Μαμά, θέλω σκυλάκι από τον Άγιο Βασίλη»!

Και να, που αυτά τα Χριστούγεννα ήρθε η στιγμή να αντιμετωπίσετε την επιθυμία του μικρού σας να αποκτήσει ένα κατοικίδιο ζωάκι και μάλιστα σκύλο! Πρόκειται για μια ευκαιρία για μάθηση, για ανάληψη ευθύνης, για μια επιπλέον συντροφιά; Ή για μια ακόμη υποχρέωση των γονιών και ένα «παιχνίδι» των παιδιών που σύντομα, όπως πολλά άλλα, μπορεί να καταλήξει στα αζήτητα; Ο Εκπαιδευτής Σκύλων και Eκτροφέας, Στέλιος Σδρόλιας (www.bandog.gr ) απαντά στα πιθανά ερωτήματά σας! Ποια είναι η κατάλληλη ηλικία για να αποκτήσει το παιδί το πρώτο του ζωάκι και ειδικά σκύλο που έχει περισσότερες «υποχρεώσεις»; Δεν υπάρχει κατάλληλη ηλικία για κάτι τέτοιο. Έτσι κι” αλλιώς η κύρια ευθύνη ανατροφής του σκύλου πέφτει στους γονείς! Αν όμως θα έπρεπε πραγματικά να επιλέξουμε κάποια ηλικία για να αποκτήσουμε ένα ζώο-σύντροφο για το παιδί, θα έλεγα ότι από 5 ετών και μετά είναι η πιο κατάλληλη. Τι πρέπει να προσέξει ο γονιός σε σχέση με τη ράτσα; Υπάρχουν σκυλιά πιο «φιλικά» με τα παιδιά; Με λίγα λόγια ποια είναι τα «προσόντα» του ιδανικού σκύλου για οικογένεια; Σαφώς υπάρχουν φυλές που εκτρέφονται για ήπιο χαρακτήρα και είναι προτεινόμενες για οικογένειες με παιδιά. Η εμπειρία μου με έχει διδάξει ότι σημαντικότερο ρόλο παίζει η επιλογή του κατάλληλου κουταβιού παρά η επιλογή συγκεκριμένης φυλής. Σε μια τοκετομάδα κάποια κουτάβια διεκδικούν την ιεραρχία εντονότερα από κάποια αδελφάκια τους. Δυνητικά, αυτά ίσως τα μικρά να μην είναι ό,τι καλύτερο για μια οικογένεια με μικρό παιδί. Επιγραμματικά θα αναφέρω κάποιες φυλές που τα πάνε πολύ καλά με μικρά παιδιά: Σταφφορντσάιρ Μπούλ τερριέ, μπόξερ, μπουλντόγκ Αγγλικό & Γαλλικό, Σέτερ, Καβαλιέρ Κινγκ Τσαρλς και πολλές άλλες. Ποια σημάδια στο σκυλάκι θα πρέπει να μας ανησυχήσουν ως προς τη συμπεριφορά του; (δηλαδή γαυγίζει πολύ στα παιδιά, δεν έχει όρια, δαγκώνει έστω και για να παίξει…) Αυτά που ίσως σε εμάς τους «δίποδους» φαίνονται ανησυχητικά, είναι απόλυτα φυσιολογικά για ένα κουτάβι! Μην ξεχνάμε ότι τα σκυλιά έχουν ως κύριο μέσο εξωτερίκευσης της συμπεριφοράς και επικοινωνίας τους το στόμα και τα μπροστινά πόδια. Με την βοήθεια εκπαιδευτή οι «κακές» συνήθειες μπορούν να μειωθούν στο ελάχιστο μέχρι το ζώο να φτάσει σε ηλικία που μπορεί να εκπαιδευτεί σε βασικές εντολές. Η αξιολόγηση μιας συμπεριφοράς, για να αποφασίσουμε αν είναι «εκτός» ορίων, πρέπει να γίνει από κάποιον ειδικό. Ποιοι κανόνες υγιεινής θα πρέπει να τηρούνται (και στο παιδί και στο σκυλί) όταν το παιδί έρχεται σε άμεση επαφή με αυτό; Για το παιδί: Σχολαστικό καθάρισμα των χεριών με ήπιο αντισηπτικό (φιλικό στο παιδικό δέρμα), συχνότερη αλλαγή μπλούζας/φούτερ, καθάρισμα της σόλας των παπουτσιών με δυνατό βακτηριοκτόνο. Για τον σκύλο: Επιμελής εμβολιασμός, τακτική χορήγηση αγωγής κατά των ενδο και εξωπαρασίτων (ψεκασμός και χάπια), σχολαστική καθαριότητα των μπολ ταΐσματος και νερού, καθάρισμα των πελμάτων και της κοιλιάς μετά από βόλτα. Λέγεται ότι είναι πιθανό να δημιουργηθούν συναισθήματα ζήλιας από το σκύλο προς τα παιδιά όταν τα δεύτερα τραβούν την προσοχή των ενηλίκων. Ισχύει αυτό; Η ζήλια σαν συναίσθημα δεν υπάρχει στην ψυχολογία του σκύλου. Είναι η ανθρώπινη «εξήγηση» που ίσως βολεύει πολλούς να δίνουν σε αυτή την συμπεριφορά. Στην ουσία έχουμε να κάνουμε με έλλειψη προσοχής που βιώνει ο σκύλος και την προσπάθειά του να επανέλθει στην προηγούμενη γνώριμη κατάσταση, όπου και ίσως να ήταν το επίκεντρο της προσοχής. Η σωστή διαχείριση και καταμερισμός του χρόνου και της προσοχής όταν συμβιώνουν ανήλικα παιδιά και σκυλιά είναι ιδιαίτερα σημαντική. Η πιο γρήγορη συμβουλή που θα μπορούσα να δώσω είναι να φέρονται όλα τα μέλη της οικογενείας με τον ίδιο τρόπο στον σκύλο, δημιουργώντας έτσι ένα δίχτυ ασφαλείας ενάντια σε μεταπτώσεις της συμπεριφοράς του απέναντι στα παιδιά. Πως μπορούμε να «εκπαιδεύσουμε» έναν σκύλο να είναι εκτός από φίλος και φύλακας των παιδιών; Οι εκπαιδεύσεις σκύλων για καθήκοντα ασφαλείας είναι ιδιαίτερα τεχνικές και προϋποθέτουν αρχικά να έχουμε επιλέξει ένα ζώο με γενετική κλίση προς την «φύλαξη». Μεγάλο επίσης ρόλο παίζει να νοιώθει ο σκύλος ότι είναι μέλος μιας αγέλης με κανόνες και ιεραρχία που έχουν εγκαθιδρυθεί χωρίς βία από τα «αφεντικά». Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην επιλογή κατάλληλου εκπαιδευτή στο κομμάτι της προστασίας με σκύλο. Οι περισσότεροι εκπαιδευτές στην Ελλάδα κάνουν εκπαιδεύσεις κυναθλημάτων και όχι ρεαλιστικής προστασίας. Σε τι θα βοηθούσε ένα παιδί η συνύπαρξή του με έναν σκύλο; Μελέτες έχουν αποδείξει ότι παιδιά που μεγαλώνουν με σκυλιά αναπτύσσουν σε μεγαλύτερο βαθμό το αίσθημα της υπευθυνότητας και σαφώς ζουν μια ζωή πιο κοντά στη «φύση». Κλείνοντας θα ήθελα να προτρέψω τους αναγνώστες σας να σκεφτούν πολύ σοβαρά την απόκτηση ενός σκύλου. Είναι μια ευθύνη που διαρκεί για πολλά χρόνια. Είναι προτιμότερο να στενοχωρήσουμε το παιδί μας προσωρινά με το να αρνηθούμε να πάρουμε έναν σκύλο, παρά να καταδικάσουμε ένα τετράποδο πλάσμα σε έναν ρόλο που δεν του αξίζει.