Ο Κανέλος ένα «αδέσποτο» από τα εκατοντάδες του κέντρου της Αθήνας έμελε να γίνει τραγούδι, σύμβολο ελευθερίας, αγώνα και διεκδίκησης. Προστάτης του χώρου του πολυτεχνείου αλλά και όσων θεωρούσε φίλους του (ανεξάρτητος χρώματος και ιδιότητας), ο Κανέλος χρησιμοποιήθηκε από πάσης φύσεως πλευρά ως επιχείρημα για το δίκαιο. Ο όρος «σύντροφος» που του αποδόθηκε πιθανότατα να τον άφηνε αδιάφορο στα πλαίσια της πολιτικής χροιάς του και όχι της κυριολεξίας του. Ας μου επιτραπεί να πω ότι η εικόνα ενός σκύλου στη μέση συγκρούσεων διαδηλωτών και αστυνομίας μάλλον ντροπή μου προκαλούσε παρά εντυπωσιασμό. Γράφτηκαν δεκάδες σελίδες σε εφημερίδες για το ότι ο Κανέλος εκπαιδεύτηκε από αντιεξουσιαστές για να τον χρησιμοποιούν εναντίον των μονάδων καταστολής, στην πραγματικότητα ο Κανέλος υπερασπίστηκε τον χώρο του και όσους του έδωσαν ένα πιάτο φαί. Τα νευροπαραλυτικά αέρια που έπεσαν σε πορεία τον Νοέμβριο του 2006 και η μεγάλη του ηλικία πλέον άφησαν τον Κανέλο ανάπηρο στα πίσω πόδια. Παρόλα αυτά με την φροντίδα των φίλων του, τον είδαμε να κυκλοφορεί και πάλι στους δρόμους της Αθήνας με το ειδικό αναπηρικό καροτσάκι που του αγόρασαν. Τελικά ο Κανέλος έσβησε στα χέρια αυτών που τον αγάπησαν στις 2 Ιουλίου του 2008 επιστρέφοντας αυτή την φορά για πάντα στο σπίτι του το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Στον παρανοϊκό κόσμο που έστησε ο άνθρωπος, το ποιος κατανόησε ή όχι τον Κανέλο θα μείνει απλά αναπάντητο…ας θυμόμαστε όμως όλοι ότι λίγα μέτρα από το σημείο που έζησε αυτός ο τετράποδος θρύλος ζουν και άλλοι Κανέλοι με την ίδια περηφάνια και τα ίδια ένστικτα … έτοιμοι και αυτοί να υπερασπιστούν χώρους και φίλους που θα τους αγκαλιάσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου