Οδηγίες προς ιδιοκτήτες κατοικίδιων

1) Τι να κάνω αν τα μάτια του σκύλου μου δακρύζουν;

Μια μικρή καθαρή έκκριση είναι φυσιολογική στα σκυλιά και ιδιαίτερα σε μερικές ράτσες που τόσο το σχήμα του προσώπου όσο και οι πτυχές του δέρματος κάνουν αναπόφευκτη μια μικρή διαρροή δακρύων. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να καθαρίζουμε τα μάτια του σκύλου μας μια φορά την ημέρα με καθαρό βαμβάκι. Από εκεί και πέρα αν το έκκριμα είναι άφθονο οι αιτίες μπορεί να είναι οι παρακάτω:

α) Επιπεφυκίτιδα (μόλυνση του ματιού),

β) Εντρόπιο (είναι η προς τα μέσα στροφή των βλεφάρων),

γ) Εκτρόπιο (στροφή του κάτω βλεφάρου προς τα έξω που προκαλεί φλεγμονή του ματιού).

2) ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΑΝ ΔΩ ΠΡΗΞΙΜΟ ΤΩΝ ΒΛΕΦΑΡΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΥΡΩ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ;


Η συγκεκριμένη περίπτωση είναι ενδεικτική αλλεργίας. Η αλλεργία αυτή συνήθως οφείλεται στο τσίμπημα κάποιου εντόμου αλλά μπορεί να ακολουθήσει σε σπάνιες περιπτώσεις και κάποιον εμβολιασμό. Απαιτείται άμεση μεταφορά του ζώου στον κτηνίατρο για την χορήγηση των κατάλληλων φαρμάκων .

3) ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΑΝ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΜΟΥ ΤΡΩΕΙ ΓΡΑΣΙΔΙ;

Πολλά σκυλιά τρώνε μικρές ποσότητες χόρτων τακτικά για να τις κάνουν μετά από λίγο εμετό. Πιστεύεται ότι τρώνε χόρτα για να ανακουφίσουν το στομάχι τους από τη μεγάλη ποσότητα πεπτικών υγρών που υπάρχει όταν αυτό είναι άδειο. Η συνήθεια αυτή μπορεί να μετριαστεί πολύ ή και να σταματήσει εάν αντί για ένα γεύμα την ημέρα χορηγούμε τρία και σε μικρότερες ποσότητες.

4) ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΑΝ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΜΟΥ ΤΡΩΕΙ ΚΑΛΑ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΔΥΝΑΤΟΣ;

Αυτή είναι μια φυσιολογική κατάσταση για σκυλιά που ανήκουν σε γιγαντόσωμες ράτσες και είναι στην εφηβεία (π.χ. Μολοσσοί, Αγίου Βερνάρδου κ.ά). Θα πρέπει να ξέρουμε ότι ένας σκύλος που αναπτύσσεται αργά έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να ζήσει περισσότερο από ένα σκύλο που τρέφεται πάρα πολύ ώστε να φτάσει στο μέγιστο σημείο ανάπτυξης όσο το δυνατόν νωρίτερα. Ακόμη ο έντονος παρασιτισμός του εντέρου αλλά και άλλες παθήσεις μπορεί να οφείλονται στο αδυνάτισμα του σκύλου.


5) ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΝ ΤΟ ΖΩΟ ΜΟΥ ΠΙΝΕΙ ΠΟΛΥ ΝΕΡΟ;

α) Σε υγιή σκυλιά: Οι πιο συνηθισμένες αιτίες πολυδιψίας σε υγιή σκυλιά είναι οι παρακάτω:

- Ζέστη, άσκηση, κατανάλωση αλμυρών φαγητών

- Θηλυκό ζώο που θηλάζει

- Θηλυκά ζώα με ψευδοκύηση

- Ψυχολογικοί λόγοι



β) Σε παθολογικές καταστάσεις:


- Παθήσεις του στομάχου

- Παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος

- Πυομήτρα στα θηλυκά ζώα

- Στοματίτιδα

6) ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΖΩΟ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΔΥΣΟΣΜΗ ΑΝΑΠΝΟΗ;



Μια μορφή κακοσμίας του στόματος μπορεί να οφείλεται και στο είδος της τροφής. Η συχνή κατανάλωση, για παράδειγμα ψαριών, μπορεί να προσδώσει στο στόμα του ζώου ανάλογη μυρωδιά. Η συνήθεια της κοπροφαγίας που παρουσιάζουν αρκετά σκυλιά και ιδιαίτερα κουτάβια προσδίδει δυσάρεστη οσμή στην αναπνοή. Από εκεί και πέρα όμως η δύσοσμη αναπνοή μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα παθολογικών καταστάσεων, όπως:

α) Νόσοι των δοντιών: πολλές φορές η πέτρα που συγκεντρώνεται στα δόντια προκαλεί ουλίτιδα η οποία ευθύνεται για την άσχημη αναπνοή.

β) Ξένο σώμα στο στόμα: Η συνήθεια πολλών σκύλων να μασούν διάφορα αντικείμενα μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την ενσφήνωση κάποιου κομματιού από αυτά (π.χ. ένα κομμάτι ξύλο) μεταξύ των δοντιών και να προκαλέσει κάποια βλάβη (φλεγμονή). Η βλάβη αυτή προκαλεί και τη δύσοσμη αναπνοή.
γ) Στοματίτιδα: Οποιαδήποτε βλάβη στην κοιλότητα του στόματος από οποιαδήποτε αιτία, οδηγεί σε στοματίτιδα και σε δυσάρεστη αναπνοή π.χ. επαφή με τοξικές ή ερεθιστικές ουσίες (απορρυπαντικά).

δ) Παθήσεις του στομάχου: Η ύπαρξη κάποιας, έστω και ελαφριάς, γαστρίτιδας δίνει δύσοσμη αναπνοή.

ε) Παθήσεις των νεφρών: Σε σοβαρές παθήσεις των νεφρών κάποια προϊόντα του μεταβολισμού του οργανισμού δεν αποβάλλονται. Αυτά τα προϊόντα συσσωρεύονται, προκαλούν στοματίτιδα και κατά συνέπεια δυσοσμία στην αναπνοή.

Γλωσσάριο:

Αιματολογική εξέταση: είναι η εργαστηριακή εξέταση του αίματος κατά την οποία ελέγχονται τα λευκά αιμοσφαίρια, τα ερυθρά, ο αιματοκρίτης, τα αιμοπετάλια κ.τλ.
Φλεγμονή: Είναι η αντίδραση του οργανισμού σε κάθε παθολογικό αίτιο ή γενικά σε ξένο «παράγοντα» που επιδρά πάνω του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα φλεγμονής, για να γίνει κατανοητή η έννοιά της, είναι το τσίμπημα της μέλισσας. Το τσίμπημα χαρακτηρίζεται από πόνο, διόγκωση (πρήξιμο), κοκκίνισμα και παρουσία υγρού στην επιφάνεια του τσιμπήματος. Κάθε, λοιπόν, φλεγμονή είτε εξωτερική είτε εσωτερική έχει αυτά τα χαρακτηριστικά. Όλες οι παθήσεις που έχουν την κατάληξη –ίτις είναι φλεγμονές, π.χ. γαστρίτις, εντερίτις, νεφρίτις κ.ά.
Αντιβιοτικό: Είναι κάθε ουσία που σταματά την ανάπτυξη των βακτηριδίων ή τα εξουδετερώνει. Τα αντιβιοτικά χορηγούνται με ένεση από το στόμα ή τοπικά.