Ο καλός συγχρονισμός τής επιτρέπει να πίνει χωρίς καν να βρέχει τα μουστάκια της
Ουέλινγκτον
Μια γατούλα που έπινε νερό από το μπολ της ενέπνευσε τον ιδιοκτήτη της, καθηγητή Φυσικής, να διερευνήσει πώς τα αιλουροειδή πίνουν νερό χωρίς να ρουφάνε. Βίντεο υψηλής ταχύτητας δείχνουν ότι η τεχνική τους είναι το αντίθετο της τακτικής που εφαρμόζουν οι σκύλοι.
Τα περισσότερα ζώα δεν μπορούν να πιουν νερό όπως οι άνθρωποι, καθώς τα φαρδιά τους στόματα δεν μπορούν να κλείσουν και να σχηματίσουν ένα σωλήνα αναρρόφησης. Αντί γι΄αυτό, κουλουριάζουν τη γλώσσα τους και τη βουτούν στο νερό με μεγάλη ταχύτητα.
Προηγούμενα πειράματα έχουν δείξει ότι οι σκύλοι λυγίζουν τη γλώσσα για να σχηματίσουν μια «κούπα» που τραβά το νερό προς τα πάνω.
Οι γάτες, δείχνει η νέα έρευνα στο περιοδικό Science, κάνουν το ακριβώς αντίθετο: κουλουριάζουν τη γλώσσα προς τα κάτω, έτσι ώστε η πάνω πλευρά της γλώσσας να ακουμπά ελαφρά την επιφάνεια του υγρού. Όταν τελικά τραβούν τη γλώσσα προς τα πάνω, το νερό τινάζεται κι αυτό προς τα πάνω λόγω της αδράνειας.
Το μυστικό της επιτυχίας για τα διψασμένα αιλουροειδή είναι το πόσο γρήγορα ανεβοκατεβάζουν τη γλώσσα. Ο καλός συγχρονισμός τούς επιτρέπει να πίνουν χωρίς καν να βρέχουν τα μουστάκια τους. «Η γάτα φαίνεται να ξέρει ακριβώς πόσο γρήγορα πρέπει να λάφτει. Αν κλείσει τα σαγόνια της υπερβολικά γρήγορα, χάνει μια ποσότητα νερού. Αν τα κλείσει αργότερα από ό,τι πρέπει, θα έχανε εντελώς τη στήλη νερού» εξηγεί στο δικτυακό τόπο του Science ο Ρόμαν Στόκερ, βιοφυσικός στο MIT.
H ιδέα για τη μελέτη τού ήλθε ένα πρωί που έβλεπε τη γάτα του, την Κιούτα Κιούτα, να πίνει από το μπολ της. Το κατοικίδιο έγινε τελικά πειραματόζωο για τη βιντεοσκόπηση, μαζί με εννέα ακόμα γάτες από τοπικό καταφύγιο.
Στην επόμενη φάση, το πείραμα συνεχίστηκε στο ζωολογικό κήπο, όπου βιντεοσκοπήθηκαν μεταξύ άλλων μια τίγρη και ένα λιοντάρι. Όπως διαπιστώθηκε, και τα δύο αρπακτικά εφαρμόζουν το ίδιο τρικ με τις γατούλες, με μικρότερη όμως ταχύτητα.
«Τα αιλουροειδή, σε αντίθεση με τους σκύλους, δεν βουτούν τη γλώσσα τους στο υγρό» αναφέρει ανακοίνωση του MIΤ.
Για να επιβεβαιώσουν τα συμπεράσματά τους, οι ερευνητές κατασκεύασαν και μια ρομποτική γλώσσα, αποτελούμενη από έναν γυάλινο δίσκο που ανεβοκατέβαινε μέσα σε μια λεκάνη με νερό.
Τα αποτελέσματα της δοκιμής, ελπίζουν οι φυσικοί, ίσως επιτρέψουν στα μελλοντικά ρομπότ να χειρίζονται τα ρευστά με την ίδια δεξιοτεχνία.
Οι γάτες, δείχνει η νέα έρευνα στο περιοδικό Science, κάνουν το ακριβώς αντίθετο: κουλουριάζουν τη γλώσσα προς τα κάτω, έτσι ώστε η πάνω πλευρά της γλώσσας να ακουμπά ελαφρά την επιφάνεια του υγρού. Όταν τελικά τραβούν τη γλώσσα προς τα πάνω, το νερό τινάζεται κι αυτό προς τα πάνω λόγω της αδράνειας.
Το μυστικό της επιτυχίας για τα διψασμένα αιλουροειδή είναι το πόσο γρήγορα ανεβοκατεβάζουν τη γλώσσα. Ο καλός συγχρονισμός τούς επιτρέπει να πίνουν χωρίς καν να βρέχουν τα μουστάκια τους. «Η γάτα φαίνεται να ξέρει ακριβώς πόσο γρήγορα πρέπει να λάφτει. Αν κλείσει τα σαγόνια της υπερβολικά γρήγορα, χάνει μια ποσότητα νερού. Αν τα κλείσει αργότερα από ό,τι πρέπει, θα έχανε εντελώς τη στήλη νερού» εξηγεί στο δικτυακό τόπο του Science ο Ρόμαν Στόκερ, βιοφυσικός στο MIT.
H ιδέα για τη μελέτη τού ήλθε ένα πρωί που έβλεπε τη γάτα του, την Κιούτα Κιούτα, να πίνει από το μπολ της. Το κατοικίδιο έγινε τελικά πειραματόζωο για τη βιντεοσκόπηση, μαζί με εννέα ακόμα γάτες από τοπικό καταφύγιο.
Στην επόμενη φάση, το πείραμα συνεχίστηκε στο ζωολογικό κήπο, όπου βιντεοσκοπήθηκαν μεταξύ άλλων μια τίγρη και ένα λιοντάρι. Όπως διαπιστώθηκε, και τα δύο αρπακτικά εφαρμόζουν το ίδιο τρικ με τις γατούλες, με μικρότερη όμως ταχύτητα.
«Τα αιλουροειδή, σε αντίθεση με τους σκύλους, δεν βουτούν τη γλώσσα τους στο υγρό» αναφέρει ανακοίνωση του MIΤ.
Για να επιβεβαιώσουν τα συμπεράσματά τους, οι ερευνητές κατασκεύασαν και μια ρομποτική γλώσσα, αποτελούμενη από έναν γυάλινο δίσκο που ανεβοκατέβαινε μέσα σε μια λεκάνη με νερό.
Τα αποτελέσματα της δοκιμής, ελπίζουν οι φυσικοί, ίσως επιτρέψουν στα μελλοντικά ρομπότ να χειρίζονται τα ρευστά με την ίδια δεξιοτεχνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου