Θα χρειαστεί και πάλι να ανατρέξουμε στη συμπεριφορά και τα ένστικτα των άγριων ζώων, για να κατανοήσουμε πλήρως την επιθετική συμπεριφορά ενός σκύλου, την ώρα που τρέφεται...
Υπάρχουν τρεις κατηγορίες σαρκοφάγων ζώων στην άγρια φύση. Οι θηρευτές, οι κλέφτες και οι πτωματοφάγοι. Εμείς θα μιλήσουμε για τις δυο πρώτες κατηγορίες.
Οι θηρευτές στηρίζονται στην ομαδική δουλειά, συνήθως και στο κυνήγι για να τραφούν. Το αν θα καταφέρουν να σκοτώσουν το θήραμα τους δεν είναι πάντα σίγουρο και γι' αυτό το λόγο, όταν καταφέρουν ένα επιτυχημένο κυνήγι, προσπαθούν να διαφυλάξουν την τροφή τους από ότι απειλεί να την πάρει.
Οι κλέφτες δεν κυνηγούν. Παραμονεύουν κοντά στους θηρευτές και περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία, να κλέψουν την τροφή τους, για να τραφούν. Πολλές φορές, οι κλέφτες, αντί απλώς να παραμονεύουν επιτίθονται στους θηρευτές, προκειμένου να τους φοβίσουν και να τους εκδιώξουν, για να πάρουν το θήραμα που μόλις σκότωσαν.
Είναι λοιπόν λογικό οι θηρευτές να αναπτύξουν τρόπους άμυνας, προκειμένου να διασφαλίσουν την τροφή τους και να μην πεθάνουν από την πείνα. Στον μόνο που δίνουν το δικαίωμα, υποχωρόντας να πάρει την τροφή τους, είναι ο αρχηγός της αγέλης. Το ίδιο κάνει και το σκυλί σας αφού αυτά τα ένστικτα, κυριαρχούν μέσα του μέσω των γονιδίων.
Ένα σκυλί που επιτρέπει στον ιδιοκτήτη-κηδεμόνα του να του πάρει την τροφή ή να την αγγίξει απλώς, σημαίνει οτί είναι σίγουρο πως τον θεωρούν αρχηγό της αγέλης ή νιώθουν σιγουριά, στην παρουσία του την ώρα που τρέφονται, πως δεν θα παρει την τροφή τους.
Το ΄΄μυστικό΄΄ για να καταφέρουμε να αποκτήσουμε την εμπιστοσύνη του, είναι να του διδάξουμε από μικρή ηλικία πως δεν πρέπει να μας θεωρεί απειλή. Αυτό μπορεί να γίνει εύκολα, αλλά όχι από την μια μέρα στην αλλή. Θα πρέπει όταν προσφέρουμε τροφή στο κουτάβι να μην φεύγουμε και πάντα, να κρατάμε ένα μέρος από αυτή στο χέρι μας, έτσι ώστε να του την προσφέρουμε επιπλέον βάζοντας τη με το χέρι μας μέσα στο μπωλ του, την ώρα που τρώει. Έτσι θα καταλάβει πως το χέρι που πλησιάζει το μπωλ του, δεν έχει σκοπό να του κλέψει την τροφή, αλλά να του προσφέρει κι άλλη. Από την άλλη θα πρέπει να του μάθουμε να μας δίνει τα παιχνίδια του, ανταλλάσοντας τα, πάντα με ένα μεζεδάκι έτσι ώστε να μπορεί εύκολα, να μας δώσει ότι έχει στο στόμα του προκειμένου να πάρει κάτι άλλο.
Σε σκυλιά ενήλικα θα πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί, διότι ήδη έχουν διαμορφώσει τον χαρακτήρα τους και είναι δύσκολο, να ξεπεράσουν τα ένστικτα επιβίωσής τους. Το σκυλί μας δείχνει με τη γλώσσα του σώματος πως δεν πρέπει να πλησιάσουμε, την ώρα που τρώει, γιατί θα μας επιτεθεί. Υπάρχει πάντα από το σκύλο μας ένα όριο ασφαλείας, για αυτόν που θεωρεί απειλή για την τροφή του. Όταν αυτό το όριο ξεπεραστεί, τότε μας απειλεί προκειμένου να μας δείξει τις διαθέσεις του.
Αυτό στη γλώσσα του σώματος μεταφράζεται με πλάγιο βλέμμα, χαμήλωμα της ουράς, τράβηγμα των αυτιών πίσω, ανασήκωμα του άνω χείλους, επίδειξη των δοντιων και γρύλισμα. Δεν είναι απαραίτητο πως θα χρησιμοποιήσει όλα τα σημάδια που προανέφερα. Μπορεί απλά να κάνει κάποια από αυτά. Αν πρόκειτε για ενήλικο σκυλί λοιπόν, μην προκαλείτε την τύχη σας. Αυτό που μπορείτε να κάνετε με ασφάλεια είναι να πάτε ως το όριο ασφαλείας, να του πετάξετε λίγη ακόμη τροφή και να φύγετε. Πρέπει να το επαναλαμβάνεται κάθε φορά που τρώει και όσο περνάνε οι μέρες, να πλησιάζετε εφόσον σας επιτρέπει. Ένα βήμα τη φορά, είναι αυτό που θα φέρει το αποτέλεσμα. Μη βιαστείτε... Στο τέλος θα πρέπει να μπορείτε άφοβα, να πλησιάσετε το μπωλ του και να του βάλετε τροφή. Το επόμενο στάδιο είναι να του προσφέρετε τροφή με το χέρι την ώρα που τρώει και ταυτόχρονα, να του πάρετε το μπωλ ανταλλάσοντάς το μη αυτήν.
Σκυλιά που έχουν επιτεθεί σε ανθρώπους για την τροφή, πάντα προειδοποίησαν δείχνοντας τις διαθέσεις τους με τη γλώσσα του σώματος. Αυτό που έφταιξε, είναι πως οι άνθρωποι είτε δεν ήταν σε θέση να καταλάβουν, είτε απλώς αδιαφόρησαν. Μην περιμένετε ο σκύλος να αναπτύξει από μόνος του ανθρώπινη συμπεριφορά. Εσείς θα του διδάξετε τρόπους συμπεριφοράς επιθυμητούς προς εσάς.
Ένα παιδί πέντε χρόνων, δεν θα πάψει να λερώνεται με τους μαρκαδόρους ή να παίζει με κοφτερά αντικείμενα, που βρίσκει μπροστά του και που μπορεί να απειλήσουν τη ζωή του, αν δεν του το διδάξουμε εμείς.
Επανάληψη, επιμονή και μπόλικη αγάπη θα φέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Τίποτε άλλο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου