ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΖΩΑ
ΓΕΥΣΗ ΣΤΑ ΖΩΑ ΓΕΥΣΤΙΚΟΙ ΚΑΛΥΚΕΣ
ΓΕΥΣΗ ΣΤΟ ΣΚΥΛΟ - ΓΕΥΣΗ ΣΤΗ ΓΑΤΑ
Η γεύση είναι μία από τις αισθήσεις και το όργανο της γεύσης είναι κυρίως η γλώσσα.
Είναι μια από τις αισθήσεις που διαθέτουν όλα σχεδόν τα ζώα. Πολλές φορές λέμε ότι η γεύση είναι κάτι παρόμοιο με την όσφρηση. Ασφαλώς αυτό δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα, τουλάχιστον για μερικά από τα πλάσματα που κατοικούν πάνω στο δικό μας πλανήτη. Αυτό επιβεβαιώνεται, σε μερικά μαλάκια και όστρακα όπου η γεύση και η όσφρηση είναι ενωμένες και πρόκειται για ενιαία χημική αίσθηση. Σε όλα όμως τα ανώτερα όντα, αρχίζοντας από τα έντομα, η όσφρηση είναι χωρισμένη από τη γεύση, αλλά παρ' όλα αυτά όμως υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ τους.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΕΥΣΤΙΚΟΙ ΚΑΛΥΚΕΣ.
Η αίσθηση της γεύσης δεν είναι πολύ ανεπτυγμένη σε όλα τα ζώα. Η γλώσσα σαν όργανο γεύσης αποτελείται από μερικά εκατομμύρια κύτταρα, το κάθε κύτταρο ή μια ορισμένη ομάδα κυττάρων είναι απόλυτα προσαρμοσμένα στο να αντιλαμβάνονται μια ορισμένη γεύση. Οι ομάδες αυτές των κυττάρων περιέχουν ομάδες χημειοϋποδοχέων. Αυτές λοιπόν οι μικροσκοπικές ομάδες κυττάρων είναι τα όργανα που ανιχνεύουν τις διαλυμένες χημικές ουσίες και οναμάζοναι γευστικοί κάλυκες. Ο άνθρωπος έχει περίπου 9000 έως 10000 γευστικούς κάλυκες, η γάτα έχει μόνο 500, ενώ ο σκύλος 1700 γευστικούς κάλυκες. Ένας χοίρος που είναι πιο εκλεκτικός στη γεύση από τον άνθρωπο διαθέτει 15.000 γευστικούς κάλυκες. Μια αγελάδα έχει το σημαντικό αριθμό των 35.000 και μια αντιλόπη έχει το μοναδικό αριθμό των 50.000 γευστικών καλύκων! Οι αγριόπαπιες έχουν λιγότερες από 500, ενώ το κουνέλι φτάνει τις 17.000. Τα ζώα λοιπόν διαθέτουν την αίσθηση της γεύσης και μάλιστα σε αρκετά είναι πιο ευαίσθητη και κατά πολύ πιο αναπτυγμένη, σε σχέση με αυτήν του ανθρώπου.
Η φάλαινα, έχει λίγους ή και καθόλου γευστικούς κάλυκες και αυτό εξηγείται με το αν σκεφτούμε, ότι η φάλαινα καταπίνει ολόκληρα κοπάδια ψαριών χωρίς καν να τα μασά. Υπάρχουν ζώα τα οποία την αίσθηση της γεύσης την αντιλαμβάνονται χωρίς τους γευστικούς κάλυκες της γλώσσας. Έτσι έχουμε τα ζώα της θάλασσας δεν έχουν γευστικούς κάλυκες στο στόμα, αλλά σε όλο τους το σώμα. Τα ψάρια γεύονται με όλη την επιφάνεια του σώματός τους, ακόμα και με την ουρά τους. Οι μύγες γεύονται με τα πόδια, όπως και οι πεταλούδες επίσης γεύονται με τα πόδια. Τα φίδια και οι σαύρες χρησιμοποιούν μεν τη γλώσσα τους για τη γεύση, αλλά αντιλαμβάνονται την γεύση με την πάνω κοιλότητα του στόματος
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΕΥΣΗ ΣΤΟ ΣΚΥΛΟ. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για την ικανότητα του με την πικρή γεύση, τη γλυκιά, τις ξινές και τις αλμυρές γεύσεις. Στο να διακρίνει αυτές τις γεύσεις ένας σκύλος, δεν είναι καθόλου σημαντικό γι' αυτόν, διότι το μόνο που τον απασχολεί, είναι αν του αρέσει γενικά η τροφή που τρώει. Επίσης ο σκύλος αρέσκεται στο να τρώει συνεχώς το ίδιο φαγητό και για τον λόγο αυτό συναντάμε σκύλους που δέχονται μόνο μια συγκεκριμένη γεύση και αρνούνται να δοκιμάσουν κάθε άλλο είδος τροφής. Να θυμάστε ότι η αίσθηση της γεύσης στο σκύλο δεν είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένη, συνεπώς, δεν είναι απαραίτητο να ποικίλλουν τα μενού του, όπως συμβαίνει με στην περίπτωση των ανθρώπων.
Οι διατροφικές εμπειρίες από την πρώτη περίοδο της ζωής του έχει σημαντική επίδραση στις μετέπειτα διατροφικές του συνήθειες. Μερικά σκυλιά απολαμβάνουν πραγματικά έντονες γεύσεις όπως αυτή του σκόρδου. Οι αισθήσεις της γεύσης και της όσφρησης στο σκύλο συνδέονται τόσο στενά μεταξύ τους, που είναι πολύ πιθανό, να λαμβάνουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την τροφή τους με την όσφρηση (μυρίζοντας) παρά με γεύση.
Σημαντικό είναι να γνωρίζεται ότι εάν ένα σκυλί αρνείται μια συγκεκριμένη τροφή, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν του αρέσει η γεύση της, αλλά ότι η τροφή αυτή δεν του είναι αρκετά ελκυστική. Επίσης ένα σκυλί που αδιαθέτησε μετά από την κατανάλωση μιας συγκεκριμένης τροφής, (άσχετα αν η αιτία της αδιαθεσίας δεν οφείλεται στη τροφή), θα αποφεύγει πάντα να την ξαναφάει.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΓΕΥΣΗ ΣΤΗ ΓΑΤΑ. Εδώ τα πράγματα είναι λίγο μπερδεμένα. Σύμφωνα με κάποιες μεταλλάξεις, που λέγεται ότι έγιναν πολύ πριν χρονικά, οι γάτες έχουν περιορισμένη γεύση, λόγω της απώλειας ενός βασικού γονιδίου που είναι απαραίτητο για την αίσθηση της γλυκιάς γεύσης. Άλλωστε όπως αναφέρουμε και στην αρχή του άρθρου, οι γάτες έχουν μόνο περίπου 500 γευστικούς κάλυκες.
Η φάλαινα, έχει λίγους ή και καθόλου γευστικούς κάλυκες και αυτό εξηγείται με το αν σκεφτούμε, ότι η φάλαινα καταπίνει ολόκληρα κοπάδια ψαριών χωρίς καν να τα μασά. Υπάρχουν ζώα τα οποία την αίσθηση της γεύσης την αντιλαμβάνονται χωρίς τους γευστικούς κάλυκες της γλώσσας. Έτσι έχουμε τα ζώα της θάλασσας δεν έχουν γευστικούς κάλυκες στο στόμα, αλλά σε όλο τους το σώμα. Τα ψάρια γεύονται με όλη την επιφάνεια του σώματός τους, ακόμα και με την ουρά τους. Οι μύγες γεύονται με τα πόδια, όπως και οι πεταλούδες επίσης γεύονται με τα πόδια. Τα φίδια και οι σαύρες χρησιμοποιούν μεν τη γλώσσα τους για τη γεύση, αλλά αντιλαμβάνονται την γεύση με την πάνω κοιλότητα του στόματος
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΕΥΣΗ ΣΤΟ ΣΚΥΛΟ. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για την ικανότητα του με την πικρή γεύση, τη γλυκιά, τις ξινές και τις αλμυρές γεύσεις. Στο να διακρίνει αυτές τις γεύσεις ένας σκύλος, δεν είναι καθόλου σημαντικό γι' αυτόν, διότι το μόνο που τον απασχολεί, είναι αν του αρέσει γενικά η τροφή που τρώει. Επίσης ο σκύλος αρέσκεται στο να τρώει συνεχώς το ίδιο φαγητό και για τον λόγο αυτό συναντάμε σκύλους που δέχονται μόνο μια συγκεκριμένη γεύση και αρνούνται να δοκιμάσουν κάθε άλλο είδος τροφής. Να θυμάστε ότι η αίσθηση της γεύσης στο σκύλο δεν είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένη, συνεπώς, δεν είναι απαραίτητο να ποικίλλουν τα μενού του, όπως συμβαίνει με στην περίπτωση των ανθρώπων.
Οι διατροφικές εμπειρίες από την πρώτη περίοδο της ζωής του έχει σημαντική επίδραση στις μετέπειτα διατροφικές του συνήθειες. Μερικά σκυλιά απολαμβάνουν πραγματικά έντονες γεύσεις όπως αυτή του σκόρδου. Οι αισθήσεις της γεύσης και της όσφρησης στο σκύλο συνδέονται τόσο στενά μεταξύ τους, που είναι πολύ πιθανό, να λαμβάνουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την τροφή τους με την όσφρηση (μυρίζοντας) παρά με γεύση.
Σημαντικό είναι να γνωρίζεται ότι εάν ένα σκυλί αρνείται μια συγκεκριμένη τροφή, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν του αρέσει η γεύση της, αλλά ότι η τροφή αυτή δεν του είναι αρκετά ελκυστική. Επίσης ένα σκυλί που αδιαθέτησε μετά από την κατανάλωση μιας συγκεκριμένης τροφής, (άσχετα αν η αιτία της αδιαθεσίας δεν οφείλεται στη τροφή), θα αποφεύγει πάντα να την ξαναφάει.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΓΕΥΣΗ ΣΤΗ ΓΑΤΑ. Εδώ τα πράγματα είναι λίγο μπερδεμένα. Σύμφωνα με κάποιες μεταλλάξεις, που λέγεται ότι έγιναν πολύ πριν χρονικά, οι γάτες έχουν περιορισμένη γεύση, λόγω της απώλειας ενός βασικού γονιδίου που είναι απαραίτητο για την αίσθηση της γλυκιάς γεύσης. Άλλωστε όπως αναφέρουμε και στην αρχή του άρθρου, οι γάτες έχουν μόνο περίπου 500 γευστικούς κάλυκες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου