Για την 4η Οκτωβρίου, παγκόσμια ημέρα των ζώων, αντί άλλων σχολίων, παραθέτουμε την συγκινητική ιστορία ενός αγάλματος σκύλου που υπάρχει κάπου στο Τόκιο.
...Όλα συνέβησαν προς το τέλος της δεκαετίας του 20. Ένας καθηγητής Πανεπιστημίου είχε τη συνήθεια να πηγαίνει κάθε πρωί στο σταθμό της Σιμπίγια, συνοδευόμενος από το σκύλο του Χατσίκο. Λίγο πριν την ώρα της επιστροφής του αφεντικού του, ο Χατσίκο πήγαινε στο σταθμό και τον περίμενε. Στη συνέχεια επέστρεφαν μαζί στο σπίτι. Αυτό γινόταν συνέχεια για χρόνια. Κάποιο βράδυ, ο καθηγητής δεν επέστρεψε. Κάποιο αυτοκίνητο τον είχε χτυπήσει στη διάρκεια της ημέρας και τον είχε σκοτώσει επιτόπου."
Κανείς δεν ειδοποίησε το σκύλο. "Ετσι, κάθε βράδυ, ο Χατσίκο επέστρεφε στο σταθμό του τραίνου για να περιμένει τον αφέντη του. Όταν κατέβαινε και ο τελευταίος επιβάτης από το τραίνο, ο Χατσίκο γύριζε στο σπίτι. Αυτό κράτησε επτά χρόνια. Το 1935 ο Χατσίκο πέθανε. Για τιμήσουν την αφοσίωσή του οι κάτοικοι του Τόκιο έστησαν ένα άγαλμα στη μνήμη του. Είναι το πιο συνηθισμένο σημείο συνάντησης της γιαπωνέζικης πρωτεύουσας. Όταν δώσεις ραντεβού στο άγαλμα του Σκύλου, είσαι σίγουρος ότι θα σε περιμένουν όσο χρειαστεί."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου