Καταρχήν, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε την εξέλιξη της σχέσης μεταξύ σκύλου και ανθρώπου έτσι ώστε να μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα τι σημαίνει πραγματική ευτυχία για έναν σκύλο. Η ιστορία μας λέει ότι ο βασικός πρόγονος του σκύλου δεν είναι άλλος από τον λύκο. Και αυτό γιατί οι άνθρωποι παρατήρησαν, ότι ο τρόπος ζωής των λύκων έμοιαζε παρά πολύ με αυτόν του ανθρώπου, δεδομένου ότι υπήρχε πάντα ο αρχηγός της αγέλης, ο οποίος μαζί με τα υπόλοιπα αρσενικά προστάτευε τα θηλυκά της φυλής και φρόντιζε για την καθημερινή τους σίτιση. Βλέποντας λοιπόν το ισχυρό ένστικτο για προστασία, ο άνθρωπος σταδιακά εξημέρωσε τον λύκο, μετατρέποντάς τον σε φύλακα για τον εαυτό του καθώς επίσης και σε σύντροφό του στο κυνήγι. Από κει και πέρα, δημιουργήθηκαν διαφόρων ειδών ράτσες με απώτερο σκοπό, πάντα, την καλύτερη εξυπηρέτηση των αναγκών του ανθρώπου όσον αφορά την προστασία στέγης και την αναζήτηση τροφής. Αυτό που προκύπτει από την παραπάνω αναδρομή, είναι μια βαθιά ριζωμένη σχέση, μεταξύ σκύλου και ανθρώπου, αφεντικού και φύλακα, κυνηγού και συνοδοιπόρου. Μια σχέση από την οποία τουλάχιστον η ζωή του σκύλου εξαρτάται άμεσα.
Επομένως, το πρώτο πράγμα που μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι επηρεάζει την ευτυχία ενός σκύλου, είναι ο δεσμός με το αφεντικό του και σαν αρχή, μπορούμε να θεωρήσουμε, ότι ένας σκύλος είναι ευτυχής όταν βρίσκεται εκεί που βρίσκεται το αφεντικό του! Αυτό βέβαια δεν θα πρέπει να μας εφησυχάζει, ούτε να μας κάνει να θεωρούμε ότι όντας απλά το αφεντικό ενός σκύλου τον κάνουμε ευτυχισμένο. Πόσο μάλλον στην περίπτωση όπου ζούμε σε διαμέρισμα και ο σκύλος αδυνατεί να πραγματοποιήσει από μόνος του τις φυσικές του ανάγκες και εξαρτάται άμεσα από την καλή μας θέληση.
Έτσι, ο δεύτερος παράγοντας που επηρεάζει την ευτυχία του καλύτερού μας φίλου, είναι η σωστή και συνεπής κάλυψη των αναγκών του, αλλά και η διατήρηση της υγιεινής διαβίωσής του. Είναι καθήκον μας να μεριμνάμε για την υγεία του σκύλου μας όπως ακριβώς φροντίζουμε για την δικιά μας.
Ο τρίτος και σημαντικότερος παράγοντας απ’ όλους, είναι η παροχή αγάπης, στοργής και φροντίδας. Ο παράγοντας αυτός, εκτός των προαναφερθέντων, περιλαμβάνει τη σωστή κοινωνικοποίηση του ζώου, τη μη βίαιη μεταχείρισή του -σε καμία περίπτωση- και την αντιμετώπισή του ως ισάξιο μέλος του σπιτιού ή της οικογένειας.
Ανακεφαλαιώνοντας, λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι ένας σκύλος μπορεί να είναι πανευτυχής, ζώντας σε ένα διαμέρισμα εάν:
Ι) Βγαίνει τουλάχιστον τρεις με τέσσερις βόλτες την ημέρα, από τις οποίες τουλάχιστον η μία θα διαρκεί τουλάχιστον 40 με 45 λεπτά (διάρκεια που αυξομειώνεται αναλόγως με τις ανάγκες της κάθε ράτσας),
ΙΙ) Περνάει τουλάχιστον πέντε ώρες την ημέρα (εξαιρούνται οι ώρες του ύπνου) παρέα με το αφεντικό του, πράγμα που μπορεί να συμβεί στις βόλτες, ενδεχομένως σε κάποιες από τις πρωινές δουλειές, και φυσικά μέσα στο διαμέρισμα,
III) Σας ακολουθεί στις διάφορες εξορμήσεις και διακοπές σας όποτε αυτό είναι εφικτό,
ΙV) Επισκέπτεται, με το αφεντικό του ή με ένα από τα μέλη της οικογένειας, συχνά τον κτηνίατρό του,
V) Σέβεται το αφεντικό του επειδή το αγαπάει και όχι επειδή το φοβάται!
Ακολουθώντας όλα τα παραπάνω βήματα και τηρώντας τα αυστηρά, η συμβίωση σε διαμέρισμα με έναν σκύλο θα είναι εγγυημένα, μία ευτυχισμένη συμβίωση. Εάν νομίζετε ότι, μπορείτε να αντεπεξέλθετε στις παραπάνω προσδοκίες του επερχόμενου συγκατοίκου σας, και βρίσκεστε στο στάδιο της επιλογής του, θα ήταν προτιμότερο να προσανατολιστείτε στις ράτσες μεσαίου μεγέθους ή σε αυτές που ανήκουν στην λεγόμενη κατηγορία των “pet toys”, δηλαδή των «κατοικίδιων παιχνιδιών», που είναι ιδιαίτερα μικρόσωμες. Κατά την προσωπική μου άποψη, η καλύτερη επιλογή απ’όλες, θα ήταν να διαλέξετε ένα από τα πολλά αδέσποτα που συναντάτε καθημερινά στο δρόμο, αυτό που ίσως χαίρεται περισσότερο όταν σας βλέπει ή αυτό που σας ακολουθεί μέχρι την είσοδο της πολυκατοικίας σας. Αυτό, είναι σίγουρο ότι θα εκτιμήσει την θαλπωρή του διαμερίσματός σας και θα σας ανταποδώσει με το παραπάνω την προσοχή που του δώσατε!
Φιλικά,
Λενιώ Πατιερίδου
Θετική Εκπαιδεύτρια Σκύλων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου