Αμερικανικής Ένωσης Νοσοκομείων για Ζώα, απάντησαν ότι προτιμούν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους στο κατοικίδιο της οικογένειας, παρά στον άντρα τους ή τα παιδιά τους. Ο Larry Lachman, ένας ειδικός στην συμπεριφορά των σκύλων, λέει ότι τα ποσοστά αυτά είναι υψηλά γιατί φαίνεται ότι ο σκύλος καλύπτει τρεις βασικές συναισθηματικές ανάγκες μας, σε μεγαλύτερο βαθμό απ' ότι ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος. Την αγάπη δίχως ανταλλάγματα, την πλήρη αφοσίωση, και την ελευθερία να τον αγγίζουμε. "Ζούμε σε μια υποχόνδρια κοινωνία. Δεν μπορείς ν' αγγίξεις κάποιον ελεύθερα, ακόμη κι αν είναι "δικός" σου άνθρωπος", λέει ο Lachman, "ενώ μπορούμε ν' ακουμπήσουμε, να παίξουμε και να χαϊδέψουμε τον σκύλο μας ελεύθερα, χωρίς αυτός να μας ... παρεξηγήσει".
Μπορεί για πολλούς το να καθορίζεις τον χώρο της διαμονής σου, το ωράριο της δουλειάς σου , και το μέρος των διακοπών σου, με βάση τις ανάγκες του σκύλου σου, να θεωρείται υπερβολικό. Για κάποιους ιδιοκτήτες σκύλων, όμως, απλά σημαίνει ότι παίρνουν στα σοβαρά την σχέση τους με το κατοικίδιό τους. Στην έρευνα της Ένωσης Νοσοκομείων για Ζώα που έγινε σε Αμερική και Καναδά, συμμετείχαν 500 ιδιοκτήτες κατοικίδιων (71% των οποίων είχαν σκύλο) και κατέδειξε μερικά πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία. Το 76% όσων ρωτήθηκαν, νιώθει ενοχές που αφήνει το κατοικίδιο μόνο του στο σπίτι. Το 68% θεωρεί το κατοικίδιο ως μέλος της οικογένειας και παραδέχεται ότι παίρνει σημαντικές αποφάσεις με βάση την καλή διαβίωσή του. Το 80% "καυχιέται" στους άλλους για το κατοικίδιό του. Το 16% έχει αγοράσει το αμάξι του σκεπτόμενος το κατοικίδιό του. Το 64% συμπληρώνει στα νέα της οικογένειας και τα "νέα" του κατοικίδιού του, όταν στέλνει ευχετήριες κάρτες. Το 53% παίρνει το κατοικίδιο μαζί στις διακοπές. Το 79% επιτρέπουν στο κατοικίδιο να κοιμάται στον ίδιο χώρο μ' αυτούς. Το 37% έχει φωτογραφία του κατοικίδιου στο πορτοφόλι του. Το 45% φτιάχνει ή αγοράζει ειδικό κατάλυμα για το κατοικίδιό του. Και το 39% επιτρέπει στο κατοικίδιο να κοιμάται πάνω στο κρεβάτι.
Ποια θα ήταν, λοιπόν, η απάντηση στο ερώτημα "Καθορίζει ο σκύλος την ζωή μας"; Λίγο - πολύ ΝΑΙ. Κι αυτό είναι αναπόφευκτο. Δεν μπορεί να περιμένει κάποιος ότι θα πάρει ένα σκύλο και δεν θ' αλλάξει τίποτα στην ζωή του ! Κάποια πράγματα σίγουρα θ' αλλάξουν. Και μάλλον προς το καλύτερο... Ο κύριος McCormack, βέβαια, μπορεί να ταλαιπωρήθηκε με όλες αυτές τις μετακομίσεις. Η Marcia και ο Roy Hall μπορεί να έκλαψαν πικρά για τα λεφτά του αεροπλάνου. Κι η Peggy Richards μπορεί να πεθύμησε να πάει στη Χαβάη διακοπές, αλλά όλοι τους ζουν ευτυχισμένοι με τα σκυλιά τους.
Κι περισσότεροι από εμάς, μπορεί να μην υπερβάλουμε στην σχέση μας με τον σκύλο, αλλά οι ζωές μας έχουν αλλάξει από την πρώτη μέρα που έφθασε ο μικρός μας φίλος στο σπίτι. Όλοι μας, λίγο πολύ, διαμορφώνουμε την καθημερινότητά μας, σύμφωνα με τις ανάγκες του κατοικίδιου σκύλου μας. Κι αυτό δεν είναι ούτε υπερβολικό, ούτε ανυπόφορο. Είναι το ελάχιστο που πρέπει να κάνει κάθε υπεύθυνος άνθρωπος που αποφασίζει να πάρει ένα σκύλο.
Αν θέλουμε την ησυχία μας, αν σκεφτόμαστε την βολή μας, αν δεν θέλουμε ν' αλλάξει ο ρυθμός της ζωής μας, τότε απλά καλύτερα να μην πάρουμε καθόλου σκύλο ή άλλο κατοικίδιο.
Εάν αποφασίσουμε να πάρουμε, όμως, τότε πρέπει να είμαστε έτοιμοι για ... αλλαγές. Και στο ρυθμό μας, και στη ζωή μας, και στον ίδιο μας τον χαρακτήρα. Πιστεύω προς το καλύτερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου